کانون قرآن و عترت (ع) شریف

‍ تجلی حُسن، در آینه حَسن(ع)

تو آمدی...
نه فقط چون نوری در نیمه‌ی رمضان،
بلکه چون کرامتی بی‌مثال که از آسمان بر دستان علی(ع) و فاطمه(س) بوسه زد؛
آمدی و نگاه علی(ع)، رنگ پدرانه گرفت؛
آمدی و زهرا(س)، طعم لبخند مادرانه را چشید؛
آمدی، و زمین تازه فهمید مهربانی می‌تواند قامت انسان بپوشد؛
آمدی، و کوچه‌های مدینه رنگی تازه از مهربانی به خود گرفت.

ای لبخند آرام پیامبر،
ای شکوهِ بخشش در عصر تشنگی انسان به عشق، ای کریم اهل بیت،
در روزگاری که درهم و دینار دل‌ها را سنگین می‌کرد، تو سبک شدی، از دنیا، از زر، از خود، و به هر که رسیدی، سهمش را از آفتاب دادی.
آب، با آمدن تو معنی گرفت؛
نان، با آمدن تو برکت یافت؛
و دل‌ها، در پناه تو، طعم کرامت و شفاعت چشیدند.

بخشش تو، تنها از جیب نبود، از دل بود،
از خونی که در رگ‌هایت جاری بود، و ریشه در عرش داشت؛ و وقتی غربت، در هیاهوی دوستان بی‌وفا صدایت زد، تو هنوز می‌بخشیدی..
حتی وقتی تنهایی، استخوان می‌شکست.

چه کسی می‌فهمد عمق دلی را که لبخند می‌زند، وقتی سپاهش به سکه می‌بازد؟
چه کسی می‌فهمد شکوهِ صبری را که در برابر زهر و زخم، سکوت می‌کند،
اما قلبش هنوز برای امتش می‌تپد؟

ای امامِ مظلوم،
ای تنها‌ترین سردار،
تو مجبور به صلحی شدی که شمشیر نداشت،
اما خون‌آلودترین میدان تاریخ بود.

امشب، نیمه رمضان است و آسمان، بی‌قرارِ بوسه بر نام توست و ستاره‌ها صف کشیده‌اند، تا به جای تمام آن‌روزهایی که تنهای تنها ماندی، برای تولدت شاد باشند.

کاش می‌شد، دل‌هایمان شبیه تو باشند؛
بخشنده، آرام و صبور...
و به رسم تو، نانی قسمت کرد در کوچه‌های بی‌چراغ.
کاش می‌شد شبی شبیه امشب، دل از دنیا شست و کریم شد؛
بی‌منت، بی‌نام، بی‌نشان..
مثل تو.

✍عطیه محمدخانی

#یادداشت
#ماه‌مبارک‌رمضان
#میلاد_نور

نشریه قرآنی نور|يَجْعَلْ لَكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ

🌕 @noor_magazine
🆔 @KanoonQuranSharif