نبرد میان ایران و توران بر سر خون سیاوش، طولانی، پرکشاکش، کینه‌ورزانه و دامنه‌دار است. شرح این نبردها از زبان فردوسی گاه غم می‌افزاید و گه شادی را سبب است. خواننده هیجان را تجربه می‌کند و با احساسات هرکدام از شخصیت‌ها که فردوسی درون آنها را می‌شکافد، همراه می‌شود. اما آن‌هنگام که رستم وارد کارزار می‌شود نبرد، رنگ‌و‌روی دیگری به خود می‌گیرد و تلاطم احساسات شدیدتر می‌شود.