عنوان اثر، "ساعت جادوگری"ست. این اصطلاح به معنی نیمه‌شب یا ساعات بین ۱۲ تا ۲ شب است (زمان دقیقی برای آن تعیین نشده و همواره مورد مناقشه بوده است). این اصطلاح در فرهنگ عامه، به زمانی گفته می‌شود که رویدادهای ماوراءالطبیعه رخ می‌دهد و جادوگران، شیاطین و ارواح ظاهر می‌شوند و در قوی‌ترین حالت خود هستند.
در نگاه اول، یک سالن خالی و یک میز بلند به چشم می‌آید. جای خالی دو صندلی، تعادل و تقارن میز را از بین می‌برد و کمی باعث بهم‌ریختگی می‌شود. دو پنجره در روبه‌رو قرار دارد که خبر از زمان و وضعیت هوا می‌دهد. از سقف، یک لوستر با تعدادی شمع آویزان است. حرکت شعله‌ی شمع‌ها به سمت چپ، چیزی را بیان می‌کند. بنظر می‌رسد کسی در را باز کرده و وارد سالن شده و باد، شمع‌ها و نقاشی را از تعادل خارج کرده‌است. فضای خالی در سمت راست نقاشی هم تایید دیگری بر این است. این فضای خالی گویی با ورود آن شخص پر شده است.
به تعبیری، کاری که یک فیلم‌ساز در چندین سکانس انجام می‌دهد، اندرو وایت در یک فریم انجام داده. آن هم بسیار خالص و بکرتر.