🔴توسعه جزایر سه‌گانه ایرانی: شور احساس یا عقلانیت راهبردی؟
🔻در واکنش به اقدامات اخیر امارات در سال‌های اخیر و با توجه به تحولات ژئوپلیتیکی منطقه و رقابت‌های فزاینده بر سر منابع و نفوذ، بحث توسعه جزایر سه‌گانه ایرانی بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک با جدیت بیشتری از سوی مسئولین و حتی نخبگان دانشگاهی مطرح شده است. این در حالی است که کشور با چالش‌های توسعه‌ای گسترده‌ای در سایر مناطق روبرو بوده و منابع محدودی برای سرمایه‌گذاری در اختیار دارد.
پرسش اساسی اینجاست که توسعه جزایر سه‌گانه تا چه اندازه با منافع ملی و اولویت‌های توسعه‌ای کشور همسو بوده و آیا هزینه‌های آن توجیه‌پذیر است؟
🔻البته که موقعیت ژئوپلیتیکی حساس این جزایر از اهمیت استراتژیک بالایی برخوردار بوده و به همین دلیل برخی معتقدند توسعه آن‌ها می‌تواند به تقویت امنیت ملی کمک کند، اما محدودیت‌های طبیعی و راهبردی مانند: منابع آب شیرین، اراضی قابل بهره برداری و زیرساخت‌های محدود، توسعه این جزایر را با چالش‌های جدی روبرو می‌کند. همچنین، هزینه‌های بالای سرمایه‌گذاری در توسعه زیرساخت‌ها و... ، نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است.ضمن این که حساسیت کشورهای عربی و بین المللی (امنیتی کردن موضوع جزایر) و رقابت‌های منطقه‌ای بر سر منابع و نفوذ در خلیج فارس نیز می‌تواند بر روند توسعه این جزایر تأثیرگذار باشد.
🔻گزینه‌های جایگزین و راهکارهای پیشنهادی شامل توسعه متوازن سواحل جنوبی به‌جای تمرکز صرف بر جزایر سه‌گانه ایرانی، تدوین یک برنامه جامع و بلندمدت برای توسعه سواحل جنوبی با اولویت‌بندی پروژه‌ها و تخصیص منابع به‌صورت بهینه، و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های اساسی مانند بنادر، راه‌ها، فرودگاه‌ها و صنایع آب‌شیرین‌کن است.
🔻توسعه جزایر سه‌گانه باید در چارچوب یک برنامه جامع و با در نظر گرفتن اولویت‌های ملی و منطقه‌ای صورت گیرد و این تصمیم باید بر اساس مطالعات دقیق و کارشناسی و با توجه به هزینه‌ها و فواید آن اتخاذ شود. همچنین، توسعه سواحل جنوبی به‌عنوان یک گزینه مکمل و دارای پتانسیل‌های بسیار بالا باید مورد توجه قرار گیرد و به‌طور غیرمستقیم به توسعه جزایر سه‌گانه نیز کمک کند. انتخاب بهترین گزینه نیازمند یک تحلیل جامع و واقع‌بینانه از شرایط موجود و آینده کشور است.
✍دکتر حمیدرضا اکبری
کانال بررسی‌های راهبردی:
@st2r4
#تحلیل_روز
🔴کانال علم سیاست:
🆔 @PoliticalScience_ir
🔻در واکنش به اقدامات اخیر امارات در سال‌های اخیر و با توجه به تحولات ژئوپلیتیکی منطقه و رقابت‌های فزاینده بر سر منابع و نفوذ، بحث توسعه جزایر سه‌گانه ایرانی بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک با جدیت بیشتری از سوی مسئولین و حتی نخبگان دانشگاهی مطرح شده است. این در حالی است که کشور با چالش‌های توسعه‌ای گسترده‌ای در سایر مناطق روبرو بوده و منابع محدودی برای سرمایه‌گذاری در اختیار دارد.
پرسش اساسی اینجاست که توسعه جزایر سه‌گانه تا چه اندازه با منافع ملی و اولویت‌های توسعه‌ای کشور همسو بوده و آیا هزینه‌های آن توجیه‌پذیر است؟
🔻البته که موقعیت ژئوپلیتیکی حساس این جزایر از اهمیت استراتژیک بالایی برخوردار بوده و به همین دلیل برخی معتقدند توسعه آن‌ها می‌تواند به تقویت امنیت ملی کمک کند، اما محدودیت‌های طبیعی و راهبردی مانند: منابع آب شیرین، اراضی قابل بهره برداری و زیرساخت‌های محدود، توسعه این جزایر را با چالش‌های جدی روبرو می‌کند. همچنین، هزینه‌های بالای سرمایه‌گذاری در توسعه زیرساخت‌ها و... ، نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است.ضمن این که حساسیت کشورهای عربی و بین المللی (امنیتی کردن موضوع جزایر) و رقابت‌های منطقه‌ای بر سر منابع و نفوذ در خلیج فارس نیز می‌تواند بر روند توسعه این جزایر تأثیرگذار باشد.
🔻گزینه‌های جایگزین و راهکارهای پیشنهادی شامل توسعه متوازن سواحل جنوبی به‌جای تمرکز صرف بر جزایر سه‌گانه ایرانی، تدوین یک برنامه جامع و بلندمدت برای توسعه سواحل جنوبی با اولویت‌بندی پروژه‌ها و تخصیص منابع به‌صورت بهینه، و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های اساسی مانند بنادر، راه‌ها، فرودگاه‌ها و صنایع آب‌شیرین‌کن است.
🔻توسعه جزایر سه‌گانه باید در چارچوب یک برنامه جامع و با در نظر گرفتن اولویت‌های ملی و منطقه‌ای صورت گیرد و این تصمیم باید بر اساس مطالعات دقیق و کارشناسی و با توجه به هزینه‌ها و فواید آن اتخاذ شود. همچنین، توسعه سواحل جنوبی به‌عنوان یک گزینه مکمل و دارای پتانسیل‌های بسیار بالا باید مورد توجه قرار گیرد و به‌طور غیرمستقیم به توسعه جزایر سه‌گانه نیز کمک کند. انتخاب بهترین گزینه نیازمند یک تحلیل جامع و واقع‌بینانه از شرایط موجود و آینده کشور است.
✍دکتر حمیدرضا اکبری
کانال بررسی‌های راهبردی:
@st2r4
#تحلیل_روز
🔴کانال علم سیاست:
🆔 @PoliticalScience_ir