یک پژوهش تازه نشان می‌دهد که مگالودون برخلاف تصورات پیشین که آن را شبیه یک کوسه سفید غول‌پیکر می‌دانستند، در واقع ساختاری کشیده‌تر و شبیه به کوسه لیمویی داشته است. این فرم بدنی احتمالاً به مگالودون اجازه می‌داده تا به‌طور بهینه‌تری در آب حرکت کند و انرژی کمتری مصرف کند.
مطالعات پیشین عمدتاً بر اساس ستون فقرات یک مگالودون ۱۱ متری از بلژیک انجام شده بود، اما این تحقیق جدید با بررسی ۱۴۵ گونه زنده و ۲۰ گونه منقرض‌شده، تخمین دقیق‌تری از نسبت‌های بدنی این شکارچی ماقبل تاریخ ارائه می‌دهد. نتایج نشان می‌دهد که طول سر و دم مگالودون به‌ترتیب ۱۶.۶٪ و ۳۲.۶٪ از کل بدنش بوده است، که بر اساس نمونه‌های جدید، اندازه آن می‌تواند تا ۲۴.۳ متر (بین ۱۳ الی ۴۰ متر در پژوهش‌های مختلف) برسد. مگالودون یکی از اسرارآمیزترین موجودات در تاریخ فسیلی است. این موجود از حدود ۲۳ میلیون سال پیش تا حدود ۳.۶ میلیون سال پیش زندگی می‌کرد و در این مدت در رأس زنجیره‌ی غذایی قرار داشت، تا اینکه در نهایت منقرض شد.


این یافته‌ها اهمیت زیادی در درک چگونگی سازگاری موجودات دریایی غول‌پیکر با محیط خود دارند و نشان می‌دهند که غول‌پیکری تنها به بزرگ شدن ختم نمی‌شود، بلکه نیازمند فرم بدنی خاصی است که حرکت کارآمد و بقا در آن مقیاس را ممکن می‌سازد.

🦈 Palaeontologia Electronica.

🚀 @ofoghroydad

کشف عامل احتمالی انقراض مگالودون ها؛ ستاره ها