تو از هزاره های دور آمدي
در اين درازنای خون فشان
به هرقدم نشان نقش پای توست

در اين درشت‌نای ديو لاخ
زهر طرف طنين گامهاي ره گشاي توست
بلند و پست اين گشاده دامگاه ننگ و نام
به خون‌نوشته، نامهٔ وفای توست
به گوش بيستون هنوز
صدای تيشه‌های توست

چه تازيانه‌ها كه با تن تو تاب عشق آزمود
چه دارها كه از تو گشت سربلند
زهی كه كوه قامت بلند عشق
كه استوار ماند در هجوم هر گزند...

@RadiooShear |هوشنگ ابتهاج