رقابت، نوعی ابراز ترس است؛ ترس از این که نمی توانید از خودتان مراقبت کنید، دوست داشتنی نیستید و زندگی شما بی معناست. در اینجا موضوع زیربنایی رقابت نیست، بلکه ترس است. تا وقتی آن بخش های شخصیتتان را که هراسان هستند، مورد بررسی قرار ندهید، نوعی ناامنی را تجربه میکنید که خود را به شکل نیاز به رقابت با دیگران ابراز مینمایند. از دیدگاه جان شما، دلیلی برای رقابت وجود ندارد. شما روحی خلاق و قدرتمند و پرمهر و همدل هستید. هم شاگردی های شما در «مدرسه زمین» نیز چنین هستند.
هستی هر چه را نیاز داشته باشید در اختیارتان می گذارد، اما شاید آنها خواسته های شخصیت شما نباشند. تفاوت میان نیازهای جان با خواسته های شخصیتتان، مقدار درد شما را در زندگی تعیین می کند. به سخنی دیگر، دردی که در زندگی حس میکنید، از فاصله میان خواسته های شخصیت و نیازهای جان شما بر می خیزد.

قدرت حقیقی این است که ببینید لحظه لحظه نیازهای شما برآورده می شوند!


گری زوکاو
جان و جانان
ص 231 و 232