✅درمان در روانکاوی هوشیار کردن ناهشیاری هست که خوب کار نمیکنه، مثلا طرف مدام به سمت مردهای اهل خیانت کشیده میشه و تکرارش میکنه، بعد از اینکه که به بینش و تجربه لازم رسید دوباره این جنبه از شخصیت که مشکلش حل شد باید ناهشیار بشه و خودش کار کنه و هوشیارانه زحمتی براش نکشم

یعنی ابتدا ناهشیار، هوشیار میشه و بعد دوباره باید ناهشیار بشه

✅کلا جنبه‌های اصیل شخصیت ناهشیار کار می‌کنند، پس به عنوان یک فرمول ساده هرکسی هوشیارانه با مساله ای درگیر باشه ممکنه آسیب و مشکلی در این جنبه داشته باشه

مثلا هر روز بگه:

ولی من خودمو خیلی دوست دارم

وای من چقدر پولدار هستم

من چقدر عاقل و فهیم هستم

من چقدر زیبا هستم

✅یعنی اگر کسی حقیقتا احساس زیبایی کند و هویتش زیبایی باشه، از درون به شکل ناهشیار حسش می‌کنه و نیازی به تکرار و بالا پایین کردنش نداره و با دیگران درگیر نمیشه، اگر هم کسی بهش بگه لبخند میزنه و از بابت اینکه نکنه دیگران اذیت بشن ممکنه سرخ بشه و بگه لطف دارید، شما هم زیبا هستید


⭐️این مسأله تقریبا در هر چیزی ثابت هست، کسی که تو سفری خوشحال باشه نیازی نداره به شکل افراطی و وسواسی از طریق استوری به همه بفهونه که داره بهش خوش میگذره، کسی که از درون احساس غنا می‌کنه نیازی نداره مدام با لباس و تزیینات گرون قیمت برای دیگران شوآف کنه


☀️متاسفانه اکثر کسانی که روزانه داد میزنند خودمو دوست دارم به احتمال زیاد ممکنه با ارزش خودشون درگیری درونی داشته باشند (شاید هم اسیر توصیه‌های غیر اصولی شده‌اند)


پ.ن: اگر کسی لباس خوب بپوشه، تزیینات گرون استفاده کنه، درباره کتاب صحبت میکنه، استوری سفر می‌ذاره و ... لزوما به معنی این نیست که با مساله ای درگیر هست، منظور ما افراط و گیر کردن در چیزی هست و بر فرض هم کسی گیری داشته فاجعه‌ای اتفاق نیفتاده، هممون درگیری‌هایی داریم، فقط زیاد جدی نگیریم که حرص زیادی بخوریم


✏️انسانِ نسبتا سالم حتی اگر آتئیست هم باشه درگیری جدی با معنی زندگی نداره،آدم غنی و پولدار واقعی، درگیری با نمایش و شوآف نداره و جنبه‌های اصیل هویت، بدون درگیری و هوشیاری کار خودشون را می‌کنند


☑@NeoRavankavi