پست موقت:
برای کاری اومدم بخش تشریح دانشکده و عجیبترین چیز در تمام طول زندگیمو دیدم، یک کلاس مولاژ که حدود ۴۰ دانشجوی عرب واردش شدن. چهل عرب فقط برای یک ورودی، کلاسی متشکل از صرفا اعراب، در دانشگاهی رنک و تیپ یک علوم پزشکی، یحتمل استادی عرب زبان یا حداقل مترجم هم براشون اوردن.
وگرنه داخل این کلاس یک ایرانی که باید مینشست. همه عرب اخه؟
چرا اتباع خارجی باید با شهریه چند برابری ( و بدون آزمون کنکور) بتونن بیان سرکلاسایرانیها. سر رشتههایی که یک ایرانی علاقمند بخاطر تخصیص همین ظرفیتها به اعراب با دریافت شهریههای چند برابری، مجبور به هزینه برای مهاجرت میشه، سختیهای مهاجرت رو به جون میخره و از خونه و خانواده دور میشه، تا حقی که به ناحق ازش ضایع شده رو بتونه جایی دیگه با پرداخت هزینه ( نه فقط مالی) دریافت کنه.
اگر ظرفیتی هست چرا به خود ایرانیها اختصاص نمیدن؟ جدا مگه چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام نیست؟
پیش از این هم از حضور اعراب در علومپزشکی مطلع بودم، اما یک کلاس با این تعداد صرفا عرب، غیرقابل باور و منزجر کننده و خشم برانگیزهست.
نهایتا اینکه بخشی از قلبم برای این ناحقی به درد اومد و بخشی بابت اینکه به افرادی که دنبال حق ضایع شدهشون به مهاجرت فکر میکنن، کمک میکنم، جرقهای از روی خوشحالی زد؛ حسی به شدت گنگ و نامفهوم...
پ.ن: منظور از اعراب، عرب کشورهای خارجی هست. نه عربزبانهای ایران.
برای کاری اومدم بخش تشریح دانشکده و عجیبترین چیز در تمام طول زندگیمو دیدم، یک کلاس مولاژ که حدود ۴۰ دانشجوی عرب واردش شدن. چهل عرب فقط برای یک ورودی، کلاسی متشکل از صرفا اعراب، در دانشگاهی رنک و تیپ یک علوم پزشکی، یحتمل استادی عرب زبان یا حداقل مترجم هم براشون اوردن.
وگرنه داخل این کلاس یک ایرانی که باید مینشست. همه عرب اخه؟
چرا اتباع خارجی باید با شهریه چند برابری ( و بدون آزمون کنکور) بتونن بیان سرکلاسایرانیها. سر رشتههایی که یک ایرانی علاقمند بخاطر تخصیص همین ظرفیتها به اعراب با دریافت شهریههای چند برابری، مجبور به هزینه برای مهاجرت میشه، سختیهای مهاجرت رو به جون میخره و از خونه و خانواده دور میشه، تا حقی که به ناحق ازش ضایع شده رو بتونه جایی دیگه با پرداخت هزینه ( نه فقط مالی) دریافت کنه.
اگر ظرفیتی هست چرا به خود ایرانیها اختصاص نمیدن؟ جدا مگه چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام نیست؟
پیش از این هم از حضور اعراب در علومپزشکی مطلع بودم، اما یک کلاس با این تعداد صرفا عرب، غیرقابل باور و منزجر کننده و خشم برانگیزهست.
نهایتا اینکه بخشی از قلبم برای این ناحقی به درد اومد و بخشی بابت اینکه به افرادی که دنبال حق ضایع شدهشون به مهاجرت فکر میکنن، کمک میکنم، جرقهای از روی خوشحالی زد؛ حسی به شدت گنگ و نامفهوم...
پ.ن: منظور از اعراب، عرب کشورهای خارجی هست. نه عربزبانهای ایران.