Forward from: یادداشت‌های یدالله کریمی‌پور
دشمن اصلی اسرائیل!
به نظر می‌رسد دولت اسرائیل به این نتیجه رسیده است که جمهوری اسلامی دیگر دشمن و تهدید محوری استراتژیک ش نخواهد بود. نتانیاهو و کابینه‌اش به خوبی دریافته‌اند که جمهوری اسلامی در شرایط کنونی نه توانایی استراتژیک تهدید امنیت و موجودیت اسرائیل را دارد و نه امکانات و برنامه‌ای جدی برای محقق کردن چنین تهدیدی خواهد داشت.
احتمالاً دولت ترامپ نیز به همین نتیجه رسیده است. چنان‌که روزنامه هاآرتص اخیراً نوشت: «فرصت حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران از دست رفت.» بر اساس گزارش‌ها، دولت ترامپ نه‌تنها از حمله به ایران حمایت نمی‌کند، بلکه به اسرائیل هشدار داده است از اقداماتی که ممکن است ایالات‌متحده را در موقعیت‌های خطرناک قرار دهد، خودداری کند.
در همین راستا، دیروز اختلاف‌نظر میان بارنیا، رئیس موساد و نتانیاهو و کاتز (وزیر جنگ اسرائیل) آشکار شد. بارنیا خواهان تمرکز حملات هوایی بر ایران به‌عنوان «سر مار» است، در حالی که نتانیاهو نگاه خود را به حملات سنگین علیه انصارالله در یمن معطوف کرده است. به هر روی بی بی در پی آن است که کار فشار بر حوثی ها را به عنوان پاکسازی محور مقاومت همچنان ادامه دهد. البته مخالفت با رفع تمرکز بر ایران در کابینه هنوز ادامه دارد. چنان‌که همین دیروز سایت عبری یدیعوت آحارونوت گزارش داد: رئیس موساد توصیه کرده است که به جای حمله به یمن، ایران زیر حملات سنگین هوایی قرار گیرد؛ ولی نتانیاهو به‌آسانی این توصیه را نادیده گرفت.
حال این پرسش مطرح است که چه شده و چرا جمهوری اسلامی دیگر در دستور کار استراتژیک حملات واکنشی اسرائیل نیست؟
به نظرم اسرائیل به این درک رسیده است که ظرفیت تهدیدگری جمهوری اسلامی برای سال‌ها و بلکه ده‌ها و شاید برای همیشه رو به خاموشی است. جمهوری اسلامی به هر دلیل دیگر نمی‌تواند و یا نخواهد خواست که امنیت یا موجودیت اسرائیل را به خطر بیندازد.
تمرکز اسرائیل بر ایران اکنون تنها معطوف به جلوگیری از دستیابی تهران به تسلیحات اتمی است؛ تهدیدی که خاموش‌سازی آن تنها از طریق همکاری نزدیک و مشترک با آمریکا میسور خواهد بود.
در عین حال، در ارتباط با محور مقاومت، اسرائیل سیاستی روشن را دنبال می‌کند: پاکسازی نهاییِ آخرین پایگاه‌های این محور درعراق و به ویژه یمن تحت کنترل حوثی ها!
در آینده نزدیک خواهیم دید که اسرائیل تمرکز خود را به رویارویی با تهدید ترکیه و اردوغان معطوف خواهد کرد. جالب اینجاست که آنکارا نیز به این رویکرد استراتژیک اسرائیل وقوف یافته است.
در یادداشت‌های بعدی، به دلایل این تغییر استراتژیک و پیامدهای آن خواهم پرداخت.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k
به نظر می‌رسد دولت اسرائیل به این نتیجه رسیده است که جمهوری اسلامی دیگر دشمن و تهدید محوری استراتژیک ش نخواهد بود. نتانیاهو و کابینه‌اش به خوبی دریافته‌اند که جمهوری اسلامی در شرایط کنونی نه توانایی استراتژیک تهدید امنیت و موجودیت اسرائیل را دارد و نه امکانات و برنامه‌ای جدی برای محقق کردن چنین تهدیدی خواهد داشت.
احتمالاً دولت ترامپ نیز به همین نتیجه رسیده است. چنان‌که روزنامه هاآرتص اخیراً نوشت: «فرصت حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران از دست رفت.» بر اساس گزارش‌ها، دولت ترامپ نه‌تنها از حمله به ایران حمایت نمی‌کند، بلکه به اسرائیل هشدار داده است از اقداماتی که ممکن است ایالات‌متحده را در موقعیت‌های خطرناک قرار دهد، خودداری کند.
در همین راستا، دیروز اختلاف‌نظر میان بارنیا، رئیس موساد و نتانیاهو و کاتز (وزیر جنگ اسرائیل) آشکار شد. بارنیا خواهان تمرکز حملات هوایی بر ایران به‌عنوان «سر مار» است، در حالی که نتانیاهو نگاه خود را به حملات سنگین علیه انصارالله در یمن معطوف کرده است. به هر روی بی بی در پی آن است که کار فشار بر حوثی ها را به عنوان پاکسازی محور مقاومت همچنان ادامه دهد. البته مخالفت با رفع تمرکز بر ایران در کابینه هنوز ادامه دارد. چنان‌که همین دیروز سایت عبری یدیعوت آحارونوت گزارش داد: رئیس موساد توصیه کرده است که به جای حمله به یمن، ایران زیر حملات سنگین هوایی قرار گیرد؛ ولی نتانیاهو به‌آسانی این توصیه را نادیده گرفت.
حال این پرسش مطرح است که چه شده و چرا جمهوری اسلامی دیگر در دستور کار استراتژیک حملات واکنشی اسرائیل نیست؟
به نظرم اسرائیل به این درک رسیده است که ظرفیت تهدیدگری جمهوری اسلامی برای سال‌ها و بلکه ده‌ها و شاید برای همیشه رو به خاموشی است. جمهوری اسلامی به هر دلیل دیگر نمی‌تواند و یا نخواهد خواست که امنیت یا موجودیت اسرائیل را به خطر بیندازد.
تمرکز اسرائیل بر ایران اکنون تنها معطوف به جلوگیری از دستیابی تهران به تسلیحات اتمی است؛ تهدیدی که خاموش‌سازی آن تنها از طریق همکاری نزدیک و مشترک با آمریکا میسور خواهد بود.
در عین حال، در ارتباط با محور مقاومت، اسرائیل سیاستی روشن را دنبال می‌کند: پاکسازی نهاییِ آخرین پایگاه‌های این محور درعراق و به ویژه یمن تحت کنترل حوثی ها!
در آینده نزدیک خواهیم دید که اسرائیل تمرکز خود را به رویارویی با تهدید ترکیه و اردوغان معطوف خواهد کرد. جالب اینجاست که آنکارا نیز به این رویکرد استراتژیک اسرائیل وقوف یافته است.
در یادداشت‌های بعدی، به دلایل این تغییر استراتژیک و پیامدهای آن خواهم پرداخت.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k