قانون22-
اگر شخصی مرتكب سرقت و گرفتار شود ، به مرگ محكوم خواهد شد
قانون23-
اگر سارق دستگير نشود ، شخصی كه از او سرقت شده بايد در محضر همگان شرح اموال مسروقه ی خود را بيان كند و حاکم شهر و حكمرانی كه در ولايت او … سرقت رخ داده بايد هر آنچه از او به سرقت رفته جبران كنند… ( این قانون بی نظیر و با در نظر گرفتن زمان و دوره اعجاب انگیز است )
قانون55-
اگر شخصی آبراه خود را برای آبياری باز كند و از آن غفلت نمايد و آب مزرعه ی مجاور را فراگيرد بايد غلات را بر مبنای (خسارت ) مزرعه ی مجاور تاديه كند …
قانون109-
اگر اشخاص بدی در خانه ی شراب فروش گرد آيند و شراب فروش آن اشخاص بد را دستگير نكند و به كاخ نياورد آن شراب فروش به مرگ محكوم خواهد شد …
قانون195-
اگر پسری پدرش را كتک بزند ، دستش بريده خواهد شد
قانون196-
اگر شخصی چشم شخص ديگری را كور كند چشم او كور خواهد شد …
قانون 229_
اگر بنایی برای كسی خانه ای بسازد و ساختمان را بی عيب و نقص نسازد و خانه ای كه ساخته ويران و سبب مرگ صاحبش شود … آن بنّا به مرگ محكوم خواهد شد
و نمونه های دیگر 👈اگر مردی به هنگام اهدای یك مزرعه ، باغ میوه ، خانه یا اجناسی به همسر خود ، با او پیمان نامه مهر شده منعقد كرد ، فرزندان زن نباید بعد از مرگ شوهر ، ادعایی بر علیه او كنند .
و یا اگر شخصی برای پسر خود همسری انتخاب كرد اما خود نیز با آن زن هم آغوش شد ، باید آن شخص را به جسم سنگینی ببندند و در آب بیندازند و یا هر كس در این سرزمین می تواند مالكیت اموال خود را به همسر یا دخترش و یا غیره واگذار كند.
و یا اگر مردی به همسر شخص دیگری نظر داشت اما كار به جایی نبرد ، باید آن شخص بازداشت شود و نیمی از موهایش تراشیده شود
و یا اگر زنی ولگرد بود و در نتیجه از خانه و مردش غافل شد سزای او مرگ است
در اینجا لازم به ذکر است که قانون سنگسار متعلق به قوانین حمورابی نبوده است البته درباره‌ی مجازات زن به جرم زنا و خیانت در قوانین حمورابی در بابل ، به غرق کردن زن اشاره شده و موضوع سنگسار نیامده است
بسیاری از قوانین حمورابی پس از حمورابی تدوین و به مرور وارد ادیان نیز شده اند.در قوانین حمورابی همه آزادند و بطور کلی در این قوانین فرقی میان زن و مرد قائل نشده اند همچنین در این قوانین همه در برابر قانون مساوی بوده و برتری نژادی وجود نداشت و فرقی میان بابلی و نژاد غیر از او وجود نداشت .
در آن دوره مردم سه دسته بودند :
1) آزاد
2 ) آزاد شده
3 ) برده
و چهار طبقه داشتند :
1 ) روحانیون
2 ) کارمندان دولت
3 ) سربازان
4 ) بازرگانان و پیشه وران و کشاورزان و دامداران
براساس قوانین حمورابی قوانین اجتماعی زیر در آن دوره وجود داشته است :
در آن دوره کنیز و برده نیز میتوانست مالک باشد همچنین کشتن افراد بدون محاکمه جرم محسوب میشد . برای هر مردی ، زن فقط یکی بود و زن دومی در کار نبود اگر زنی نازا بود مرد میتوانست زن دیگری اختیار کند . ضمن اینکه زندگی زناشویی بدون قرارداد ، قانونی نبود
اگر مرد آزاد یک کنیز را به زنی میگرفت آن زن پس از پیوند زناشویی آزاد محسوب میشد .
اگر مردی زنش را طلاق میداد باید جهیز او را به همراه یک سهم پسری از مال خود به او میداد و اگر زن نازا بود فقط جهیزش را و در صورت خیانت زن ، را به درون آب می انداختند تا غرق شود .
زن از شوهرش ارث میبرد علاوه بر جهیزش ، اما مرد از زن ارث نمیبرد ،
زن پس از مرگ شوهر و بیوه شدن میتواند برای خود شوهر اختیار کند و اگر فرزندان مانع شوند، دادگاه دخالت کرده و اگر فرزندان شوهر اول باشد دادگاه قیم و سرپرست معین میکند و مقداری از ترکه شوهر اول را در اختیار شوهر دوم قرار میدادند تا از فرزندان نگه داری کنند و اجازه دخل و تصرف در این اموال را نداشتند
فرزندان از هر پدری بودند به صورت مساوی از مادر ارث میبردند
البته پدر و یا مادر میتوانست وصیت کند که بخشی از اموالشان به فرزند محبوبشان ارث برسد
دخترانی که جهیزیه داشتند از ارث محروم میشدند اما دختران بدون جهیزیه در ارث با پسران برابر بودند
زن میتوانست اموال خود را اداره کند اجاره دهد تجارت کند و یا ببخشد و حتی میتوانست در شمار روحانیون درآید
در قوانین حمورابی دختران و بیوه ها مستقلا محاکمه میشدند
قوانین حمورابی درباره زن از حقوق رومی مساعدتر و موافقتر بوده است
👇👇👇👇👇
@allah_khodaye_doroghin
اگر شخصی مرتكب سرقت و گرفتار شود ، به مرگ محكوم خواهد شد
قانون23-
اگر سارق دستگير نشود ، شخصی كه از او سرقت شده بايد در محضر همگان شرح اموال مسروقه ی خود را بيان كند و حاکم شهر و حكمرانی كه در ولايت او … سرقت رخ داده بايد هر آنچه از او به سرقت رفته جبران كنند… ( این قانون بی نظیر و با در نظر گرفتن زمان و دوره اعجاب انگیز است )
قانون55-
اگر شخصی آبراه خود را برای آبياری باز كند و از آن غفلت نمايد و آب مزرعه ی مجاور را فراگيرد بايد غلات را بر مبنای (خسارت ) مزرعه ی مجاور تاديه كند …
قانون109-
اگر اشخاص بدی در خانه ی شراب فروش گرد آيند و شراب فروش آن اشخاص بد را دستگير نكند و به كاخ نياورد آن شراب فروش به مرگ محكوم خواهد شد …
قانون195-
اگر پسری پدرش را كتک بزند ، دستش بريده خواهد شد
قانون196-
اگر شخصی چشم شخص ديگری را كور كند چشم او كور خواهد شد …
قانون 229_
اگر بنایی برای كسی خانه ای بسازد و ساختمان را بی عيب و نقص نسازد و خانه ای كه ساخته ويران و سبب مرگ صاحبش شود … آن بنّا به مرگ محكوم خواهد شد
و نمونه های دیگر 👈اگر مردی به هنگام اهدای یك مزرعه ، باغ میوه ، خانه یا اجناسی به همسر خود ، با او پیمان نامه مهر شده منعقد كرد ، فرزندان زن نباید بعد از مرگ شوهر ، ادعایی بر علیه او كنند .
و یا اگر شخصی برای پسر خود همسری انتخاب كرد اما خود نیز با آن زن هم آغوش شد ، باید آن شخص را به جسم سنگینی ببندند و در آب بیندازند و یا هر كس در این سرزمین می تواند مالكیت اموال خود را به همسر یا دخترش و یا غیره واگذار كند.
و یا اگر مردی به همسر شخص دیگری نظر داشت اما كار به جایی نبرد ، باید آن شخص بازداشت شود و نیمی از موهایش تراشیده شود
و یا اگر زنی ولگرد بود و در نتیجه از خانه و مردش غافل شد سزای او مرگ است
در اینجا لازم به ذکر است که قانون سنگسار متعلق به قوانین حمورابی نبوده است البته درباره‌ی مجازات زن به جرم زنا و خیانت در قوانین حمورابی در بابل ، به غرق کردن زن اشاره شده و موضوع سنگسار نیامده است
بسیاری از قوانین حمورابی پس از حمورابی تدوین و به مرور وارد ادیان نیز شده اند.در قوانین حمورابی همه آزادند و بطور کلی در این قوانین فرقی میان زن و مرد قائل نشده اند همچنین در این قوانین همه در برابر قانون مساوی بوده و برتری نژادی وجود نداشت و فرقی میان بابلی و نژاد غیر از او وجود نداشت .
در آن دوره مردم سه دسته بودند :
1) آزاد
2 ) آزاد شده
3 ) برده
و چهار طبقه داشتند :
1 ) روحانیون
2 ) کارمندان دولت
3 ) سربازان
4 ) بازرگانان و پیشه وران و کشاورزان و دامداران
براساس قوانین حمورابی قوانین اجتماعی زیر در آن دوره وجود داشته است :
در آن دوره کنیز و برده نیز میتوانست مالک باشد همچنین کشتن افراد بدون محاکمه جرم محسوب میشد . برای هر مردی ، زن فقط یکی بود و زن دومی در کار نبود اگر زنی نازا بود مرد میتوانست زن دیگری اختیار کند . ضمن اینکه زندگی زناشویی بدون قرارداد ، قانونی نبود
اگر مرد آزاد یک کنیز را به زنی میگرفت آن زن پس از پیوند زناشویی آزاد محسوب میشد .
اگر مردی زنش را طلاق میداد باید جهیز او را به همراه یک سهم پسری از مال خود به او میداد و اگر زن نازا بود فقط جهیزش را و در صورت خیانت زن ، را به درون آب می انداختند تا غرق شود .
زن از شوهرش ارث میبرد علاوه بر جهیزش ، اما مرد از زن ارث نمیبرد ،
زن پس از مرگ شوهر و بیوه شدن میتواند برای خود شوهر اختیار کند و اگر فرزندان مانع شوند، دادگاه دخالت کرده و اگر فرزندان شوهر اول باشد دادگاه قیم و سرپرست معین میکند و مقداری از ترکه شوهر اول را در اختیار شوهر دوم قرار میدادند تا از فرزندان نگه داری کنند و اجازه دخل و تصرف در این اموال را نداشتند
فرزندان از هر پدری بودند به صورت مساوی از مادر ارث میبردند
البته پدر و یا مادر میتوانست وصیت کند که بخشی از اموالشان به فرزند محبوبشان ارث برسد
دخترانی که جهیزیه داشتند از ارث محروم میشدند اما دختران بدون جهیزیه در ارث با پسران برابر بودند
زن میتوانست اموال خود را اداره کند اجاره دهد تجارت کند و یا ببخشد و حتی میتوانست در شمار روحانیون درآید
در قوانین حمورابی دختران و بیوه ها مستقلا محاکمه میشدند
قوانین حمورابی درباره زن از حقوق رومی مساعدتر و موافقتر بوده است
👇👇👇👇👇
@allah_khodaye_doroghin