🖊 به قلم سیاستمدار: بیایید واقع‌بین باشیم
👈 #حبیب_الله_بیطرف وزیر پیشین نیرو، در سایت جماران نوشت:
✍ میزان ناترازی برق ایران در تابستان۱۴۰۳ حدود ۱۸هزار مگاوات بوده است (در واقع، اختلاف حداکثر نیاز مصرف با حداکثر قدرت عملی نیروگاهی کشور).
۱- با فرض اینکه ظرفیت نصب‌شده نیروگاهی باید ۳۰درصد بیش از قدرت عملی نیروگاه‌ها باشد (به‌دلیل آثار قهری ارتفاع و دما در راندمان قدرت)، بنابراین برای رفع ناترازی در تابستان۱۴۰۳ در واقع به ۲۳هزار مگاوات نیروگاه جدید نیاز داشتیم و برای نداشتن ناترازی در تابستان۱۴۰۳ بایستی ظرفیت نصب‌شده کشور ۱۱۵هزار مگاوات می‌بود.
۲- در کشورهای توسعه‌یافته برای پیشگیری از خاموشی ناشی از خروج اضطراری نیروگاه‌ها، ضریب ذخیره تولیدی معادل ۱۰ تا ۲۰درصد ظرفیت نصب‌شده، در نظر گرفته و در برنامه‌های توسعه خود لحاظ می‌کنند؛ این ضریب در بعضی از کشورها به ۲۵درصد هم می‌رسد، در دولت‌های هفتم و هشتم هدف وزارت نیرو، دستیابی به ضریب ذخیره تولید ۱۵درصد بود.
✍ در شرایط فعلی با احتساب ضریب ذخیره تولید حداقلی ۵درصدی، شبکه برق ایران در تابستان۱۴۰۳، به ۱۲۰هزار مگاوات ظرفیت نصب‌شده نیروگاهی نیاز داشت که متاسفانه واقعیت موجود حدود ۹۰هزار مگاوات بوده است.
۳- اگر هدف برنامه‌ریزی را پایان برنامه هفتم سال۱۴۰۷ فرض کنیم طی ۴سال آتی با فرض رشد سالانه ۴درصدی پیک مصرف برق و فرض ظرفیت نصب‌شده ۱۲۰هزار مگاواتی، مقدار ۲۰هزار مگاوات هم از این بابت کمبود خواهیم داشت.
۴- بنابراین در تابستان۱۴۰۷ بایستی ظرفیت نصب‌شده ایران برای تامین برق مطمئن و پایدار نیازهای کشور، به ۱۴۰هزار مگاوات برسد.
۵- ظرفیت نصب‌شده فعلی شامل ۱۰۰۰مگاوات اتمی، ۱۲۰۰۰مگاوات آبی، حداکثر ۲۰۰۰مگاوات تجدیدپذیر (بادی و خورشیدی و زیست توده و…) و ۷۵۰۰۰مگاوات گازی، سیکل ترکیبی و بخاری است.
۶- طی چهار سال آتی در حالت خوشبینانه حداکثر ۲۰۰۰مگاوات نیروگاه آبی جدید و حداکثر ۱۰۰۰مگاوات نیروگاه جدید اتمی و حداکتر ۲۰۰۰مگاوات نیروگاه بادی، زیست توده و...، قابل دستیابی خواهد بود.
۷- در صورتی که توسعه نیروگاه حرارتی جدید مدنظر نباشد، بایستی طی ۴سال آتی ۴۵هزار مگاوات نیروگاه خورشیدی نصب گردد و با توجه به اینکه اثربخشی فتوولتاییک‌ها حدود ۲۰درصد می‌باشد (۱۸۰۰ساعت از ۸۷۶۰ساعت سال) و پیش‌بینی توسعه ۴برابری پنل‌ها برای تغذیه باطری‌ها، لازم می‌باشد و اگر واقع‌بین باشیم این فرض، امری محال و غیرممکن است.
۸- بنابراین برای تامین کمبود ظرفیت نصب‌شده نیروگاهی در کشور در افق۱۴۰۷، ضمن پذیرش وجود بحران جدّی در تامین برق مورد نیاز کشور و عواقب خسارت‌بار خاموشیهای گسترده، لازمست تامین ۵۰هزار مگاوات نیروگاه جدید در افق۱۴۰۷، با فرض تنوع‌بخشی به منابع و ظرفیت‌ها، به شکل زیر برنامه‌ریزی شود.
- تولید جدید اتمی و آبی و بادی و زیست توده و… حدود ۵۰۰۰ مگاوات
-تولید سیکل ترکیبی جدید ۲۰۰۰۰مگاوات
-تولید خورشیدی جدید ۲۵۰۰۰ مگاوات
✍ البته مقوله مدیریت مصرف و افزایش بهره وری هم بخشی از نیاز توسعه نیروگاهی را پوشش خواهد داد که در این نوشتار با فرض برابری با مجموع بازنشستگی و از رده خارج شدن واحدهای حرارتی قدیمی، از محاسبه آن صرف‌نظر شده است.
۹- اگرچه تامین ۲۵۰۰۰ مگاوات قدرت تولید برق پایدار در طول سال از نیروگاههای فتوولتاییک یک رویای و آرزوی بسیار خوشبینانه ولکن در صورت اراده ملی، برنامه‌ریزی، حمایت مالی و اقدامات گسترده دولت و بخش خصوصی واجدصلاحیت، دست‌یافتنی می‌باشد.
۱۰- واقعیت این است که عدم برنامه‌ریزی برای توسعه نیروگاههای حرارتی به‌خصوص نیروگاههای سیکل ترکیبی با راندمان بالا در میان‌مدت، موجب تداوم ناترازی برق و خاموشیهای خسارت‌بار طی دهها سال آتی خواهد بود و این زیبنده کشوری با منابع سرشار انرژی، صنایع نیروگاهی پیشرفته و منابع انسانی متخصص نیست.
https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1658853
@javadrooh
👈 #حبیب_الله_بیطرف وزیر پیشین نیرو، در سایت جماران نوشت:
✍ میزان ناترازی برق ایران در تابستان۱۴۰۳ حدود ۱۸هزار مگاوات بوده است (در واقع، اختلاف حداکثر نیاز مصرف با حداکثر قدرت عملی نیروگاهی کشور).
۱- با فرض اینکه ظرفیت نصب‌شده نیروگاهی باید ۳۰درصد بیش از قدرت عملی نیروگاه‌ها باشد (به‌دلیل آثار قهری ارتفاع و دما در راندمان قدرت)، بنابراین برای رفع ناترازی در تابستان۱۴۰۳ در واقع به ۲۳هزار مگاوات نیروگاه جدید نیاز داشتیم و برای نداشتن ناترازی در تابستان۱۴۰۳ بایستی ظرفیت نصب‌شده کشور ۱۱۵هزار مگاوات می‌بود.
۲- در کشورهای توسعه‌یافته برای پیشگیری از خاموشی ناشی از خروج اضطراری نیروگاه‌ها، ضریب ذخیره تولیدی معادل ۱۰ تا ۲۰درصد ظرفیت نصب‌شده، در نظر گرفته و در برنامه‌های توسعه خود لحاظ می‌کنند؛ این ضریب در بعضی از کشورها به ۲۵درصد هم می‌رسد، در دولت‌های هفتم و هشتم هدف وزارت نیرو، دستیابی به ضریب ذخیره تولید ۱۵درصد بود.
✍ در شرایط فعلی با احتساب ضریب ذخیره تولید حداقلی ۵درصدی، شبکه برق ایران در تابستان۱۴۰۳، به ۱۲۰هزار مگاوات ظرفیت نصب‌شده نیروگاهی نیاز داشت که متاسفانه واقعیت موجود حدود ۹۰هزار مگاوات بوده است.
۳- اگر هدف برنامه‌ریزی را پایان برنامه هفتم سال۱۴۰۷ فرض کنیم طی ۴سال آتی با فرض رشد سالانه ۴درصدی پیک مصرف برق و فرض ظرفیت نصب‌شده ۱۲۰هزار مگاواتی، مقدار ۲۰هزار مگاوات هم از این بابت کمبود خواهیم داشت.
۴- بنابراین در تابستان۱۴۰۷ بایستی ظرفیت نصب‌شده ایران برای تامین برق مطمئن و پایدار نیازهای کشور، به ۱۴۰هزار مگاوات برسد.
۵- ظرفیت نصب‌شده فعلی شامل ۱۰۰۰مگاوات اتمی، ۱۲۰۰۰مگاوات آبی، حداکثر ۲۰۰۰مگاوات تجدیدپذیر (بادی و خورشیدی و زیست توده و…) و ۷۵۰۰۰مگاوات گازی، سیکل ترکیبی و بخاری است.
۶- طی چهار سال آتی در حالت خوشبینانه حداکثر ۲۰۰۰مگاوات نیروگاه آبی جدید و حداکثر ۱۰۰۰مگاوات نیروگاه جدید اتمی و حداکتر ۲۰۰۰مگاوات نیروگاه بادی، زیست توده و...، قابل دستیابی خواهد بود.
۷- در صورتی که توسعه نیروگاه حرارتی جدید مدنظر نباشد، بایستی طی ۴سال آتی ۴۵هزار مگاوات نیروگاه خورشیدی نصب گردد و با توجه به اینکه اثربخشی فتوولتاییک‌ها حدود ۲۰درصد می‌باشد (۱۸۰۰ساعت از ۸۷۶۰ساعت سال) و پیش‌بینی توسعه ۴برابری پنل‌ها برای تغذیه باطری‌ها، لازم می‌باشد و اگر واقع‌بین باشیم این فرض، امری محال و غیرممکن است.
۸- بنابراین برای تامین کمبود ظرفیت نصب‌شده نیروگاهی در کشور در افق۱۴۰۷، ضمن پذیرش وجود بحران جدّی در تامین برق مورد نیاز کشور و عواقب خسارت‌بار خاموشیهای گسترده، لازمست تامین ۵۰هزار مگاوات نیروگاه جدید در افق۱۴۰۷، با فرض تنوع‌بخشی به منابع و ظرفیت‌ها، به شکل زیر برنامه‌ریزی شود.
- تولید جدید اتمی و آبی و بادی و زیست توده و… حدود ۵۰۰۰ مگاوات
-تولید سیکل ترکیبی جدید ۲۰۰۰۰مگاوات
-تولید خورشیدی جدید ۲۵۰۰۰ مگاوات
✍ البته مقوله مدیریت مصرف و افزایش بهره وری هم بخشی از نیاز توسعه نیروگاهی را پوشش خواهد داد که در این نوشتار با فرض برابری با مجموع بازنشستگی و از رده خارج شدن واحدهای حرارتی قدیمی، از محاسبه آن صرف‌نظر شده است.
۹- اگرچه تامین ۲۵۰۰۰ مگاوات قدرت تولید برق پایدار در طول سال از نیروگاههای فتوولتاییک یک رویای و آرزوی بسیار خوشبینانه ولکن در صورت اراده ملی، برنامه‌ریزی، حمایت مالی و اقدامات گسترده دولت و بخش خصوصی واجدصلاحیت، دست‌یافتنی می‌باشد.
۱۰- واقعیت این است که عدم برنامه‌ریزی برای توسعه نیروگاههای حرارتی به‌خصوص نیروگاههای سیکل ترکیبی با راندمان بالا در میان‌مدت، موجب تداوم ناترازی برق و خاموشیهای خسارت‌بار طی دهها سال آتی خواهد بود و این زیبنده کشوری با منابع سرشار انرژی، صنایع نیروگاهی پیشرفته و منابع انسانی متخصص نیست.
https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1658853
@javadrooh