💢معیار درست انتخاب دانش آموز موفق؛ نمره بالا یا منش والا؟
نیاز رسیدن به پاسخی موثر
✍ دکتر صفر ولدبیگی
🔷 پایان ماههای دی و خرداد هنگامه شناسایی و معرفی دانش آموزان برتر یا ضعیف تحصیلی از سوی معلمان و مدارس به خانواده ها و جامعه است. تعدادی را یه عنوان ممتاز معرفی و تقدیر می نماییم و تعدادی دیگر را به عنوان تنبل و ضعیف تشخیص و مورد بازخواست و نکوهش قرار می دهیم.
از قدیم الایام تا بحال در مدارس ما معیار و میزان یک دانش آموز برتر و موفق کسب نمرات بالا بوده و می باشد. هر دانش آموزی که کارنامه رنگینتری کسب نماید،نزد دبیران،مدرسه، نظام آموزشی،خانواده و نهایتا جامعه ما دانش آموزیسیت نمونه و ممتاز و قابل تحسین که به تصورمان آینده بهتری نیز در انتظارش بوده و منفعتش به جامعه افزونترست. ولاجرم دانش آموزی که نتواند نمرات ٢٠ و ١٩ بیشتری به چنگ آورد نه شایسته تقدیرست و نه موفق. فردایش نیز تیره و تار و سربار جامعه اش می گردد.
🔷 هرساله در کلاسهای درسم ده ها دانش آموز حضور دارند که نمراتشان همه بیست و جزء شاگردان ممتاز با رتبه اول و دوم کلاسند و هر ماه و سال بالای سکوهایی که ما بنا نموده ایم موردتقدیر و ستایش قرار گرفته و جوایز و القابی غرورآفرین نیز به آنان عطا می نماییم.
اما و ایکاش این دانش آموزان برتر تحسین شده در سواد مدرسه ای، در آزمون مهارتهای اجتماعی و سواد زندگی نه رتبه برتر حداقل میتوانستند نمره قبولی کسب نمایند.
🔷 با تاکید می گویم همه نه، ولی اکثر این دانش آموزان بیست گرفته چه پسر و چه دختر با آنکه در مقطع دبیرستانند از درست بستن بند کفشهایشان،مسواک زدن دندانهایشان،شانه زدن موهایشان،اتوزدن مقنعه شان، پیراستگی و تناسب پوششان ،آداب معاشرت و تعامل با همکلاسی ها و معلمانشان و....عاجزند.
به عبارتی دیگر در آزمونهای سواد زندگی
قطعا نمراتی حداقلی را کسب و تجدید می شوند.
🔷 از سوی دیگر برخی از آن دانش آموزانی که کارنامه رنگین و معدل بالایی ندارند و از نظر ما معلمان، اولیا و جامعه دانش آموزی ضعیف و هیچگاه از سوی ما مورد تقدیر و تحسین قرار نگرفته اند؛ اتفاقا در کلاسها و جامعه بسیار مرتب و منظم،آراسته وپیراسته، خوش پوش و خوش مشرب و ماهر و کاردان در بسیاری از اقوال و افعال در زندگی عملی هستند. به عبارتی گرچه این دانش آموزان تجدید سواد مدرسه ایند اما واقعا ممتاز و نمونه درسواد زندگیند.
🔷 امیدوارم اشتباه قضاوت ننموده باشم اما تجربیات چندین ساله آموزگاریم بیشتر اوقات ثابت نموده ازقضا همین شاگردان معمولی و از نظر ما ضعیف امروزی که مورد غفلت ونکوهش ما هستند؛ در فردای جامعه از همین شاگردان ممتاز و مورد تحسینمان بیشتر و بهتر در خدمت نیازهای واقعی اجتماع و شهر خویش هستند.
🔷 پس ضروریست بار دگر ما معلمان و شما اولیاء به شاگردان و فرزندانمان با چشمی دیگر بنگریم و میزان و معیار ممتاز و موفق بودنشان تنها کسب نمرات بالا و داشتن کارنامه رنگین نباشد.
🔸پیشنهاد ساده و روشن ما: مدارس دو سکو برای معرفی و تقدیر از دانش آموزان موفق بنا نمایند؛ یکی از سکوها برای تشویق دانش آموزان برتر در سواد مدرسه ای و دیگری برای تقدیر از دانش آموزان موفق در سواد زندگی
@HmNews90
نیاز رسیدن به پاسخی موثر
✍ دکتر صفر ولدبیگی
🔷 پایان ماههای دی و خرداد هنگامه شناسایی و معرفی دانش آموزان برتر یا ضعیف تحصیلی از سوی معلمان و مدارس به خانواده ها و جامعه است. تعدادی را یه عنوان ممتاز معرفی و تقدیر می نماییم و تعدادی دیگر را به عنوان تنبل و ضعیف تشخیص و مورد بازخواست و نکوهش قرار می دهیم.
از قدیم الایام تا بحال در مدارس ما معیار و میزان یک دانش آموز برتر و موفق کسب نمرات بالا بوده و می باشد. هر دانش آموزی که کارنامه رنگینتری کسب نماید،نزد دبیران،مدرسه، نظام آموزشی،خانواده و نهایتا جامعه ما دانش آموزیسیت نمونه و ممتاز و قابل تحسین که به تصورمان آینده بهتری نیز در انتظارش بوده و منفعتش به جامعه افزونترست. ولاجرم دانش آموزی که نتواند نمرات ٢٠ و ١٩ بیشتری به چنگ آورد نه شایسته تقدیرست و نه موفق. فردایش نیز تیره و تار و سربار جامعه اش می گردد.
🔷 هرساله در کلاسهای درسم ده ها دانش آموز حضور دارند که نمراتشان همه بیست و جزء شاگردان ممتاز با رتبه اول و دوم کلاسند و هر ماه و سال بالای سکوهایی که ما بنا نموده ایم موردتقدیر و ستایش قرار گرفته و جوایز و القابی غرورآفرین نیز به آنان عطا می نماییم.
اما و ایکاش این دانش آموزان برتر تحسین شده در سواد مدرسه ای، در آزمون مهارتهای اجتماعی و سواد زندگی نه رتبه برتر حداقل میتوانستند نمره قبولی کسب نمایند.
🔷 با تاکید می گویم همه نه، ولی اکثر این دانش آموزان بیست گرفته چه پسر و چه دختر با آنکه در مقطع دبیرستانند از درست بستن بند کفشهایشان،مسواک زدن دندانهایشان،شانه زدن موهایشان،اتوزدن مقنعه شان، پیراستگی و تناسب پوششان ،آداب معاشرت و تعامل با همکلاسی ها و معلمانشان و....عاجزند.
به عبارتی دیگر در آزمونهای سواد زندگی
قطعا نمراتی حداقلی را کسب و تجدید می شوند.
🔷 از سوی دیگر برخی از آن دانش آموزانی که کارنامه رنگین و معدل بالایی ندارند و از نظر ما معلمان، اولیا و جامعه دانش آموزی ضعیف و هیچگاه از سوی ما مورد تقدیر و تحسین قرار نگرفته اند؛ اتفاقا در کلاسها و جامعه بسیار مرتب و منظم،آراسته وپیراسته، خوش پوش و خوش مشرب و ماهر و کاردان در بسیاری از اقوال و افعال در زندگی عملی هستند. به عبارتی گرچه این دانش آموزان تجدید سواد مدرسه ایند اما واقعا ممتاز و نمونه درسواد زندگیند.
🔷 امیدوارم اشتباه قضاوت ننموده باشم اما تجربیات چندین ساله آموزگاریم بیشتر اوقات ثابت نموده ازقضا همین شاگردان معمولی و از نظر ما ضعیف امروزی که مورد غفلت ونکوهش ما هستند؛ در فردای جامعه از همین شاگردان ممتاز و مورد تحسینمان بیشتر و بهتر در خدمت نیازهای واقعی اجتماع و شهر خویش هستند.
🔷 پس ضروریست بار دگر ما معلمان و شما اولیاء به شاگردان و فرزندانمان با چشمی دیگر بنگریم و میزان و معیار ممتاز و موفق بودنشان تنها کسب نمرات بالا و داشتن کارنامه رنگین نباشد.
🔸پیشنهاد ساده و روشن ما: مدارس دو سکو برای معرفی و تقدیر از دانش آموزان موفق بنا نمایند؛ یکی از سکوها برای تشویق دانش آموزان برتر در سواد مدرسه ای و دیگری برای تقدیر از دانش آموزان موفق در سواد زندگی
@HmNews90