توی تدریس آیلتس یه چیزی که خصوصن یکی دو سال اخیر خیلی به چشمم اومده اینه که واقعن مهمه که علاوه بر سواد و مهارت در زبان، در یه حد قابل قبولی تو باغ باشی. توضیح میدم:

«تو باغ بودن» یعنی معلومات عمومی داشتن در مورد جهان اطرافت. یعنی دونستن درباره‌ی چیزایی که یه آدم عادی که از زیر سنگ درنیومده، در موردشون یه چیزی حداقل شنیده. مثال ساده‌ش فرضن محیط زیست. هر آدمی با کمترین تحصیلات آکادمیک هم دیگه یه حداقلهایی رو در مورد محیط زیست بلده. چار تا کلمه و اصطلاح بلده. غیر از کلمه و اصطلاح، با مفاهیم و روند ها هم تا یه حد معمولی آشناس. مثلن میدونه که استفاده از سوختهای فسیلی میتونه باعث گرمایش زمین بشه. در همین حد. یا مثلن از بین بردن جنگلها باعث به هم خوردن تعادل زیستی میشه. تعادل زیستی هم یعنی فلان. در همین حد.
شاید باورتون نشه ولی درصد جوونهایی که لیسانس و فوق لیسانس دارن ولی حتی در همین حد هم معلومات عمومی ندارن خیلی بالاس. من باورم نمیشد اوایل ولی کم‌کم متوجه شدم خیلیا حتی در همین حد هم تو باغ نیستن و در مورد مسایل روز مطلقن اطلاعات ندارن. آیلتس امتحان معلومات عمومی نیست، ولی شما واسه نوشتن یه رایتینگ یا واسه فهمیدن فلان پاراگراف توی ریدینگ یا جواب دادن فلان سؤال تو اسپیکینگ به هرحال نیاز دارین یه کم در این زمینه‌ها تو باغ باشین.

Al
@cappuccino_plus