یوگی در پرانایامه می کوشد منس [حس درونی] را بالا بکشاند تا روی ناف ، سپس بالای قلب ، تا میان ابروان ثابت نگه دارد و نهایتا در جمجمه که از آنجا ، باز هم نیروی تنفس ، باید آن را دوباره به ناف برگرداند. آن بالاترین جایگاه به برهمن تعلق دارد. شخص از طریق این تمرین ذات خویشتن را پیدا می کند و مقدس می شود به والاترین مقام.

-Rgvidhana 1,38 ; 2,37