آدمی که “من همینی‌ام که هستم”
از دهن‌اش نمی‌افتد، ترسو است.
آدم‌های مقاوم به تغییر این جمله را به‌کار می‌برند.
تغییر یعنی رجوع به خویشتن، هر دم و مشتاقانه.
ترس و تغییر روبه‌روی هم‌اند.
“من همینی‌ام که هستم”
اگر زیاد تکرار شود، نگران‌کننده‌ست.
شنونده ی شما را ناامید می‌کند و به آدم‌هایی که این جمله را می‌شنوند؛ انتخابِ رفتن و دل‌کندن می‌دهد.
@Siasykhabar
از دهن‌اش نمی‌افتد، ترسو است.
آدم‌های مقاوم به تغییر این جمله را به‌کار می‌برند.
تغییر یعنی رجوع به خویشتن، هر دم و مشتاقانه.
ترس و تغییر روبه‌روی هم‌اند.
“من همینی‌ام که هستم”
اگر زیاد تکرار شود، نگران‌کننده‌ست.
شنونده ی شما را ناامید می‌کند و به آدم‌هایی که این جمله را می‌شنوند؛ انتخابِ رفتن و دل‌کندن می‌دهد.
@Siasykhabar