کشف قطب جنوب در قرن هجدهم با جستجوی دریانوردان آغاز شد، اما تا سال ۱۸۲۰ کشتی‌های روسی برای اولین بار یخ‌های ساحلی آن را مشاهده کردند. در سال ۱۹۱۱ روئال آمونسن نروژی به عنوان نخستین فرد به قطب جنوب جغرافیایی رسید و اندکی بعد، رابرت فالکن اسکات انگلیسی نیز به آن دست یافت. این موفقیت‌ها راه را برای تحقیقات علمی در این قاره‌ی یخ زده هموار کرد.

در حال حاضر بیش از ۸۰ ایستگاه تحقیقاتی در قطب جنوب وجود دارد که توسط حدود ۳۰ کشور اداره می‌شوند. این ایستگاه‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: ایستگاه‌های دائمی که در طول سال فعال هستند و ایستگاه‌های فصلی که معمولاً در فصل تابستان قطب جنوب (از اواخر اکتبر تا اوایل مارس) فعالیت می‌کنند.

این ایستگاه‌ها در شرایط آب‌و‌هوایی بسیار سخت و دمایی که ممکن است به منفی ۸۰ درجه سانتی‌گراد برسد، فعالیت می‌کنند.

دانشمندان در ایستگاه‌های قطب جنوب تغییرات اقلیمی را با نمونه‌برداری از یخ‌ها مطالعه می‌کنند و از آسمان صاف منطقه برای تحقیقات نجومی بهره می‌برند. این پژوهش‌ها به فهم بهتر اثرات گرمایش جهانی و تاریخچه آب‌وهوای کره زمین کمک می‌کند.

@tikmedash