څه ښکلي او نوراني ځوانۍ زړي کړي
غُربت منار هم لوړ شو ترآسمانه کلیواله

عجیبه شان په زړه کې مې ظالمې څړیکي لاړي
چې لاړي مې له څنګ څخه جانانه کلیواله

ځواني هغه ځواني ؤ چې به تورغروکې ومه
اوس ډک زړګی ګرځیږم له آرمانه کلیواله

چاتوري او چاسپینې اوچا سري سترګې پناه کړي
یو څوک هم اوس په تنګ دي له خپل ځانه کلیواله

که چغې اونارې سوري زه وکړم لالیه
بیاهم آواز مې نه رسي یم ناتوانه کلیواله

دژوند نه مې په دي تمه شکیدلي ده بیغمه
غریب ته ګمان نشته له آنسانه کلیواله

نوخود به اوس زاهد نیازي په تاباندې خفه وي
اخ کاش چې واي له ماسره ناځوانه کلیواله