🧠چرا کودکان اوتیسم چهره ها را متفاوت می بینند؟
📆 9 دسامبر 2024
🏢 منبع: دانشگاه هیوستون
🔻خلاصه: کودکان مبتلا به اوتیسم در هنگام مشاهده چهره، به ویژه در مراحل اولیه پردازش بصری، الگوهای حرکتی چشمی مشخصی از خود نشان می دهند. یک مطالعه جدید نشان داد که کودکان اوتیستیک بیشتر از الگوی حرکت چشم اکتشافی استفاده می‌کنند، به جای اینکه فوراً روی ویژگی‌های صورت تمرکز کنند. این رفتار ممکن است با کاهش حساسیت بصری به نشانه های اجتماعی مرتبط باشد و با چالش های مرتبط با اوتیسم در ارتباطات اجتماعی مرتبط باشد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻هدف محققان استفاده از این یافته‌ها برای توسعه مداخلاتی است که درک چهره و تعاملات اجتماعی را برای افراد اوتیستیک بهبود می‌بخشد. این مطالعه پتانسیل فناوری ردیابی چشم تلفن همراه را برای ارزیابی تعاملات دنیای واقعی و افزایش درک چگونگی حرکت کودکان اوتیستیک در محیط های اجتماعی برجسته می کند. چنین تحقیقاتی بینش های ارزشمندی را در مورد مکانیسم های اساسی اوتیسم و تأثیر آن بر زندگی روزمره ارائه می دهد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻جیسون گریفین، محقق روانشناسی دانشگاه هیوستون، که پیشگام راه‌های جدیدی برای اندازه‌گیری حرکات چشم برای درک اختلال طیف اوتیسم است، گزارش می‌دهد که کودکان مبتلا به اوتیسم به‌ویژه در مراحل اولیه پردازش بینایی، متفاوت از سایر کودکان بر روی چهره‌ها تمرکز می‌کنند.
🔻یافته‌های او ممکن است منجر به بهبود در پردازش صورت برای افرادی شود که دارای شرایط عصبی رشدی هستند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻برای اکثر مردم، چشم در چشم شدن با کسی در حین صحبت کردن، یک قرارداد اجتماعی مهم و در عین حال بی‌ضرر به نظر می‌رسد – که در طول مکالمه مودبانه به سختی به آن فکر می‌شود. اما برای مبتلایان به اوتیسم، که با تفاوت در ارتباطات اجتماعی، از جمله کاهش تشخیص چهره مشخص می شود، مبارزه واقعی است.
🧠 @Neuroscience_New
🔻گریفین در روانپزشکی بیولوژیکی گزارش می‌دهد : «در این مطالعه، هدف اصلی ما آزمایش این فرضیه بود که کودکان مبتلا به اوتیسم الگوهای حرکتی چشم‌های متفاوتی را در طول ادراک اجتماعی نشان می‌دهند.»
گریفین از تکنیک‌های تحلیلی جدیدی برای ارزیابی و مقایسه رفتار نگاه کردن در گروه بزرگی از کودکان اوتیستیک و عصبی در هنگام مشاهده تصاویر اجتماعی استفاده کرد. آنها دریافتند که کودکان مبتلا به اوتیسم چهره‌ها را به روش‌های مختلف اولویت‌بندی می‌کنند، به‌ویژه زمانی که برای اولین بار آنها را می‌بینند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻گریفین گفت: «تحلیل ما از وجود دو الگوی حرکت چشم که در سه سنجش ادراک اجتماعی پدیدار شد، پشتیبانی کرد.
یک الگوی متمرکز با نواحی کوچک صورت مشخص می‌شد که فوراً نگاه را به تصویر می‌کشیدند. در مقابل، یک الگوی اکتشافی با نواحی بزرگ‌تر مورد علاقه که شامل اشیاء غیراجتماعی می‌شد مشخص می‌شد و بلافاصله نگاه را به تصویر نمی‌کشید.
🧠 @Neuroscience_New
🔻محققان دریافتند که کودکان اوتیستیک در مقایسه با الگوی حرکت متمرکز چشم، بیشتر از این روش اکتشافی استفاده می کنند. کاهش احتمال نگاه دقیق به چهره‌ها در مراحل اولیه پردازش بصری ممکن است یکی از ویژگی‌های مهم اوتیسم باشد که با علائم مرتبط با اوتیسم مرتبط است و ممکن است حساسیت بصری کمتری را به اطلاعات چهره منعکس کند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻این اولین تلاش گریفین در دنیای تحقیقات اوتیسم نیست. او سال‌هاست که در این کار بوده است و پنج سال از آن سال‌ها را صرف کار در تیمی برای توسعه یک بازی مداخله‌ای مبتنی بر کامپیوتر برای نوجوانان اوتیسمی کرده است. این برای تغییر حرکات چشم آنها طراحی شده است تا درک آنها از جایی که شخص دیگری به آن نگاه می کند بهبود یابد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻 الهامات گریفین برای تمام تحقیقات پیشگامانه اش از خانه نشات گرفت و با بزرگ شدن با یک برادر اوتیستیک تحریک شد. من و برادرم همیشه بهترین دوستان بودیم. ما با هم بزرگ شدیم، با هم دوچرخه سواری کردیم و با هم بازی های ویدیویی انجام دادیم . او در کودکی زیاد صحبت نمی‌کرد یا تماس چشمی برقرار نمی‌کرد و برای تعامل اجتماعی تلاش می‌کرد. دقیقاً یادم نیست چه زمانی می دانستم که برادرم اوتیسم دارد، اما می دانستم که برای همیشه بهترین دوستان هم خواهیم بود زیرا او برادر کوچکتر من بود.
🖇منبع
https://neurosciencenews.com/asd-facial-perception-eye-movement-28213/
ترجمه مقاله NU506
؛--------------------------
🧠 Telegram: @Neuroscience_New
👥 Group: @PortalRavan
instagram.com/Neuroscience_New
📆 9 دسامبر 2024
🏢 منبع: دانشگاه هیوستون
🔻خلاصه: کودکان مبتلا به اوتیسم در هنگام مشاهده چهره، به ویژه در مراحل اولیه پردازش بصری، الگوهای حرکتی چشمی مشخصی از خود نشان می دهند. یک مطالعه جدید نشان داد که کودکان اوتیستیک بیشتر از الگوی حرکت چشم اکتشافی استفاده می‌کنند، به جای اینکه فوراً روی ویژگی‌های صورت تمرکز کنند. این رفتار ممکن است با کاهش حساسیت بصری به نشانه های اجتماعی مرتبط باشد و با چالش های مرتبط با اوتیسم در ارتباطات اجتماعی مرتبط باشد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻هدف محققان استفاده از این یافته‌ها برای توسعه مداخلاتی است که درک چهره و تعاملات اجتماعی را برای افراد اوتیستیک بهبود می‌بخشد. این مطالعه پتانسیل فناوری ردیابی چشم تلفن همراه را برای ارزیابی تعاملات دنیای واقعی و افزایش درک چگونگی حرکت کودکان اوتیستیک در محیط های اجتماعی برجسته می کند. چنین تحقیقاتی بینش های ارزشمندی را در مورد مکانیسم های اساسی اوتیسم و تأثیر آن بر زندگی روزمره ارائه می دهد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻جیسون گریفین، محقق روانشناسی دانشگاه هیوستون، که پیشگام راه‌های جدیدی برای اندازه‌گیری حرکات چشم برای درک اختلال طیف اوتیسم است، گزارش می‌دهد که کودکان مبتلا به اوتیسم به‌ویژه در مراحل اولیه پردازش بینایی، متفاوت از سایر کودکان بر روی چهره‌ها تمرکز می‌کنند.
🔻یافته‌های او ممکن است منجر به بهبود در پردازش صورت برای افرادی شود که دارای شرایط عصبی رشدی هستند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻برای اکثر مردم، چشم در چشم شدن با کسی در حین صحبت کردن، یک قرارداد اجتماعی مهم و در عین حال بی‌ضرر به نظر می‌رسد – که در طول مکالمه مودبانه به سختی به آن فکر می‌شود. اما برای مبتلایان به اوتیسم، که با تفاوت در ارتباطات اجتماعی، از جمله کاهش تشخیص چهره مشخص می شود، مبارزه واقعی است.
🧠 @Neuroscience_New
🔻گریفین در روانپزشکی بیولوژیکی گزارش می‌دهد : «در این مطالعه، هدف اصلی ما آزمایش این فرضیه بود که کودکان مبتلا به اوتیسم الگوهای حرکتی چشم‌های متفاوتی را در طول ادراک اجتماعی نشان می‌دهند.»
گریفین از تکنیک‌های تحلیلی جدیدی برای ارزیابی و مقایسه رفتار نگاه کردن در گروه بزرگی از کودکان اوتیستیک و عصبی در هنگام مشاهده تصاویر اجتماعی استفاده کرد. آنها دریافتند که کودکان مبتلا به اوتیسم چهره‌ها را به روش‌های مختلف اولویت‌بندی می‌کنند، به‌ویژه زمانی که برای اولین بار آنها را می‌بینند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻گریفین گفت: «تحلیل ما از وجود دو الگوی حرکت چشم که در سه سنجش ادراک اجتماعی پدیدار شد، پشتیبانی کرد.
یک الگوی متمرکز با نواحی کوچک صورت مشخص می‌شد که فوراً نگاه را به تصویر می‌کشیدند. در مقابل، یک الگوی اکتشافی با نواحی بزرگ‌تر مورد علاقه که شامل اشیاء غیراجتماعی می‌شد مشخص می‌شد و بلافاصله نگاه را به تصویر نمی‌کشید.
🧠 @Neuroscience_New
🔻محققان دریافتند که کودکان اوتیستیک در مقایسه با الگوی حرکت متمرکز چشم، بیشتر از این روش اکتشافی استفاده می کنند. کاهش احتمال نگاه دقیق به چهره‌ها در مراحل اولیه پردازش بصری ممکن است یکی از ویژگی‌های مهم اوتیسم باشد که با علائم مرتبط با اوتیسم مرتبط است و ممکن است حساسیت بصری کمتری را به اطلاعات چهره منعکس کند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻این اولین تلاش گریفین در دنیای تحقیقات اوتیسم نیست. او سال‌هاست که در این کار بوده است و پنج سال از آن سال‌ها را صرف کار در تیمی برای توسعه یک بازی مداخله‌ای مبتنی بر کامپیوتر برای نوجوانان اوتیسمی کرده است. این برای تغییر حرکات چشم آنها طراحی شده است تا درک آنها از جایی که شخص دیگری به آن نگاه می کند بهبود یابد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻 الهامات گریفین برای تمام تحقیقات پیشگامانه اش از خانه نشات گرفت و با بزرگ شدن با یک برادر اوتیستیک تحریک شد. من و برادرم همیشه بهترین دوستان بودیم. ما با هم بزرگ شدیم، با هم دوچرخه سواری کردیم و با هم بازی های ویدیویی انجام دادیم . او در کودکی زیاد صحبت نمی‌کرد یا تماس چشمی برقرار نمی‌کرد و برای تعامل اجتماعی تلاش می‌کرد. دقیقاً یادم نیست چه زمانی می دانستم که برادرم اوتیسم دارد، اما می دانستم که برای همیشه بهترین دوستان هم خواهیم بود زیرا او برادر کوچکتر من بود.
🖇منبع
https://neurosciencenews.com/asd-facial-perception-eye-movement-28213/
ترجمه مقاله NU506
؛--------------------------
🧠 Telegram: @Neuroscience_New
👥 Group: @PortalRavan
instagram.com/Neuroscience_New