‏سیاست لبنسراوم (Lebensraum) یا «فضای حیاتی» مفهومی ایدئولوژیک بود که در اوایل قرن بیستم توسط نازی‌های آلمان، به‌ویژه شخص آدولف هیتلر، برای توجیه توسعه‌طلبی و تجاوز به سرزمین‌های دیگر به‌کار گرفته شد.

این ایده بر این باور استوار بود که آلمان به سرزمین‌های بیشتری نیاز دارد تا جمعیت رو به رشد خود را اسکان دهد، منابع طبیعی بیشتری برای تداوم سیاست‌های توسعه‌طلبانه خود کسب کند، و امنیت غذایی خود را تضمین کند. هیتلر این سیاست را به گسترش قلمرو به شرق اروپا، به‌ویژه لهستان و اتحاد جماهیر شوروی، مرتبط کرد و آن را ضروری برای بقای "نژاد برتر آریایی" دانست.

اجرای لبنسراوم با پاکسازی قومی، اخراج یا نابودی جمعیت‌های غیرآلمانی، و اشغال سرزمین‌ها همراه بود که به جنایات جنگی، نسل‌کشی، و آغاز جنگ جهانی دوم منجر شد. این سیاست اکنون به‌عنوان نمادی از ایدئولوژی‌های توسعه‌طلبانه و خشونت‌آمیز شناخته می‌شود که پیامدهای فاجعه‌باری برای بشریت به همراه داشت.

سیاست لبنسراوم دقیقا مبنای اقداماتی است که رژیم صهیونسیتی انجام می‌دهد؛ و ضمیمه بلندی‌های جولان و ادعای ایجاد «منطقه حائل» در سوریه نیز در همین راستا قابل بررسی است.

تبیین اقدامات رژیم اسرائیل در این چارچوب - از جانب مقامات، روزنامه‌نگاران و تحلیلگران- به درک بهتر ماهیت این رژیم و تهدید آن برای صلح و امنیت بین‌المللی کمک خواهد کرد.

https://x.com/RezaNasri1/status/1866366341021634892?s=19