با کوپایلت سر و کله زدم تا متن قانونی جایگزینی برای مصوبه موسوم به "حمایت خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب" تهیه شود.
نتیجه را ملاحظه می‌فرمایید.
قانون حفظ نظم و پوشش مناسب
در اماکن عمومی، محیط‌های آموزشی و شغلی
مقدمه
با توجه به اهمیت حفظ نظم عمومی، رعایت شئونات اخلاقی و اجتماعی و ایجاد محیطی محترم و مناسب برای همه شهروندان، قانون حفظ نظم و پوشش مناسب در اماکن عمومی، محیط‌های آموزشی و شغلی تدوین شده است. این قانون با هدف تأمین امنیت و آرامش در فضاهای عمومی و خصوصی، احترام به تنوع فرهنگی و مذهبی جامعه و حفظ حقوق و آزادی‌های فردی وضع شده است.
اجرای این قانون نیازمند همکاری و تعهد همه افراد جامعه است. همچنین، توجه به نیازها و شرایط مختلف سنی، شغلی و آموزشی در تدوین و اجرای این قانون مورد تأکید قرار گرفته است. با رعایت این قوانین، می‌توان به ایجاد جامعه‌ای منظم، محترم و عاری از تبعیض کمک کرد و به ارتقاء فرهنگ عمومی و احترام به یکدیگر پرداخت.
فصل اول: تعاریف و کلیات
ماده 1: تعاریف
1. پوشش مناسب: پوششی که بدن را به صورت متعارف و با رعایت شئونات اخلاقی و اجتماعی پوشانده و از برهنگی جلوگیری کند.
2. مکان‌های عمومی: شامل خیابان‌ها، پارک‌ها، مراکز خرید، وسایل حمل و نقل عمومی، مراکز آموزشی، ادارات دولتی، بیمارستان‌ها و سایر مکان‌هایی که دسترسی عمومی دارند.
3. محیط‌های آموزشی: شامل مدارس، دانشگاه‌ها، مؤسسات آموزشی و سایر مکان‌هایی که آموزش رسمی و غیررسمی در آن‌ها برگزار می‌شود.
4. محیط‌های شغلی: شامل ادارات، شرکت‌ها، کارخانه‌ها و سایر مکان‌های کاری که نیازمند رعایت پوشش خاص هستند.
ماده 2: هدف
این قانون با هدف حفظ نظم عمومی، رعایت شئونات اخلاقی و اجتماعی، و ایجاد محیطی محترم و مناسب برای همه شهروندان، کارکنان و دانش‌آموزان و دانشجویان وضع شده است.
فصل دوم: الزامات پوشش
ماده 3: الزامات پوشش برای زنان مسلمان و ایرانی
1. لباس‌های پوشیده: لباس‌هایی که قسمت‌های بدن از گردن به پایین و بالای مچ پا و ساعد دست‌ها را بپوشاند.
2. پوشش سر: استفاده از روسری، مقنعه یا شال برای پوشش موهای سر.
3. لباس‌های بدن‌نما: استفاده از لباس‌های بدن‌نما، شفاف، کوتاه و چسبان ممنوع است.
4. بد پوششی: پوشیدن لباس‌هایی که به طور مناسب بدن را نپوشاند و باعث جلب توجه بیش از حد شود، ممنوع است.
5. نیمه برهنگی: نمایش قسمت‌هایی از بدن مانند شکم، پشت و سینه‌ها به صورت نیمه برهنه ممنوع است.
ماده 4: الزامات پوشش برای مردان مسلمان و ایرانی
1. پوشیدگی: پوشش بدن از گردن به پایین به طور کامل، پوشش دست تا آرنج، پوشش پا تا زانو وعدم استفاده از لباس‌های بدن‌نما.
3. بد پوششی: پوشیدن لباس‌هایی که به طور مناسب بدن را نپوشاند و باعث جلب توجه بیش از حد شود مانند لباس‌های بدن‌نما و شفاف.
4. نیمه برهنگی: نمایش قسمت‌هایی از بدن که عرفاً پوشانده می‌شود مانند شکم، پشت، باسن، پستان و شکاف سینه
فصل سوم: ممنوعیت‌ها و محدودیت‌ها
ماده 5: ممنوعیت‌ها
1. لباس‌های حاوی نمادهای غیر اخلاقی: استفاده از لباس‌هایی که حاوی نمادها و نوشته‌های غیر اخلاقی و مروج فساد باشند، ممنوع است.
2. برهنگی و نیمه برهنگی: هر گونه برهنگی یا نیمه برهنگی در مکان‌های عمومی، محیط‌های آموزشی و شغلی ممنوع است. این ماده شامل همه افراد، بدون توجه به مذهب یا ملیت، می‌شود.
ماده 6: محدودیت‌ها بر اساس سن و محیط
1. نوجوانان (13 تا 18 سال): نوجوانان مسلمان و ایرانی باید لباس‌هایی بپوشند که بدن را به طور کامل بپوشاند و از لباس‌های بدن‌نما و شفاف خودداری کنند. استفاده از پوشش‌های سر مانند کلاه و شال مجاز است.
2. بزرگسالان (بالای 18 سال): بزرگسالان مسلمان و ایرانی باید لباس‌هایی بپوشند که بدن را به طور کامل بپوشاند و از لباس‌های بدن‌نما و شفاف خودداری کنند. استفاده از پوشش‌های سر مانند روسری و مقنعه الزامی است.
3. افراد مسن (بالای 60 سال): برای افراد مسن مسلمان و ایرانی، لباس‌های راحت و مناسب که بدن را به طور متعارف بپوشاند کفایت می‌کند. استفاده از پوشش سر بسته به نیاز شخصی و رعایت شئونات اخلاقی است.
4. محیط‌های شغلی: در محیط‌های شغلی، پوشش کارکنان مسلمان و ایرانی باید مناسب با نوع کار و فرهنگ سازمان باشد، با تأکید بر راحتی و بهره‌وری. لباس‌های فرم و استاندارد برای جلوگیری از اختلافات فرهنگی و حفظ نظم توصیه می‌شود.
5. محیط‌های آموزشی: در محیط‌های آموزشی، پوشش دانش‌آموزان و دانشجویان مسلمان و ایرانی باید مناسب با فرهنگ آموزشی و نظم مؤسسه باشد.
فصل چهارم: مجازات‌ها
ماده 7: مجازات‌ها
1. جریمه نقدی: در صورت تخلف از این قانون، فرد متخلف به جریمه نقدی معادل 2 میلیون ریال تا 20 میلیون ریال محکوم می‌شود.
2. خدمات اجتماعی : در موارد تکرار تخلف، فرد متخلف به انجام خدمات اجتماعی