+ اگر رفتی و ویدیو رو دیدی، بدون اونی که جلوی دوربینه فقط کسی نیست که تلاش کرده صحبت کنه، این همون آدمه که از دوربین و تدوین فراریه، از دوباره کاری هم همینطور. صحبت کردن جلو دوربین براش راحت نیست، از تپق زدن بیزاره. این همونه که از نوشتن فراریه، از فکر کردن، از نگرانی برای درست نتیجه نگرفتن رنج میبره همیشه، این همونه که وسواسه، خیلی وقتها چهرش رو دوست نداره... این همونه که فکر میکنه دیگه بسه کار جدیدی نکنه، حوصله ی شروع دوباره نداره، بچسبه به چیزهایی که داره یا ساخته ولی، خلاف تمام چیزهایی که نوشتم رو رفته...