🗓 تقویم علمی تاریخ
▫️ امروز دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳
🔰️۴۷ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۹۵۸، مهندسان دانشگاه MIT توانستند سیگنال‌های راداری را به سیاره زهره (ونوس) بازتاب دهند. این آزمایش که در آزمایشگاه لینکلن برگزار شد، به استفاده از مازری در سایت راداری میلستون هیل در ماساچوست متکی بود. با استفاده از پردازش سیگنال‌های دیجیتال، بازتاب‌های برگشتی از نویز پس‌زمینه تشخیص داده شدند و نتایج آن توسط پژوهشگران دیگر نیز تأیید شد. این تلاش‌ها به طور چشمگیری به تعیین دقیق‌تر واحد نجومی (AU) کمک کردند و یک ارزش جدید برای AU، معادل ۱۴۹٬۶۰۰٬۰۰۰ کیلومتر، در یک جلسه عمومی اتحادیه بین‌المللی نجوم در هامبورگ در سال ۱۹۶۴ پذیرفته شد.
۳۰۵ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۷۲۰، ادموند هالی به عنوان دومین ستاره‌شناس سلطنتی انگلستان منصوب شد. هالی که به خاطر محاسبه دوره هالی مشهور است، نقش مهمی در توسعه علم نجوم داشت. او به کمک مشاهده‌ها و محاسبات دقیقش، مسیرهای ستارگان و دنباله‌دارها را مورد بررسی قرار داد و اطلاعات ارزشمندی درباره مکانیک آسمانی ارائه کرد. نقش او به عنوان ستاره‌شناس سلطنتی، اعتباری بیشتر به کارهای علمی او بخشید و او را به یکی از چهره‌های اصلی علم نجوم قرن هجدهم تبدیل کرد.
▫️ امروز دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳
🔰️۴۷ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۹۵۸، مهندسان دانشگاه MIT توانستند سیگنال‌های راداری را به سیاره زهره (ونوس) بازتاب دهند. این آزمایش که در آزمایشگاه لینکلن برگزار شد، به استفاده از مازری در سایت راداری میلستون هیل در ماساچوست متکی بود. با استفاده از پردازش سیگنال‌های دیجیتال، بازتاب‌های برگشتی از نویز پس‌زمینه تشخیص داده شدند و نتایج آن توسط پژوهشگران دیگر نیز تأیید شد. این تلاش‌ها به طور چشمگیری به تعیین دقیق‌تر واحد نجومی (AU) کمک کردند و یک ارزش جدید برای AU، معادل ۱۴۹٬۶۰۰٬۰۰۰ کیلومتر، در یک جلسه عمومی اتحادیه بین‌المللی نجوم در هامبورگ در سال ۱۹۶۴ پذیرفته شد.
۳۰۵ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۷۲۰، ادموند هالی به عنوان دومین ستاره‌شناس سلطنتی انگلستان منصوب شد. هالی که به خاطر محاسبه دوره هالی مشهور است، نقش مهمی در توسعه علم نجوم داشت. او به کمک مشاهده‌ها و محاسبات دقیقش، مسیرهای ستارگان و دنباله‌دارها را مورد بررسی قرار داد و اطلاعات ارزشمندی درباره مکانیک آسمانی ارائه کرد. نقش او به عنوان ستاره‌شناس سلطنتی، اعتباری بیشتر به کارهای علمی او بخشید و او را به یکی از چهره‌های اصلی علم نجوم قرن هجدهم تبدیل کرد.