یه پیشنهاد
تو مسائل عاطفی، راه عقلتو برو ولی تو بقیه مسائل راه قلبتو.
مثال: حس کردی خیلی عاشق یه نفر شدی در حدی که دوست داری تا آخر عمر تو زندگیت باشه. حالا تصور کن اصلا هیچ عشقی بهش نداری و اون آدم واست غریبه ست؛ حالا تصور کن با اون غریبه تو یه خونه زندگی می‌کنی و هیچ حسی هم بینتون نیست، آیا در زندگی ای که با این غریبه داری، خوشحالی؟ اگه با تمام این غریبگی خوشحالی، مبارکه؛ اگرم نیستی که خوددانی...
پ.ن: شرط این بود که تصور کنی اصلا دوسش نداری.
تو مسائل عاطفی، راه عقلتو برو ولی تو بقیه مسائل راه قلبتو.
مثال: حس کردی خیلی عاشق یه نفر شدی در حدی که دوست داری تا آخر عمر تو زندگیت باشه. حالا تصور کن اصلا هیچ عشقی بهش نداری و اون آدم واست غریبه ست؛ حالا تصور کن با اون غریبه تو یه خونه زندگی می‌کنی و هیچ حسی هم بینتون نیست، آیا در زندگی ای که با این غریبه داری، خوشحالی؟ اگه با تمام این غریبگی خوشحالی، مبارکه؛ اگرم نیستی که خوددانی...
پ.ن: شرط این بود که تصور کنی اصلا دوسش نداری.