آن روزها که سینمای‌مان آن‌قدر بی‌خاصیت نشده بود که از هر ۱۰، ۱۵ تا فیلم فقط یکی دو تا قابل تحمل باشند. آن روزها که سینما هنوز رمقی داشت و به این حال و روز نیفتاده بود، و نچپیده بود در آپارتمان‌ها. آن روزها که فیلم‌ها واقعا برای مردم بود… لوکیشن‌های فیلم‌ها هم میان مردم بود، در خیابان.
وقتی صحنه اصلی فیلم، خیابان باشد، فیلم یک چیز دیگر می‌شود… یک تاش اضافه از حقیقت دارد. خیابان دروغ نمی‌گوید. تیم طراحی صحنه هر چقدر هم تلاش کند خیابان را یک شکل دیگر نشان بدهد باز واقعیت خیابان یک جا از تماشاگر فوکوس می‌کشد و خودنمایی می‌کند.
لینکش این‌جاست:
👈🏻 رابطه سینما و خیابان
✏️ مهدی احمدپناه
@ChelcheraghMag
وقتی صحنه اصلی فیلم، خیابان باشد، فیلم یک چیز دیگر می‌شود… یک تاش اضافه از حقیقت دارد. خیابان دروغ نمی‌گوید. تیم طراحی صحنه هر چقدر هم تلاش کند خیابان را یک شکل دیگر نشان بدهد باز واقعیت خیابان یک جا از تماشاگر فوکوس می‌کشد و خودنمایی می‌کند.
لینکش این‌جاست:
👈🏻 رابطه سینما و خیابان
✏️ مهدی احمدپناه
@ChelcheraghMag