ما که خسته بودیم،
ما که دیگه حالی نداشتیم،
ما که یک گوشه نشسته بودیم،
ما که سکوت اختیار کرده بودیم،
ما که چشممان را از دیده شدن دزدیدیم که دیگران متوجه نشوند،
ما که هر که پرسید:چه خبر؟ گفتیم:شکر خدا خوبیم،
ما که غصه هرکسی را دیدیم اگر کاری نکردیم لااقل بی احساس رد نشدیم،
ما که الکی خندیدیم،
ما که گفتیم مال دنیا چرک کف دسته پس ارزش ها چی میشه،
ما که گفتیم یک نان و ماست در کنار عزیزان کافیه،
ما که …

در پس تمام این گفتن ها و رفتارها فقط یک مشکل وجود داشت…!

با چاشنی دروغ گاهی اوقات تلفیق شده بودن.

خدایا، دروغمان مصلحتی بود تو به بزرگی خودت ببخش…

📀 @SoundSilence