👁🗨 نگاه تحلیلگران: ترامپ کوتاه می‌آید؟
👈 صابر گل‌عنبری، تحلیلگر ارشد روابط بین‌الملل، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ #دونالد_ترامپ سه‌شنبه شب گذشته در سیاست اعلامی خود در قبال تهران به نوعی سیاست چماق و هویج را به کار برد؛ از یک طرف با اعلام آمادگی خود برای گفت‌وگو و توافق با ایران و تمجیدهای ظاهری از آن تلاش کرد که طرف ایرانی را به پای میز مذاکره بکشاند و از دیگر سو هم با امضای یادداشت اجرایی به نوعی هم شروط و دستورالعمل مذاکرات را تعیین کرد و هم خواست از این طریق اولتراراست‌های آمریکایی و اسرائیلی را نیز راضی کند.
✍ اما نتیجه این شد که نه راستگرایان بسیار تندرو که جز به تهدید نظامی و جنگ با ایران به چیز دیگری نمی‌اندیشند، کاملا از لحن او در رونمایی از سیاستش و دعوتش به گفت‌وگو راضی شدند و نه اعلام آمادگی ترامپ برای مذاکره در سایه یادداشت اجرایی چنگی به دل جمهوری اسلامی زد و مقام رهبری نیز مخالفت «قاطع» خود با هر نوع مذاکره با دولت ترامپ را اعلام کرد.
✍ در این میان، وزیرخارجه ایران نیز هر نوع مذاکره با دولت آمریکا را منوط به تغییر رفتار آن کرده است؛ اما واقعیت این است که چشم‌اندازی برای این تغییر و کوتاه آمدن ترامپ دیده نمی‌شود. در مقابل، ترامپ یکشنبه گذشته در مصاحبه با روزنامه «نیویورک‌پست» لحن تندی در پیش گرفت و به‌نوعی ایران را میان مذاکره و حمله مخیر کرد.
✍ فعلا آنگونه که به نظر می‌رسد ترامپ تدریجی و تصاعدی فشارهای خود را افزایش می‌دهد و تلاش می‌کند ولو با بده‌بستانی با چین منافذ صادرات نفت ایران را ببندد.
✍ در این میان، اما بعید است که گفت‌وگوی ایرانی اروپایی هم نتیجه مشخصی داشته باشد؛ اروپا و آمریکای ترامپ اگر در خیلی از مسائل با هم اختلاف نظر داشته باشند، اما درباره ایران اختلاف خاصی ندارند.
✍ به احتمال زیاد تهران تلاش کند که با دادن امتیازاتی به طرف‌های اروپایی و حتی آژانس در گفت‌وگوهای دو جانبه مانع فعال‌سازی مکانیسم ماشه شود. اما تضمینی نیست که دست‌کم یکی از این طرف‌ها قبل از ۱۸اکتبر ۲۰۲۵ به این کار اقدام نکند.
✍ قبلا هم گفته شد که ترامپ مذاکره و صلح را از موضع قدرت و فشار می‌خواهد؛ اما کاربرد گزینه نظامی فعلا دست‌کم در کوتاه‌مدت بعید به نظر می‌رسد.
✍ ترامپ فعلا می‌خواهد که افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی و حتی تهدید به جنگ و حمله، برگردانی در داخل ایران برای رسیدن به نتیجه مطلوب داشته باشد و باید دید که اوضاع داخلی ایران تا چه اندازه این شرایط بسیار سخت اقتصادی را تاب می‌آورد.
✍ ازاین‌رو، در سایه تداوم و تشدید تحریم‌ها و فشارها، سیاست داخلی چه بسا مهم‌ترین چالش فرا روی حاکمیت در آینده پیش‌رو باشد.
✍ در کل در نیمه اول دوره چهارساله دوم ترامپ بعید است که گشایشی در بن‌بست میان آمریکا و ایران حاصل شود و همین رویکرد فشار تصاعدی و شدید ادامه می‌یابد و چشم‌اندازی در این دو سال اول برای مذاکره جدی و حرکتی در جهت توافق وجود ندارد و اگر هم چنین مذاکره و توافقی صورت گیرد، احتمالا در دو ساله دوم باشد. ایران هم در این شرایط راهی جز رتق و فتق امور با حداقل منابع ندارد.
✍ اما سیاست ترامپ در قبال ایران به‌گونه‌ای غیرمستقیم با آینده پیمان ابراهیم در منطقه و همچنین آینده آتش‌بس در #غزه هم پیوند دارد. هر گونه بن‌بست و گشایشی در پیوستن #عربستان به این پیمان، و بن‌بست در انتقال به مرحله دوم آتش‌بس در غزه بر بن‌بست میان ترامپ و ایران سلبا و ایجابا تاثیر دارند.
✍ آنچه فعلا مبرهن است اینکه #نتانیاهو مرحله دوم آتش‌بس غزه را به‌عنوان تهدیدی فراتر از خود توافق آتش‌بس و مرحله اول آن برای خود و دولتش می‌داند. در کل با وجود بحران پیش‌آمده در مسیر تکمیل مرحله اول آتش بس در غزه پیش‌بینی می‌شود که این مرحله به سرانجام برسد و بسیار بعید است که حماس به تهدید و ضرب‌الاجل ترامپ مبنی بر آزادی «همه» گروگان‌ها تا شنبه آینده تن دهد و به احتمال زیاد گروگان‌ها همچنان تدریجی و قطره‌چکانی در مقابل بهای مورد توافق آزاد شوند.
✍ اما این گونه پیداست که نتانیاهو به دنبال اتفاقات و حوادثی در منطقه است که از حدت و شدت تبعات تداوم مرحله نخست آتش‌بس به‌ویژه مرحله دوم آن برای آینده سیاسی خود بکاهد.
✍ ازاین‌رو، بعید نیست که اسرائیل در آینده پیش رو برای تحت‌الشعاع قرار دادن مذاکرات آتش‌بس بخواهد دست به اقداماتی غیر مستقیم و قابل‌توجه از خرابکاری و انفجار و ترور بزند.
@javadrooh
👈 صابر گل‌عنبری، تحلیلگر ارشد روابط بین‌الملل، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ #دونالد_ترامپ سه‌شنبه شب گذشته در سیاست اعلامی خود در قبال تهران به نوعی سیاست چماق و هویج را به کار برد؛ از یک طرف با اعلام آمادگی خود برای گفت‌وگو و توافق با ایران و تمجیدهای ظاهری از آن تلاش کرد که طرف ایرانی را به پای میز مذاکره بکشاند و از دیگر سو هم با امضای یادداشت اجرایی به نوعی هم شروط و دستورالعمل مذاکرات را تعیین کرد و هم خواست از این طریق اولتراراست‌های آمریکایی و اسرائیلی را نیز راضی کند.
✍ اما نتیجه این شد که نه راستگرایان بسیار تندرو که جز به تهدید نظامی و جنگ با ایران به چیز دیگری نمی‌اندیشند، کاملا از لحن او در رونمایی از سیاستش و دعوتش به گفت‌وگو راضی شدند و نه اعلام آمادگی ترامپ برای مذاکره در سایه یادداشت اجرایی چنگی به دل جمهوری اسلامی زد و مقام رهبری نیز مخالفت «قاطع» خود با هر نوع مذاکره با دولت ترامپ را اعلام کرد.
✍ در این میان، وزیرخارجه ایران نیز هر نوع مذاکره با دولت آمریکا را منوط به تغییر رفتار آن کرده است؛ اما واقعیت این است که چشم‌اندازی برای این تغییر و کوتاه آمدن ترامپ دیده نمی‌شود. در مقابل، ترامپ یکشنبه گذشته در مصاحبه با روزنامه «نیویورک‌پست» لحن تندی در پیش گرفت و به‌نوعی ایران را میان مذاکره و حمله مخیر کرد.
✍ فعلا آنگونه که به نظر می‌رسد ترامپ تدریجی و تصاعدی فشارهای خود را افزایش می‌دهد و تلاش می‌کند ولو با بده‌بستانی با چین منافذ صادرات نفت ایران را ببندد.
✍ در این میان، اما بعید است که گفت‌وگوی ایرانی اروپایی هم نتیجه مشخصی داشته باشد؛ اروپا و آمریکای ترامپ اگر در خیلی از مسائل با هم اختلاف نظر داشته باشند، اما درباره ایران اختلاف خاصی ندارند.
✍ به احتمال زیاد تهران تلاش کند که با دادن امتیازاتی به طرف‌های اروپایی و حتی آژانس در گفت‌وگوهای دو جانبه مانع فعال‌سازی مکانیسم ماشه شود. اما تضمینی نیست که دست‌کم یکی از این طرف‌ها قبل از ۱۸اکتبر ۲۰۲۵ به این کار اقدام نکند.
✍ قبلا هم گفته شد که ترامپ مذاکره و صلح را از موضع قدرت و فشار می‌خواهد؛ اما کاربرد گزینه نظامی فعلا دست‌کم در کوتاه‌مدت بعید به نظر می‌رسد.
✍ ترامپ فعلا می‌خواهد که افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی و حتی تهدید به جنگ و حمله، برگردانی در داخل ایران برای رسیدن به نتیجه مطلوب داشته باشد و باید دید که اوضاع داخلی ایران تا چه اندازه این شرایط بسیار سخت اقتصادی را تاب می‌آورد.
✍ ازاین‌رو، در سایه تداوم و تشدید تحریم‌ها و فشارها، سیاست داخلی چه بسا مهم‌ترین چالش فرا روی حاکمیت در آینده پیش‌رو باشد.
✍ در کل در نیمه اول دوره چهارساله دوم ترامپ بعید است که گشایشی در بن‌بست میان آمریکا و ایران حاصل شود و همین رویکرد فشار تصاعدی و شدید ادامه می‌یابد و چشم‌اندازی در این دو سال اول برای مذاکره جدی و حرکتی در جهت توافق وجود ندارد و اگر هم چنین مذاکره و توافقی صورت گیرد، احتمالا در دو ساله دوم باشد. ایران هم در این شرایط راهی جز رتق و فتق امور با حداقل منابع ندارد.
✍ اما سیاست ترامپ در قبال ایران به‌گونه‌ای غیرمستقیم با آینده پیمان ابراهیم در منطقه و همچنین آینده آتش‌بس در #غزه هم پیوند دارد. هر گونه بن‌بست و گشایشی در پیوستن #عربستان به این پیمان، و بن‌بست در انتقال به مرحله دوم آتش‌بس در غزه بر بن‌بست میان ترامپ و ایران سلبا و ایجابا تاثیر دارند.
✍ آنچه فعلا مبرهن است اینکه #نتانیاهو مرحله دوم آتش‌بس غزه را به‌عنوان تهدیدی فراتر از خود توافق آتش‌بس و مرحله اول آن برای خود و دولتش می‌داند. در کل با وجود بحران پیش‌آمده در مسیر تکمیل مرحله اول آتش بس در غزه پیش‌بینی می‌شود که این مرحله به سرانجام برسد و بسیار بعید است که حماس به تهدید و ضرب‌الاجل ترامپ مبنی بر آزادی «همه» گروگان‌ها تا شنبه آینده تن دهد و به احتمال زیاد گروگان‌ها همچنان تدریجی و قطره‌چکانی در مقابل بهای مورد توافق آزاد شوند.
✍ اما این گونه پیداست که نتانیاهو به دنبال اتفاقات و حوادثی در منطقه است که از حدت و شدت تبعات تداوم مرحله نخست آتش‌بس به‌ویژه مرحله دوم آن برای آینده سیاسی خود بکاهد.
✍ ازاین‌رو، بعید نیست که اسرائیل در آینده پیش رو برای تحت‌الشعاع قرار دادن مذاکرات آتش‌بس بخواهد دست به اقداماتی غیر مستقیم و قابل‌توجه از خرابکاری و انفجار و ترور بزند.
@javadrooh