نحوه آموزش نظم به اندازه خود نظم مهم است. استفاده از تهدید، خشم و زورگویی برای آموزش نظم نهتنها میتواند رابطه والدین و فرزند را خدشهدار کند، بلکه ممکن است به اعتماد به نفس و رشد روانی کودک آسیب بزند. در عوض، روشهای خلاقانه و مشارکتی میتوانند به کودکان کمک کنند تا نظم را به شکلی مثبت و پایدار درک و یاد بگیرند:
داستانهای خلاقانه: داستانها میتوانند ابزار قدرتمندی برای آموزش نظم باشند. برای مثال، میتوانید داستانی درباره دو دوست به نامهای «نظمی» و «شلخته» بگویید که نظمی با نظم و ترتیب، روز بهتری دارد، به موقع به مدرسه میرسد، وسایلش را پیدا میکند. درحالیکه شلخته با بینظمی، مشکلات زیادی را تجربه میکند. این داستانها میتوانند شامل تصاویر، شخصیتهای خیالی یا حتی عروسکها باشند تا کودکان را درگیر کنند.
بازی و همکاری: بازیهایی که نظم و ترتیب را تشویق میکنند، میتوانند بسیار موثر باشند. برای نمونه، بازی «خانهسازی» که در آن کودکان باید یک خانه نظمیافته بسازند یا بازی «مسابقه نظم» که در آن کودکان باید وسایل اتاق را به ترتیب جمعآوری کنند. این بازیها نهتنها نظم را آموزش میدهند بلکه همکاری، کار تیمی و حس مسئولیتپذیری را نیز تقویت میکنند.
الگوی عملی: کودکان بیشتر از اینکه به حرف گوش دهند، به عمل نگاه میکنند. والدین و مربیان باید خود نمونهای از نظم و انضباط باشند. وقتی کودکان میبینند که بزرگترها چگونه به صورت منظم زندگی میکنند، وسایل خود را جمعآوری میکنند، به موقع به کارهایشان میرسند، تمایل بیشتری به الگوبرداری از این رفتارها پیدا میکنند.
آموزش بدون سخنرانی: به جای سخنرانی در مورد اهمیت نظم، میتوان از شرایط روزمره برای آموزش استفاده کرد. مثلا هنگام تمیز کردن اتاق با کودک همکاری کنید و فواید داشتن یک محیط منظم را به صورت عملی نشان دهید.
از طریق این روشها، در کنار اینکه نظم به عنوان یک وظیفه یا بار سنگین به کودکان آموزش داده نمیشود، بلکه به عنوان یک بخش طبیعی و لذتبخش از زندگی دیده میشود که میتواند رضایت، آرامش و موفقیت را به همراه داشته باشد.
داستانهای خلاقانه: داستانها میتوانند ابزار قدرتمندی برای آموزش نظم باشند. برای مثال، میتوانید داستانی درباره دو دوست به نامهای «نظمی» و «شلخته» بگویید که نظمی با نظم و ترتیب، روز بهتری دارد، به موقع به مدرسه میرسد، وسایلش را پیدا میکند. درحالیکه شلخته با بینظمی، مشکلات زیادی را تجربه میکند. این داستانها میتوانند شامل تصاویر، شخصیتهای خیالی یا حتی عروسکها باشند تا کودکان را درگیر کنند.
بازی و همکاری: بازیهایی که نظم و ترتیب را تشویق میکنند، میتوانند بسیار موثر باشند. برای نمونه، بازی «خانهسازی» که در آن کودکان باید یک خانه نظمیافته بسازند یا بازی «مسابقه نظم» که در آن کودکان باید وسایل اتاق را به ترتیب جمعآوری کنند. این بازیها نهتنها نظم را آموزش میدهند بلکه همکاری، کار تیمی و حس مسئولیتپذیری را نیز تقویت میکنند.
الگوی عملی: کودکان بیشتر از اینکه به حرف گوش دهند، به عمل نگاه میکنند. والدین و مربیان باید خود نمونهای از نظم و انضباط باشند. وقتی کودکان میبینند که بزرگترها چگونه به صورت منظم زندگی میکنند، وسایل خود را جمعآوری میکنند، به موقع به کارهایشان میرسند، تمایل بیشتری به الگوبرداری از این رفتارها پیدا میکنند.
آموزش بدون سخنرانی: به جای سخنرانی در مورد اهمیت نظم، میتوان از شرایط روزمره برای آموزش استفاده کرد. مثلا هنگام تمیز کردن اتاق با کودک همکاری کنید و فواید داشتن یک محیط منظم را به صورت عملی نشان دهید.
از طریق این روشها، در کنار اینکه نظم به عنوان یک وظیفه یا بار سنگین به کودکان آموزش داده نمیشود، بلکه به عنوان یک بخش طبیعی و لذتبخش از زندگی دیده میشود که میتواند رضایت، آرامش و موفقیت را به همراه داشته باشد.