فردا دوباره به زندان می‌روم

✍️مهدی محمودیان

♦نزدیک به یک سال در کنار خانواده، دوستان و مردم بودم؛ فرصتی برای گفت‌وگو، نوشتن، تلاش و ایستادن کنار کسانی که در این سرزمین رنج می‌کشند. اما حالا دوباره باید به همان دیوارهای بلند، درهای بسته و روزهایی که از پس هم می‌گذرند، بازگردم؛ درست  همانجایی که بیش از یک سوم جوانیم را در آن گذرانده‌ام.

♦زندانی شدن، برای من و بسیاری دیگر، نه یک اتفاق شخصی، که نتیجه‌ی ایستادگی در برابر هر شکلی از استبداد است. چه استبداد دینی که این سال‌ها تجربه کرده‌ایم، و چه استبداد شاهانه که گذشتگانمان تجربه کردند و علیه آن شوریدند.

♦ما به دموکراسی باور داریم؛ به اینکه هیچ قدرتی نباید از پاسخگویی فرار کند و هیچ اراده‌ای بالاتر از اراده‌ی مردم نباشد.
اگر فکر می‌کنند زندان می‌تواند اندیشه و باورمان را متوقف کند، اگر گمان می‌کنند دیوارها می‌توانند حقیقت را در خود حبس کنند، سخت در اشتباه‌اند. من می‌روم، اما اندیشه و مسیری که انتخاب کرده‌ام، در درون و بیرون از این دیوارها ادامه خواهد داشت. هیچ دیواری نمی‌تواند مطالبه‌ی آزادی و کرامت انسانی را متوقف کند.
به امید روزی که این دیوارها فروبریزد./ کانال نویسنده

melimazhabi.com
✅@mellimazzhabi