‌‌ ‌‌‌داشتم درس می‌خواندم که ناگهان فهمیدنم به دیوار خورد. کمی مکث کردم و مقصر پیدا شد. در زبان‌شناسی مفهومی به‌ نام «حَشْوْ» داریم که انواعی دارد. دانستن انواعش تقریباً به کار نمی‌آید و همین‌قدر که او را اضافیِ جمعِ جمله بدانیم، کافی است. اگر هم مفصل‌ترش را می‌خواهید، تعریف جناب نیکوبخت را بخوانیم: «کلمه یا عبارت زائدی که از جهت معنا، در جمله بدان نیازی نیست و تعادل لفظ و معنا را در جمله به‌ هم می‌ریزد و گاه باعث فساد معنا می‌شود.» خلاصه، دیوارش همین بود. اصل و اصول مفرد و جمع هستند و «اصولِ اصلی» نه‌تنها معنا ندارد، بلکه از آن حرفهاست.