به نظرم ما به عنوان مخاطب، حق استفاده از بعضی جملات رو نداریم و برای خیلیامون مسئله‌ی «نقد» کلا اشتباه تفسیر شده! جملاتی مثل:
«فلان کارگردان باید تایم فیلمش رو کم می‌کرد. حق نداره سه ساعته باشه» یا «چرا فلان کارگردان فیلماش اینقدر کُند هستند» یا «چرا فلان پادکست به جای اینکه متکلم وحده باشه، به شکل گپ و گُفته؟» یا «چرا فلان نویسنده اینقدر کتابهاش دارک و غمگینه؟» یا «فلان نقاش یا موزیسین آثارش رو باید در فلان سبک یا تم اجرا کنه!»

انگار ما همون‌طور که به لحاظ کپی‌رایت به حقوق مولف یا هنرمند توجه نداریم، به حقِ اون آدم در تصمیم برای کلیاتِ کارش هم اهمیت نمی‌دیم. ما حق نداریم مثلا از تارکوفسکی بخوایم فیلمش رو با ریتم تندتری بسازه، فقط حق داریم بگیم به فلان دلیل آثار تارکوفسکی رو دوست نداریم. همین!