همیشه وقتی از این دست پست ها میذاریم خانواده ها مارو مورد شماتت قرار میدن که دخترم یا پسرم توکاتال شماست دوس ندارم این مطالب رو بخونه...
🙏🏻پدرومادرعزیز
از واقعیت جامعه و آنچه اطراف شما درحال وقوع هست
فرااار نکنید
صورت مسئله رو
پاک نکنید
بپذیرید و همزمان با پذیرش مطالعه کنید و راه صحیح مواجه شدن با مسئله رو انتخاب کنید
خب
امیدوارم درک کنید که این دست مطالب و پست ها هم برای افزایش آگاهی جامعه لازم هست 🙏🏻
✔️✔️در گزارش سالیانه سایت Pornhub، فقط در سال ۲۰۱۸، بیش از سی و سه میلیارد بار از این سایت بازدید شده و روزانه ۹۲ میلیون ساعت برای دیدن پورن زمان صرف شده و در مجموع چهار میلیون و هشتصد هزار فیلم آپلود شده! پنجاه درصد ترافیک اینترنت به خاطره سکسه و آمار مربوط به امریکائیها نشون میده که ۶۶ درصد مردها و ۴۴ درصد خانمها حداقل یه بار در ماه به تماشای پورن می نشینن. با این اوصاف، دیگه نمیشه نسبت به یه همچین پدیده ای بی تفاوت بود و ضروریه که در موردش صحبت کرد. مهمترین آسیب تماشای مكرر فیلمهای پورن، ایجاد اختلال نعوظ هست که به Porn induced erectile dysfunction معروفه. افرادی که به دیدن پورن اعتياد دارن عموما دچار اختلال نعوظ، دیرانزالی و کاهش تمایل به شریک جنسی شون میشن. اصلا ببینیم ارتباط بين عادت به دیدن پورن و اختلال نعوظ از کجا تو مجامع علمی مطرح شد؟
دکتر نورمن دویج (روانپزشک) سال ۲۰۰۷ یه کتاب به اسم The brain that changes itself چاپ کرد و برای اولین بار اعلام کرد که بین بیمارانش، مردهای جوان زیادی رو ویزیت کرده که به پورن اعتیاد داشتن و در کنار پارتنرهاشون به شدت بی میل و دچار اختلال نعوظ بودن.
چند سال بعد دکتر کارلو فورستا، مدیر انجمن علمی اختلالات جنسی ایتالیا صراحتا اعلام کرد که تحقیقات تیم پژوهشی ایشون بین تماشای پورن با کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ ارتباط مستقیمی رو نشون داده.
بعد از این بود که سیل تحقیقات رو در این خصوص شاهد بودیم. در سال ۲۰۱۴ تحقیقی در سوئيس نشون داد كه ٣٠ درصد مردهاى ١٨ تا ٢٥ ساله دچار اختلال در نعوظ هستند. در حالیکه در دهه ۱۹۸۰ شیوع اختلال نعوظ زیر ۴۵ سالگی، فقط ۳ درصد بود! خب از ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۴ مگه چه اتفاقی افتاده؟! اتفاقا پرسش اصلی همین جاست. دسترسی به اینترنت پرسرعت بیشتر شده.
تحقیقات میگن همزمان با ورود اینترنت پرسرعت و دسترسی سادهتر به پورنوگرافی، سرعت اختلالات جنسی هم همینطور افزایش پیدا کرده. در مجله فاخر Jama Psychiatry گزارشی از بررسی مغز ۶۴ مردی که بطور مستمر تماشاچی پورن بودن منتشر شد. نتیجه تحقیق حیرتانگیز بود: مغز این افراد با تماشای پورن دستخوش تغییرات ساختاری شده بود. به عنوان مثال، ضخامت ماده خاکستری مربوط به بخشی که مسئول تجربه لذته، کم شده بود. بر اساس این گزارش، هرچی بیشتر پورن ببینی، آستانه برانگیختگی بالاتر میره و شما نیاز به محرکهای شدیدتری برای تحریک شدن احتیاج خواهید داشت.
حالا ببینیم از کجا بفهمید که آیا مشاهده پورن باعث ایجاد تغییرات در مغز شما شده یا خیر؟ ۱) با مدل و ژانرهایی که در گذشته تماشا میکردید دیگه تحریک نمیشید. ۲) بدون هیچ دلیلی دچار انزال دیررس شدهاید. ۳) دیدن پورن رو به بودن کنار پارتنرتون ترجیح بدید. ۴) حساسیت اندام تناسلی به لمس کم شده باشه. ۵) عدم نعوظ حتی در زمان مشاهده پورن.
همه اینها میتونن سرنخهایی باشن مبنی بر اینکه شما در تماشای پورنوگرافی افراط کردید.
تحقیق بسیار جالبی از محققان دانشگاه کمبریج منتشر شده که نشون دادن مغز افراد دارای اعتیاد به پورنوگرافی کاملا متفاوت از افراد سالمه. حالا من یکی واقعا نمیدونم اعتیاد به پورن ساختار مغز رو تغییر میده یا چون ساختار مغز اینجوریه میره سراغ پورن. مثل قضیه مرغ و تخممرغ میمونه. بهرحال ادعای محققین این پژوهش اینه که پورن داره مغز رو تغییر میده.
خب حالا بریم ببینیم ربط دیدن پورن با اختلال در نعوظ چیه؟ اگه بخوام خیلی ساده و قابل فهم بگم، مغز وقتی دستور برانگیختگی آلت رو صادر می کنه، جریان الکتریکی مغز از طریق نخاع وارد آلت میشه، این جریان الکتریکی مواد شیمیایی ای رو فعال می کنن که نعوظ رو ایجاد می کنه. ولی بدبختانه عمر این مواد شیمیایی خیلی کمه و به سرعت تجزیه میشن، پس برای اینکه آلت سفت بمونه نیازه که مدام مغز جریان بفرسته تا مواد شیمیایی جدید وارد چرخه بشن. حالا مشکل دقیقا همین جاست! با مشاهده مستمر پورن مغز خیلی زود همه چی براش تکراری میشه و بیخیال ارسال پیام الکتریکی میشه. بنابراین این مواد شیمیایی هم وارد چرخه نمیشن و بوممممم، اندام تناسلی شل میشه!
🙏🏻پدرومادرعزیز
از واقعیت جامعه و آنچه اطراف شما درحال وقوع هست
فرااار نکنید
صورت مسئله رو
پاک نکنید
بپذیرید و همزمان با پذیرش مطالعه کنید و راه صحیح مواجه شدن با مسئله رو انتخاب کنید
خب
امیدوارم درک کنید که این دست مطالب و پست ها هم برای افزایش آگاهی جامعه لازم هست 🙏🏻
✔️✔️در گزارش سالیانه سایت Pornhub، فقط در سال ۲۰۱۸، بیش از سی و سه میلیارد بار از این سایت بازدید شده و روزانه ۹۲ میلیون ساعت برای دیدن پورن زمان صرف شده و در مجموع چهار میلیون و هشتصد هزار فیلم آپلود شده! پنجاه درصد ترافیک اینترنت به خاطره سکسه و آمار مربوط به امریکائیها نشون میده که ۶۶ درصد مردها و ۴۴ درصد خانمها حداقل یه بار در ماه به تماشای پورن می نشینن. با این اوصاف، دیگه نمیشه نسبت به یه همچین پدیده ای بی تفاوت بود و ضروریه که در موردش صحبت کرد. مهمترین آسیب تماشای مكرر فیلمهای پورن، ایجاد اختلال نعوظ هست که به Porn induced erectile dysfunction معروفه. افرادی که به دیدن پورن اعتياد دارن عموما دچار اختلال نعوظ، دیرانزالی و کاهش تمایل به شریک جنسی شون میشن. اصلا ببینیم ارتباط بين عادت به دیدن پورن و اختلال نعوظ از کجا تو مجامع علمی مطرح شد؟
دکتر نورمن دویج (روانپزشک) سال ۲۰۰۷ یه کتاب به اسم The brain that changes itself چاپ کرد و برای اولین بار اعلام کرد که بین بیمارانش، مردهای جوان زیادی رو ویزیت کرده که به پورن اعتیاد داشتن و در کنار پارتنرهاشون به شدت بی میل و دچار اختلال نعوظ بودن.
چند سال بعد دکتر کارلو فورستا، مدیر انجمن علمی اختلالات جنسی ایتالیا صراحتا اعلام کرد که تحقیقات تیم پژوهشی ایشون بین تماشای پورن با کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ ارتباط مستقیمی رو نشون داده.
بعد از این بود که سیل تحقیقات رو در این خصوص شاهد بودیم. در سال ۲۰۱۴ تحقیقی در سوئيس نشون داد كه ٣٠ درصد مردهاى ١٨ تا ٢٥ ساله دچار اختلال در نعوظ هستند. در حالیکه در دهه ۱۹۸۰ شیوع اختلال نعوظ زیر ۴۵ سالگی، فقط ۳ درصد بود! خب از ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۴ مگه چه اتفاقی افتاده؟! اتفاقا پرسش اصلی همین جاست. دسترسی به اینترنت پرسرعت بیشتر شده.
تحقیقات میگن همزمان با ورود اینترنت پرسرعت و دسترسی سادهتر به پورنوگرافی، سرعت اختلالات جنسی هم همینطور افزایش پیدا کرده. در مجله فاخر Jama Psychiatry گزارشی از بررسی مغز ۶۴ مردی که بطور مستمر تماشاچی پورن بودن منتشر شد. نتیجه تحقیق حیرتانگیز بود: مغز این افراد با تماشای پورن دستخوش تغییرات ساختاری شده بود. به عنوان مثال، ضخامت ماده خاکستری مربوط به بخشی که مسئول تجربه لذته، کم شده بود. بر اساس این گزارش، هرچی بیشتر پورن ببینی، آستانه برانگیختگی بالاتر میره و شما نیاز به محرکهای شدیدتری برای تحریک شدن احتیاج خواهید داشت.
حالا ببینیم از کجا بفهمید که آیا مشاهده پورن باعث ایجاد تغییرات در مغز شما شده یا خیر؟ ۱) با مدل و ژانرهایی که در گذشته تماشا میکردید دیگه تحریک نمیشید. ۲) بدون هیچ دلیلی دچار انزال دیررس شدهاید. ۳) دیدن پورن رو به بودن کنار پارتنرتون ترجیح بدید. ۴) حساسیت اندام تناسلی به لمس کم شده باشه. ۵) عدم نعوظ حتی در زمان مشاهده پورن.
همه اینها میتونن سرنخهایی باشن مبنی بر اینکه شما در تماشای پورنوگرافی افراط کردید.
تحقیق بسیار جالبی از محققان دانشگاه کمبریج منتشر شده که نشون دادن مغز افراد دارای اعتیاد به پورنوگرافی کاملا متفاوت از افراد سالمه. حالا من یکی واقعا نمیدونم اعتیاد به پورن ساختار مغز رو تغییر میده یا چون ساختار مغز اینجوریه میره سراغ پورن. مثل قضیه مرغ و تخممرغ میمونه. بهرحال ادعای محققین این پژوهش اینه که پورن داره مغز رو تغییر میده.
خب حالا بریم ببینیم ربط دیدن پورن با اختلال در نعوظ چیه؟ اگه بخوام خیلی ساده و قابل فهم بگم، مغز وقتی دستور برانگیختگی آلت رو صادر می کنه، جریان الکتریکی مغز از طریق نخاع وارد آلت میشه، این جریان الکتریکی مواد شیمیایی ای رو فعال می کنن که نعوظ رو ایجاد می کنه. ولی بدبختانه عمر این مواد شیمیایی خیلی کمه و به سرعت تجزیه میشن، پس برای اینکه آلت سفت بمونه نیازه که مدام مغز جریان بفرسته تا مواد شیمیایی جدید وارد چرخه بشن. حالا مشکل دقیقا همین جاست! با مشاهده مستمر پورن مغز خیلی زود همه چی براش تکراری میشه و بیخیال ارسال پیام الکتریکی میشه. بنابراین این مواد شیمیایی هم وارد چرخه نمیشن و بوممممم، اندام تناسلی شل میشه!