یه معلم داشتیم، آقای محمدی‌زاده. آدم آرومی بود، ولی همیشه یه غمی تو چشماش بود. زیاد از نمره و امتحان حرف نمی‌زد، همیشه می‌گفت: «زندگی خیلی بزرگ‌تر از این حرفاست.» اون موقع نمی‌فهمیدیم چرا انقدر روی این موضوع تأکید داشت.
یادمه یه روز یکی از بچه‌ها با استرس از نمره‌های پایینش پیشش رفت. آقای محمدی‌زاده با همون لبخند همیشگیش گفت تو نمره‌هات نیستی. اون چیزی که ازت می‌مونه، شخصیت و تصمیم های مهم زندگیته حرفاش عجیب بود، ولی تأثیر می‌ذاشت.
یه روز که اومدیم مدرسه، گفتن آقای محمدی‌زاده دیگه بین ما نیست. شنیدیم تو خونه‌ش آروم از دنیا رفته. هیچ سر و صدایی، هیچ نشونه‌ای... فقط سکوت.
الان که بهش فکر می‌کنم، می‌بینم اون روزا می‌خواست یه چیز خیلی بزرگ به ما یاد بده: اینکه زندگی، آدم بودن، و مهربونی مهم‌تر از هر چیز دیگه‌ایه. یادش همیشه باهامونه.
#Rta
@Gaiande_News
یادمه یه روز یکی از بچه‌ها با استرس از نمره‌های پایینش پیشش رفت. آقای محمدی‌زاده با همون لبخند همیشگیش گفت تو نمره‌هات نیستی. اون چیزی که ازت می‌مونه، شخصیت و تصمیم های مهم زندگیته حرفاش عجیب بود، ولی تأثیر می‌ذاشت.
یه روز که اومدیم مدرسه، گفتن آقای محمدی‌زاده دیگه بین ما نیست. شنیدیم تو خونه‌ش آروم از دنیا رفته. هیچ سر و صدایی، هیچ نشونه‌ای... فقط سکوت.
الان که بهش فکر می‌کنم، می‌بینم اون روزا می‌خواست یه چیز خیلی بزرگ به ما یاد بده: اینکه زندگی، آدم بودن، و مهربونی مهم‌تر از هر چیز دیگه‌ایه. یادش همیشه باهامونه.
#Rta
@Gaiande_News