میگن دستای آدم امن
مثل پناهگاهه،
پناهگاهی که هر زمان از همه جا
و از همه چیز خسته و دل زده بودی،
میتونی تو آغوش این آدما،
تو دستاشون آروم بگیری.
انگار که آغوششون گوشه ای از بهشته
حضورشون پر از آرامشه
آرامشی که وقتی کنارشون هستی
انگار که ساعتها از کار افتادن
و متوجه گذر زمان نمیشی
میتونی کنارشون بخندی ، غر بزنی ، گریه کنی ،
و خودت باشی بدون ترس از قضاوت شدن...
آدم امن زندگی آدم ها باشیم
این بهترین و واجب ترین صفت
یک انسان میتونه باشه..