.
بخش اول را اینجا بخوانید.
معیدفر: رسیدن به وفاق اجتماعی امری خیالی است
او همچنین بر این نکته تأکید کرد که هرگونه تلاش برای ایجاد وفاق اجتماعی باید بهگونهای باشد که تمام گروههای اجتماعی و سیاسی در کشور نمایندگی داشته باشند و افراد از هر قوم و مذهبی که هستند، بتوانند در فرایندهای اجتماعی و سیاسی مشارکت کنند. معیدفر نتیجهگیری کرد که این وضعیت، نیازمند بازنگری در ساختارهای اجتماعی و سیاسی کشور است و اگر قصد داریم بهجای انسجام، نظم اجتماعی را برقرار کنیم، باید به سمت دنیایی با تنوع و پذیرش تفاوتها حرکت کنیم، نه تلاش برای ایجاد یک وفاق مصنوعی و ناپایدار.این تحلیل، نگرانیهایی را در خصوص چالشهای جاری جامعه ایران در ایجاد وحدت ملی به وجود میآورد.
سعید معیدفر در بخش پرسش و پاسخ، پنل نخست همایش چیستی، امکان و موانع وفاق ملی در ایران امروز اظهار کرد: در گذشته مردم به اشتباه فکر میکردند که باید به دنبال وحدت و یکپارچگی کامل در جامعه باشند، اما اکنون در دوران جدید، مردم دیگر به دنبال یکسانسازی نیستند و به جای آن، به همزیستی و زندگی مشترک توجه دارند. این روند نشاندهنده پذیرش تفاوتها و رشد عقلانیت در جامعه است. به گفته وی، در حال حاضر مردم به یکدیگر احترام میگذارند و تفاوتها را میپذیرند، که این مسأله در گذشته کمتر دیده میشد.
سعید معیدفر ادامه داد که در ایران هم این تحولات مشاهده میشود؛ مثلاً در موضوع حجاب، افراد با سبکهای زندگی متفاوت در فضاهای عمومی مانند مترو یا خیابان کنار هم قرار میگیرند و به هم احترام میگذارند. این رفتارها نشاندهنده رشد عقلانیت در جامعه است. وی افزود که این تغییرات بهتدریج از دوران جنگ ایران و عراق شروع شده و اکنون به مرحلهای رسیده که فردیت و عقلانیت در روابط اجتماعی گسترش یافته است.
او تأکید کرد که این فرایند، با وجود برخی مشکلات و چالشها، بهسمت پذیرش تفاوتها پیش میرود. در این مسیر، حتی افرادی که تفاوتهایی جدی با یکدیگر دارند، در نهایت به احترام متقابل و همزیستی دست یافتهاند. اما متأسفانه حاکمیت هنوز این تحولات را بهطور کامل نپذیرفته است و همچنان بر آرمانگرایی و وحدت تأکید دارد، هرچند که در عمل، جامعه در حال تغییر و پذیرش تفاوتهاست. معیدفر بر این نکته تأکید میکند که در شرایط کنونی، حاکمیت مانع از تعامل آزادانه میان افراد و گروههای مختلف جامعه میشود و به همین دلیل، عرصههای عمومی و مدنی که میتوانستند بسترهای همکاری و گفتوگو را فراهم کنند، مسدود شدهاند.
وی به تجربههای روزمره مردم در فضاهای عمومی مانند مترو اشاره میکنند، جایی که مردم در کنار هم قرار میگیرند و به نوعی در این موقعیتها رفتارهای محترمانهتری از خود نشان میدهند. معیدفر این رفتارها را به پتانسیل انسانی جامعه نسبت میدهد که به دلیل محدودیتهای ایجادشده توسط حاکمیت، فرصت بروز نمییابد. وی همچنین اشاره میکند که فضای مجازی، به عنوان تنها فضایی که افراد به نوعی میتوانند خود را ابراز کنند، به یک میدان درگیری و تنش تبدیل شده است، چرا که در فضای واقعی فرصتهای واقعی برای تعامل و همکاری فراهم نیست.
در نهایت، معیدفر به این نتیجه میرسد که اگر جامعه به دنبال شکوفایی واقعی باشد، نیازمند آن است که بسترهای تعامل آزاد و سالم میان افراد فراهم شود. این مسئله نیازمند تغییرات در سیاستها و رویکردهای حاکمیتی است تا افراد بتوانند در کنار یکدیگر زندگی کنند و تجربیات مشترک خود را با احترام متقابل به اشتراک بگذارند.
#گزارش_مشروح #وفاق_ملی #سعید_معیدفر #باشگاه_اندیشه
🌐 تلگرام | اینستاگرام | پخش زنده | سایت | مطالعات دیالوگ
بخش اول را اینجا بخوانید.
معیدفر: رسیدن به وفاق اجتماعی امری خیالی است
او همچنین بر این نکته تأکید کرد که هرگونه تلاش برای ایجاد وفاق اجتماعی باید بهگونهای باشد که تمام گروههای اجتماعی و سیاسی در کشور نمایندگی داشته باشند و افراد از هر قوم و مذهبی که هستند، بتوانند در فرایندهای اجتماعی و سیاسی مشارکت کنند. معیدفر نتیجهگیری کرد که این وضعیت، نیازمند بازنگری در ساختارهای اجتماعی و سیاسی کشور است و اگر قصد داریم بهجای انسجام، نظم اجتماعی را برقرار کنیم، باید به سمت دنیایی با تنوع و پذیرش تفاوتها حرکت کنیم، نه تلاش برای ایجاد یک وفاق مصنوعی و ناپایدار.این تحلیل، نگرانیهایی را در خصوص چالشهای جاری جامعه ایران در ایجاد وحدت ملی به وجود میآورد.
سعید معیدفر در بخش پرسش و پاسخ، پنل نخست همایش چیستی، امکان و موانع وفاق ملی در ایران امروز اظهار کرد: در گذشته مردم به اشتباه فکر میکردند که باید به دنبال وحدت و یکپارچگی کامل در جامعه باشند، اما اکنون در دوران جدید، مردم دیگر به دنبال یکسانسازی نیستند و به جای آن، به همزیستی و زندگی مشترک توجه دارند. این روند نشاندهنده پذیرش تفاوتها و رشد عقلانیت در جامعه است. به گفته وی، در حال حاضر مردم به یکدیگر احترام میگذارند و تفاوتها را میپذیرند، که این مسأله در گذشته کمتر دیده میشد.
سعید معیدفر ادامه داد که در ایران هم این تحولات مشاهده میشود؛ مثلاً در موضوع حجاب، افراد با سبکهای زندگی متفاوت در فضاهای عمومی مانند مترو یا خیابان کنار هم قرار میگیرند و به هم احترام میگذارند. این رفتارها نشاندهنده رشد عقلانیت در جامعه است. وی افزود که این تغییرات بهتدریج از دوران جنگ ایران و عراق شروع شده و اکنون به مرحلهای رسیده که فردیت و عقلانیت در روابط اجتماعی گسترش یافته است.
او تأکید کرد که این فرایند، با وجود برخی مشکلات و چالشها، بهسمت پذیرش تفاوتها پیش میرود. در این مسیر، حتی افرادی که تفاوتهایی جدی با یکدیگر دارند، در نهایت به احترام متقابل و همزیستی دست یافتهاند. اما متأسفانه حاکمیت هنوز این تحولات را بهطور کامل نپذیرفته است و همچنان بر آرمانگرایی و وحدت تأکید دارد، هرچند که در عمل، جامعه در حال تغییر و پذیرش تفاوتهاست. معیدفر بر این نکته تأکید میکند که در شرایط کنونی، حاکمیت مانع از تعامل آزادانه میان افراد و گروههای مختلف جامعه میشود و به همین دلیل، عرصههای عمومی و مدنی که میتوانستند بسترهای همکاری و گفتوگو را فراهم کنند، مسدود شدهاند.
وی به تجربههای روزمره مردم در فضاهای عمومی مانند مترو اشاره میکنند، جایی که مردم در کنار هم قرار میگیرند و به نوعی در این موقعیتها رفتارهای محترمانهتری از خود نشان میدهند. معیدفر این رفتارها را به پتانسیل انسانی جامعه نسبت میدهد که به دلیل محدودیتهای ایجادشده توسط حاکمیت، فرصت بروز نمییابد. وی همچنین اشاره میکند که فضای مجازی، به عنوان تنها فضایی که افراد به نوعی میتوانند خود را ابراز کنند، به یک میدان درگیری و تنش تبدیل شده است، چرا که در فضای واقعی فرصتهای واقعی برای تعامل و همکاری فراهم نیست.
در نهایت، معیدفر به این نتیجه میرسد که اگر جامعه به دنبال شکوفایی واقعی باشد، نیازمند آن است که بسترهای تعامل آزاد و سالم میان افراد فراهم شود. این مسئله نیازمند تغییرات در سیاستها و رویکردهای حاکمیتی است تا افراد بتوانند در کنار یکدیگر زندگی کنند و تجربیات مشترک خود را با احترام متقابل به اشتراک بگذارند.
#گزارش_مشروح #وفاق_ملی #سعید_معیدفر #باشگاه_اندیشه
🌐 تلگرام | اینستاگرام | پخش زنده | سایت | مطالعات دیالوگ