وجودِ تلفظ های ایرانی برای اعدادِ یک، دو، سه، پنج و شش در زبانِ لهستانی (پی یِنج؛ شِشج)
نشان از ریشه دورِ مشترکِ هندواروپائی این دو زبان دارد.
هم‌چنین در این کشور آنقدر که نام داریوس داریوش، هست در ایران نیست.
مرژان(مرجان) و دیگر اسامی اصیل ایرانی در آنجا بسیار رایج است!
@Historyancient
نشان از ریشه دورِ مشترکِ هندواروپائی این دو زبان دارد.
هم‌چنین در این کشور آنقدر که نام داریوس داریوش، هست در ایران نیست.
مرژان(مرجان) و دیگر اسامی اصیل ایرانی در آنجا بسیار رایج است!
@Historyancient