● جام زهر یا مهر پیروزی
▪️ جستارهایی بر آتش‌بس غزه و نظرات پس از آن
• قسمت دوم:
شاید مهم ترین دستاورد طوفان‌الاقصی، باز شدن دوباره پروندۀ فلسطین، اول در اذهان مردم در سراسر جهان و دوم، در محافل بین‌المللی بود. به حرکت درآوردن نسل جوانی که سرش با شبکه‌های اجتماعی آنهم با اخباری که در میان اخبار نوع لباس پوشیدن فلان سلبریتی و به نمایش‌درآمدن فلان فیلم و تست شخصیت بر اساس رنگ کفش(!) گرم است، کار کمی نیست.
مخصوصا اگر این حرکت در حدی باشد که برای خاموش کردنش مجبور به توسل به زور شوند. چون این اخرین راه، تقرببا تضمین کننده آن است که این صدا از بین نرفته، صرفا در گوشهای دیگر که دیگر صاحب زور نمی‌شنود در حال پرورش است. حال آنکه این صدا در قلب اروپا و آمریکای همواره مدافع اسرائیل باشد.
شاید این حقیقت که صدای خون هنوز از صدای مدرنیسم در قرن ۲۱ بلندتر است، نشانه‌ای باشد به وجود امیدی به بشریت.
احتمالا خاطرتان نیست، (چون اگر آنچه کرده‌ایم و نتیجه‌اش را دیده‌ایم را به خاطر داشتیم، آنچه در طول تاریخ بارها سرمان آمده است، دگرباره بر ما حادث نمی‌گشت) اما هنگامی که رژیم صهیونیستی با سفاکی تمام، به بیمارستان العمدانی حمله کرد و زن و مرد و پیر و جوان و کودک را به آتش کشید، در گروه‌های تلگرامی سخن از قطر محل اصابت موشک و زاویه برخورد در فیلم ها و.... بود.
چرا؟ چون در همین ایران که همسایه دهه‌ها جنایت بوده‌ایم، اگر شب‌ها که ساکت‌تر است، گوش تیز می‌کردیم و صدای گریه کودکان غزه را با گوشهای خودمان می‌شنیدیم، سخن از این بود که شاید بیمارستان را خود حماس زده و بالاخره ممکن است و از ارتش اخلاق مدار اسرائیل بعید است این کارها و... .
امروز اما از شنیدن هیچ خبری از جنایت‌های اسرائیل تعجب نخواهیم کرد. این دومین نتیجه عملیات طوفان الاقصی‌ست. اینکه برای همه جهانیان، میزان جنایت‌های صهیونیست‌ها آشکار شد. شاید برای اولین بار در تاریخ، روایتی غیر از آنچه اسرائیل برای بیان دارد گفته شد.
• ادامه دارد...
قسمت قبل
✍️ امین زمانی ۰۰ برق
#یادداشت
#فلسطین
📎 سروش‌پلاس | تلگرام
▪️ جستارهایی بر آتش‌بس غزه و نظرات پس از آن
ای باد صبا سلام یاران برسان
شرح غم ما به غم‌گساران برسان
درد دل ما بگوی هم دردان را
راز دل ما به رازداران برسان
-فیض کاشانی
• قسمت دوم:
شاید مهم ترین دستاورد طوفان‌الاقصی، باز شدن دوباره پروندۀ فلسطین، اول در اذهان مردم در سراسر جهان و دوم، در محافل بین‌المللی بود. به حرکت درآوردن نسل جوانی که سرش با شبکه‌های اجتماعی آنهم با اخباری که در میان اخبار نوع لباس پوشیدن فلان سلبریتی و به نمایش‌درآمدن فلان فیلم و تست شخصیت بر اساس رنگ کفش(!) گرم است، کار کمی نیست.
مخصوصا اگر این حرکت در حدی باشد که برای خاموش کردنش مجبور به توسل به زور شوند. چون این اخرین راه، تقرببا تضمین کننده آن است که این صدا از بین نرفته، صرفا در گوشهای دیگر که دیگر صاحب زور نمی‌شنود در حال پرورش است. حال آنکه این صدا در قلب اروپا و آمریکای همواره مدافع اسرائیل باشد.
شاید این حقیقت که صدای خون هنوز از صدای مدرنیسم در قرن ۲۱ بلندتر است، نشانه‌ای باشد به وجود امیدی به بشریت.
شود رسوای عالم هر که رسوا می‌کند ما را
-صائب تبریزی
احتمالا خاطرتان نیست، (چون اگر آنچه کرده‌ایم و نتیجه‌اش را دیده‌ایم را به خاطر داشتیم، آنچه در طول تاریخ بارها سرمان آمده است، دگرباره بر ما حادث نمی‌گشت) اما هنگامی که رژیم صهیونیستی با سفاکی تمام، به بیمارستان العمدانی حمله کرد و زن و مرد و پیر و جوان و کودک را به آتش کشید، در گروه‌های تلگرامی سخن از قطر محل اصابت موشک و زاویه برخورد در فیلم ها و.... بود.
چرا؟ چون در همین ایران که همسایه دهه‌ها جنایت بوده‌ایم، اگر شب‌ها که ساکت‌تر است، گوش تیز می‌کردیم و صدای گریه کودکان غزه را با گوشهای خودمان می‌شنیدیم، سخن از این بود که شاید بیمارستان را خود حماس زده و بالاخره ممکن است و از ارتش اخلاق مدار اسرائیل بعید است این کارها و... .
امروز اما از شنیدن هیچ خبری از جنایت‌های اسرائیل تعجب نخواهیم کرد. این دومین نتیجه عملیات طوفان الاقصی‌ست. اینکه برای همه جهانیان، میزان جنایت‌های صهیونیست‌ها آشکار شد. شاید برای اولین بار در تاریخ، روایتی غیر از آنچه اسرائیل برای بیان دارد گفته شد.
• ادامه دارد...
قسمت قبل
✍️ امین زمانی ۰۰ برق
#یادداشت
#فلسطین
📎 سروش‌پلاس | تلگرام