رسیده هفته ی پایانیِ اسفند ، می بینی؟
نسیمِ تازه ای می آید از دربند ، می بینی؟
طراوت را به جان داده ، عجب دستی تکان داده
بهار از پشتِ قابِ شیشه با لبخند ، می بینی؟
نمانده تکه ی ابری ، گلِ باران به بی صبری
از آغوشِ غزلپوشِ زمین دل کند ، می بینی؟
هوا سرد و فضا سرد و زمستانِ خدا سرد و
پرستوها به زودی برنمی گردند ، می بینی؟
سکوتی در فضا مانده ، به پشتِ شیشه جا مانده
دوتا فنجانِ کوچک ، چایِ پهلوقند ، می بینی؟
صدای بارشِ نم نم به پایان میرسد کم کم
دوباره سبزه می روید به هر ترفند ، می بینی؟
شمیمِ پونه ها خیس و به حسرت گونه ها خیس و
نمی خواهد بیاید گریه هایم بند ، می بینی؟
تو اندوهِ نهانی را ، نگاهِ کودکانی را
که سالِ نو لباسِ کهنه می پوشند می بینی؟
#مهدی_حبیبی
@fekr_ziiiba. 🍃🍃🍃