نوشته ی ذیل دو یادداشت است که
در تب و تاب اوضاع عربستان شاید بازخوانی این دو مطلب کوتاه خالی از فایده نباشد.
چه اینکه وقتی عرض گردید، دولت روحانی وعده هایش را فراموش نکند تا اتحاد ملت برقرار بماند و بهکذا در یادداشت بعدی تذکار داده شد که دشمن را تحریک نکنید، این روزها را می دیدم.
به هرحال امروز اهمیت هردو نکته بسیار روشن است.
مطالب مذکور را بی کم و کاست مجددا تقدیم می کنم؛
محمدحسین غیاثی:
این متن را در 8 مهرماه سال 1394 خورشیدی، 30 سپتامبر 2015 ترسایی نوشتم و در صفحه ی فیس بوکم منتشر کردم.
امروز که سلمان در سعودی، پسرش محمد را ولیعهد کرد، پیش بینی دوسال پیشم را دوباره خواندم. برای خودم جالب بود. شاید برای شما هم باشد.
آن یادداشت بدون کم و کاست؛
"هیچکس فوت سعودالفیصل وزیرخارجه‌ی پیشین سعودی را جدی نگرفت. این بزرگترین آژیر خطری بود که در عربستان کشیده شد. حتی بزرگتر از عزل ناگهانی او. و نیز شاید کسی به یکی از آخرین نطق‌های آن وزیر خارجه دقت لازم را مبذول نکرد وقتی از رهبر جمهوری اسلامی ایران به عنوان امام نام برد.
پادشاه عربستان 13 برادر دارد که یکی‌شان همین چند ساعت پیش فوت کرد. به گمانم ملک سلمان می‌خواهد طی دو مرحله قدرت را از گردونه‌ی برادران خارج کند. نوعی کودتا بر علیه سنت زمامداری سعودی.
جنگ قدرت در عربستان جدی است و احتمالاً این کشور، ناآرام و متزلزل خواهد شد و شیرازه‌ی کشورهای جنوب خلیج فارس که به عربستان وابسته‌اند سست می‍‌‌‌شود و بعید نیست از درون آن شبکه‌های مخوف ترور با جوخه‌های رعب‌برانگیز بالا بیاید.
نمی‌دانم سرنوشت عربستان چه خواهد شد اما ایران باید تا فرصت دارد خود را تقویت کند. توفانی که سیاست، اقتصاد و فرهنگ نیمه‌جان مملکت را در دوره‌ی حکومت اصولگرایان در هم شکست نیاز به مرمت‌های بنیادین دارد تا شاید این بنا بتواند در برابر توفان‌های آینده مقاومت نماید." پایان یادداشت.
خوشبختانه نظام جمهوری اسلامی کم و بیش مسیر درستی را انتخاب کرد و حسن روحانی در یک انتخابات باشکوه، پرشور و با مشارکت 75 درصدی دوباره انتخاب شد.
ما اکنون در ایده آل ترین وضعیت پس از انقلاب قرار داریم.
قدر این فرصت را بدانیم. و اتحاد ملی مان را حفظ کنیم. با فساد فراگیر، تحجر و دگم اندیشی، و نیروهای خودسر و نابفرمان مقابله کنیم. به دو چیز توامان بپردازیم توسعه ی پایدار و عدالت اجتماعی.
در این صورت حتما که آینده از آن ما خواهد بود.
ممکن است ترامپ به ایران حمله کند. این مشکل ما نیست. مشکل خود اوست. ما در هرصورت، در برابر هر دشمن، و همیشه باید در حالت پدافند غیرعامل باشیم. ممکن است آن دشمن ترامپ باشد یا هر قدرت منطقه ای دیگر. آنها هستند که باید حساب کتاب کنند و ببینند جنگ با ایران به صرفه شان هست یا نیست!
از من بپرسند می گویم نیست. ایران امروز (یعنی ایران پس از برجام و ایران پس از انتخابات 29 اردیبهشت) در وضعیتی قرار دارد که هر کشور جنگ طلبی، برعلیه ما دست به تهاجم بزند، پشیمان خواهد شد. ما دنبال صلحیم. حتی با آمریکا و نیز حتی با سعودی. اما اگر آنها خواهان جنگ هستند. بسم الله.
این گوی و این هم میدان.
https://telegram.me/mohammadhosseinghiasi
در تب و تاب اوضاع عربستان شاید بازخوانی این دو مطلب کوتاه خالی از فایده نباشد.
چه اینکه وقتی عرض گردید، دولت روحانی وعده هایش را فراموش نکند تا اتحاد ملت برقرار بماند و بهکذا در یادداشت بعدی تذکار داده شد که دشمن را تحریک نکنید، این روزها را می دیدم.
به هرحال امروز اهمیت هردو نکته بسیار روشن است.
مطالب مذکور را بی کم و کاست مجددا تقدیم می کنم؛
محمدحسین غیاثی:
این متن را در 8 مهرماه سال 1394 خورشیدی، 30 سپتامبر 2015 ترسایی نوشتم و در صفحه ی فیس بوکم منتشر کردم.
امروز که سلمان در سعودی، پسرش محمد را ولیعهد کرد، پیش بینی دوسال پیشم را دوباره خواندم. برای خودم جالب بود. شاید برای شما هم باشد.
آن یادداشت بدون کم و کاست؛
"هیچکس فوت سعودالفیصل وزیرخارجه‌ی پیشین سعودی را جدی نگرفت. این بزرگترین آژیر خطری بود که در عربستان کشیده شد. حتی بزرگتر از عزل ناگهانی او. و نیز شاید کسی به یکی از آخرین نطق‌های آن وزیر خارجه دقت لازم را مبذول نکرد وقتی از رهبر جمهوری اسلامی ایران به عنوان امام نام برد.
پادشاه عربستان 13 برادر دارد که یکی‌شان همین چند ساعت پیش فوت کرد. به گمانم ملک سلمان می‌خواهد طی دو مرحله قدرت را از گردونه‌ی برادران خارج کند. نوعی کودتا بر علیه سنت زمامداری سعودی.
جنگ قدرت در عربستان جدی است و احتمالاً این کشور، ناآرام و متزلزل خواهد شد و شیرازه‌ی کشورهای جنوب خلیج فارس که به عربستان وابسته‌اند سست می‍‌‌‌شود و بعید نیست از درون آن شبکه‌های مخوف ترور با جوخه‌های رعب‌برانگیز بالا بیاید.
نمی‌دانم سرنوشت عربستان چه خواهد شد اما ایران باید تا فرصت دارد خود را تقویت کند. توفانی که سیاست، اقتصاد و فرهنگ نیمه‌جان مملکت را در دوره‌ی حکومت اصولگرایان در هم شکست نیاز به مرمت‌های بنیادین دارد تا شاید این بنا بتواند در برابر توفان‌های آینده مقاومت نماید." پایان یادداشت.
خوشبختانه نظام جمهوری اسلامی کم و بیش مسیر درستی را انتخاب کرد و حسن روحانی در یک انتخابات باشکوه، پرشور و با مشارکت 75 درصدی دوباره انتخاب شد.
ما اکنون در ایده آل ترین وضعیت پس از انقلاب قرار داریم.
قدر این فرصت را بدانیم. و اتحاد ملی مان را حفظ کنیم. با فساد فراگیر، تحجر و دگم اندیشی، و نیروهای خودسر و نابفرمان مقابله کنیم. به دو چیز توامان بپردازیم توسعه ی پایدار و عدالت اجتماعی.
در این صورت حتما که آینده از آن ما خواهد بود.
ممکن است ترامپ به ایران حمله کند. این مشکل ما نیست. مشکل خود اوست. ما در هرصورت، در برابر هر دشمن، و همیشه باید در حالت پدافند غیرعامل باشیم. ممکن است آن دشمن ترامپ باشد یا هر قدرت منطقه ای دیگر. آنها هستند که باید حساب کتاب کنند و ببینند جنگ با ایران به صرفه شان هست یا نیست!
از من بپرسند می گویم نیست. ایران امروز (یعنی ایران پس از برجام و ایران پس از انتخابات 29 اردیبهشت) در وضعیتی قرار دارد که هر کشور جنگ طلبی، برعلیه ما دست به تهاجم بزند، پشیمان خواهد شد. ما دنبال صلحیم. حتی با آمریکا و نیز حتی با سعودی. اما اگر آنها خواهان جنگ هستند. بسم الله.
این گوی و این هم میدان.
https://telegram.me/mohammadhosseinghiasi