هفته‌ی پیش یه سری آمار منتشر شد که اقتصاددان‌ها رو حسابی به فکر فرو برد. کسری تجاری آمریکا توی ماه ژانویه یه جهش عجیب داشت، طوری که بعضیا فکر کردن اوضاع از کنترل خارج شده. خب، وقتی واردات زیاد بشه، معمولاً یه زنگ خطر برای اقتصاد به صدا درمیاد. اما همیشه هم نباید با اولین عدد و رقم وحشت‌زده شد!
اینجا بود که گلدمن ساکس وارد ماجرا شد و گفت: «یه کم آروم باشید، همه چیز اون‌طور که به نظر میاد نیست. پای طلا در میونه!»
ماجرای طلا همیشه جالبه. یه دارایی که یه گوشه‌ی بازار نشسته و یه دفعه می‌تونه معادلاتو تغییر بده. طبق بررسی‌های گلدمن ساکس، بخش بزرگی از این کسری تجاری فقط به خاطر واردات ۲۵ میلیارد دلاری طلا بوده!
اما نکته‌ی کلیدی اینجاست که طلا توی محاسبات تولید ناخالص داخلی (GDP) حساب نمیشه، چون یه دارایی مالی محسوب میشه. پس این کسری تجاری، اون‌قدرها هم که در نگاه اول به نظر می‌رسه، بحرانی نیست.
اما بیایید یه نگاهی به آینده‌ی طلا و نقره بندازیم. این دو همیشه کنار هم بودن، مثل دو رفیق قدیمی که داستان‌های اقتصادی زیادی رو رقم زدن. UBS، بانک معتبر سوئیسی، پیش‌بینی کرده که نقره توی ۱۲ ماه آینده به ۳۸ دلار برای هر اونس می‌رسه. دلیلش چیه؟ اول اینکه قیمت طلا رو به صعوده، دوم اینکه بخش صنعتی داره کم‌کم جون می‌گیره و این یعنی تقاضا برای نقره افزایش پیدا می‌کنه.
و اما طلا! تحلیل UBS نشون میده که تا آخر امسال، قیمت هر اونس به ۳۰۰۰ دلار می‌رسه(پیش‌بینی این بانک‌های خارجی هم خیلی جالبه، خب همین الان با ۳۰۰۰ مگه چقدر فاصله داریم؟ نکشید مارو! 😉). ولی اگه شرایط اقتصادی و ژئوپلیتیکی دنیا پرتنش بشه، حتی احتمال داره که تا ۳۲۰۰ دلار هم بالا بره. این یعنی سرمایه‌گذارهایی که همیشه دنبال دارایی‌های امن هستن، همچنان چشمشون به طلاست.
اعداد و ارقام همیشه باید با دقت بررسی بشن. گاهی یه خبر اقتصادی ممکنه یه شوک اولیه ایجاد کنه، ولی وقتی دقیق‌تر به ماجرا نگاه می‌کنیم، همه چیز اون‌قدرها هم بحرانی نیست. در حال حاضر، بازار داره خودش رو برای یک دوره‌ی جدید آماده می‌کنه؛ دوره‌ای که توش، طلا و نقره قراره دوباره نقش کلیدی بازی کنن!
نظرمو نسبت به قیمت طلا چند روز پیش گفتم و تغییری تو شرایط و عوامل تاثیرگذار ندیدم که بخوام اون نظرو تغییر بدم.
@topoli
اینجا بود که گلدمن ساکس وارد ماجرا شد و گفت: «یه کم آروم باشید، همه چیز اون‌طور که به نظر میاد نیست. پای طلا در میونه!»
ماجرای طلا همیشه جالبه. یه دارایی که یه گوشه‌ی بازار نشسته و یه دفعه می‌تونه معادلاتو تغییر بده. طبق بررسی‌های گلدمن ساکس، بخش بزرگی از این کسری تجاری فقط به خاطر واردات ۲۵ میلیارد دلاری طلا بوده!
اما نکته‌ی کلیدی اینجاست که طلا توی محاسبات تولید ناخالص داخلی (GDP) حساب نمیشه، چون یه دارایی مالی محسوب میشه. پس این کسری تجاری، اون‌قدرها هم که در نگاه اول به نظر می‌رسه، بحرانی نیست.
اما بیایید یه نگاهی به آینده‌ی طلا و نقره بندازیم. این دو همیشه کنار هم بودن، مثل دو رفیق قدیمی که داستان‌های اقتصادی زیادی رو رقم زدن. UBS، بانک معتبر سوئیسی، پیش‌بینی کرده که نقره توی ۱۲ ماه آینده به ۳۸ دلار برای هر اونس می‌رسه. دلیلش چیه؟ اول اینکه قیمت طلا رو به صعوده، دوم اینکه بخش صنعتی داره کم‌کم جون می‌گیره و این یعنی تقاضا برای نقره افزایش پیدا می‌کنه.
و اما طلا! تحلیل UBS نشون میده که تا آخر امسال، قیمت هر اونس به ۳۰۰۰ دلار می‌رسه(پیش‌بینی این بانک‌های خارجی هم خیلی جالبه، خب همین الان با ۳۰۰۰ مگه چقدر فاصله داریم؟ نکشید مارو! 😉). ولی اگه شرایط اقتصادی و ژئوپلیتیکی دنیا پرتنش بشه، حتی احتمال داره که تا ۳۲۰۰ دلار هم بالا بره. این یعنی سرمایه‌گذارهایی که همیشه دنبال دارایی‌های امن هستن، همچنان چشمشون به طلاست.
اعداد و ارقام همیشه باید با دقت بررسی بشن. گاهی یه خبر اقتصادی ممکنه یه شوک اولیه ایجاد کنه، ولی وقتی دقیق‌تر به ماجرا نگاه می‌کنیم، همه چیز اون‌قدرها هم بحرانی نیست. در حال حاضر، بازار داره خودش رو برای یک دوره‌ی جدید آماده می‌کنه؛ دوره‌ای که توش، طلا و نقره قراره دوباره نقش کلیدی بازی کنن!
نظرمو نسبت به قیمت طلا چند روز پیش گفتم و تغییری تو شرایط و عوامل تاثیرگذار ندیدم که بخوام اون نظرو تغییر بدم.
@topoli