همیشه نزدیکای کنکور که می‌شه،
همه یهویی می‌شدن عارف بالله!
همونایی که چندین ماه هیچ کاری نکردن،
یهو شروع می‌کردن به دعا و نذر و نیاز که "خدایا معجزه کن!"
ولی یه چیزی رو نمی‌دونستن…
خدا برای کسی معجزه می‌کنه که حداقل خودشو گول نزنه!
نه برای اونایی که چندین ماه فقط از کنکوری بودن استرس داشتن رو بلدن و یه ماه آخر می‌خوان با چونه زدن با خدا، جبران کنن!
اونی که هر شب گوشی دستش بود، نمی‌تونه فروردین بشینه دعا کنه که "خدایا یه رتبه خوب بده!"
حقیقتش اینه که
اگه کل سال هیچ زحمتی نکشی، تنها چیزی که قراره ببینی، نتیجه‌ی مفت‌خوری خودته!
معجزه‌ی واقعی اینه که بفهمی داری چوب انتخابای خودتو می‌خوری، نه اینکه منتظر باشی کسی بیاد نجاتت بده!
همه یهویی می‌شدن عارف بالله!
همونایی که چندین ماه هیچ کاری نکردن،
یهو شروع می‌کردن به دعا و نذر و نیاز که "خدایا معجزه کن!"
ولی یه چیزی رو نمی‌دونستن…
خدا برای کسی معجزه می‌کنه که حداقل خودشو گول نزنه!
نه برای اونایی که چندین ماه فقط از کنکوری بودن استرس داشتن رو بلدن و یه ماه آخر می‌خوان با چونه زدن با خدا، جبران کنن!
اونی که هر شب گوشی دستش بود، نمی‌تونه فروردین بشینه دعا کنه که "خدایا یه رتبه خوب بده!"
حقیقتش اینه که
اگه کل سال هیچ زحمتی نکشی، تنها چیزی که قراره ببینی، نتیجه‌ی مفت‌خوری خودته!
معجزه‌ی واقعی اینه که بفهمی داری چوب انتخابای خودتو می‌خوری، نه اینکه منتظر باشی کسی بیاد نجاتت بده!