وقتی
انسان #سعی می‌کند
تا خوب باشد،
در نفسِ خوب بودن
#ضدّ آن یعنی بدی نیز وجود دارد.

هر چیزی
بطور #قطع ضدّ خود را نیز
شامل می‌شود؛

و
کوشش و تلاش
در جهت غلبه بر آن،
ضدّ آن صفت را
که خود از آن #سرچشمه گرفته،
تقویت می‌کند.

هنگامی که خواهان
تجربهٔ حقیقت یا واقعیت #هستید،
نفس این کار،
از #عدم رضایت شما
نسبت به آنچه که هست
با آنچه می‌بایست باشد ‌
#ناشی می‌شود.

لذا
انسان باید
از خواستن و
خواهش‌های پی در پی
#رهائی پیدا کند.

زیرا
در غیر اینصورت
پایان و انتهایی
#وجود نخواهد داشت.

برای خروج از
دالانِ دوگانگی و احولیّت،
باید شناختِ کامل خود
تا درجه‌ای ادامه یابد
که ذهن از جستجو #باز ایستد.

یک چنین ذهنی
طالب تجربه #نیست.

چنین ذهنی
اصولاً قادر #نیست که
خواهان مبارزه و درگیری و
مسئله‌آفرینی یا جستجوی راه‌ِحل‌ها
و پاسخ‌های آن باشد.

یک چنین ذهنی
با خود نمی‌گوید که
«من خواب هستم»
یا «من بیدارم».

چنین ذهنی
بطور کامل همان چیزی‌ست
که «هست».

تنها،
یک ذهن #سطحی،
محدود و حرمان‌زده و شرطی‌شده،
همواره در حال جستجویِ
هرچه بیشتر است.

@kheradedaroun