جسدهای لخت و کمی در هم پیچیده را تقریبا در کنار هم به عمق گودال رها می کردند، آنگاه آنها را با آهک زنده و سپس با خاک می پوشاندند، اما فقط تا ارتفاع معینی خاک می ریختند تا برای مهمانانی که بعدا می آمدند جا باشد.
فرقی که در میان آدم ها و مثلا سگ ها وجود داشت این بود که روز بعد، اقربای آن ها را دعوت می کردند که دفتری را امضا کنند : کنترل مردگان پیوسته امکان داشت.

@Jean_Paul_Sartre✏️

#آلبر_کامو 👤
#طاعون 📚
ترجمه رضا سیدحسینی
.