اخیرا مقاله ای با عنوان "اندازه بدن و تجزیه و تحلیل سرعت تکامل، تاریخچه ی تکاملی پیچیده آلوارِزسوریا را نشان می دهد" منتشر شده است که تاریخچه تکاملی آلوارزسوریا، گروهی از دایناسورهای تروپود کوچک و مرموز را بررسی می کند. این مطالعه بر روند فرگشت اندازه ی بدن و تغییرات مورفولوژیکی در این گروه متمرکز است که شامل برخی از کوچکترین دایناسورهای شناخته شده می باشد. نویسندگان این مقاله، تجزیه و تحلیل جامعی را با استفاده از داده‌های توده ی بدن، سن انتوژنتیک و نرخ مورفولوژیکی انجام داده اند که توسط فیلوژنی اصلاح‌شده Alvarezsauria پشتیبانی می‌شد.

سن‌ انتوژنتیک به سنی اشاره دارد که بر اساس رشد و تکامل یک موجود زنده در طول مراحل مختلف زندگی‌اش تعیین می‌شود. این سن به فرآیندهای رشد فردی یک ارگانیسم، از لحظه تشکیل سلول تخم تا مرگ، مرتبط است و در تضاد با سن تقویمی (سن بر اساس تاریخ تولد) قرار دارد.

این تحقیق چهار دوره ی قابل‌توجه از تکامل سرعت مورفولوژیکی بالا را در آلوارزسوریا شناسایی می‌کند: باتونین-کالووین، هوتروین- بریازین آغازین، سنومانین آغازین، و سنومانین-تورونین پایانی. این اشکوب ها با تغییرات کلیدی تکاملی، مانند تازگی مورفولوژیکی، کاهش ساختاری، ساده‌سازی، هموپلاسی بالا و سازگاری‌های رفتاری مرتبط با کوچک‌سازی مرتبط هستند. این مطالعه مثال مفصلی از این که چگونه تغییرات اندازه ی بدن می تواند فرآیندهای تکاملی را در یک گروه مهره داران هدایت کند، ارائه می دهد.

هموپلاسی (Homoplasy) در بحث تکاملی به ویژگی‌های مشابهی اشاره دارد که در گونه‌های مختلف به دلیل مسیرهای تکاملی متفاوت اما شرایط زیستی مشابه ایجاد شده‌اند، نه به دلیل داشتن یک جد مشترک که آن ویژگی را داشته باشد. هموپلاسی اغلب نتیجه‌ی تکامل همگرا (Convergent Evolution) یا بازگشت به حالت اجدادی (Reversion) است.

آلوارزسورها به دلیل ویژگی‌های تشریحی منحصربه‌فردشان، از جمله اندام‌های جلویی تخصصی و کاهش دندان‌ها، که آن‌ها را از سایر تروپودها متمایز می‌کند، شناخته شده‌اند. این مطالعه اهمیت تکامل اندازه ی بدن را در درک الگوهای تکاملی گسترده‌تر این گروه برجسته می‌کند. نویسندگان با بررسی رابطه بین اندازه بدن و سرعت تکامل، پویایی پیچیده‌ای را که تنوع آلوارزسوریا را شکل داده است، روشن کرده اند.

یافته‌ها نشان می‌دهد که کوچک‌سازی نقش مهمی در تاریخ تکامل آلوارزسوریا ایفا کرده و بر ویژگی‌های مورفولوژیکی و رفتاری آن‌ها تأثیر می‌گذارد. این مطالعه همچنین بر نقش عوامل محیطی و نیچه های اکولوژیکی در هدایت نرخ تکامل و تغییرات اندازه بدنیِ مشاهده شده در این گروه تأکید می کند. این بینش ها به درک بهتر مکانیسم های تکاملیِ زیربنای تنوع دایناسورهای تروپود کمک می کند.

نویسندگان پیشنهاد می کنند که الگوهای مشاهده شده در Alvarezsauria می تواند به عنوان چارچوبی برای مطالعه ی تکامل اندازه ی بدن در سایر گروه های مهره داران عمل کند.

به طور کلی، این مطالعه بر تعامل پیچیده بین اندازه ی بدن، نوآوری مورفولوژیکی و نرخ‌های تکاملی تأکید می‌کند. یافته‌ها پیامدهای گسترده‌تری برای درک فرآیندهای تکاملی دارند که باعث ایجاد تنوع در گروه‌های مهره‌داران می‌شوند و بینش‌های ارزشمندی را در مورد نقش اندازه بدن در شکل‌دهی تاریخ تکامل دایناسورها ارائه می‌دهند.

سعیدافتاده
منبع:
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/cla.12600