🎨💜خانه های رنگی💜🎨

#پارت_۴۴۶




➖دشمن عزیز




یه نفر بالای سرم ایستاده بود و هی ازم میخواست بیدار بشم.
یه نفر که صداش شبیه صدای جدید پدرام بود!
یعنی طلبکار...یعنی شاکی...یعنی جدی...

اما من خواب میخواستم.
خواب بیشتر...خواب تا مرز سیری!
چیزی که همیشه انجامش میدادم مگر زمانهایی که کلاس داشتم و مجبور به سحرخیزی!

دوباره اون صدا که صاحبش پدرام بود به گوشم رسید:



-بیدارشو ...با توام..بیدارشو ...



اَه اَه کنان و غرولد کتان چشمهام رو به زور باز کردم.
دقیقا به زور.
اطراف رو مات میدیدم همینطور چهره ی جدی و عبوس پدرام رو که عین برج زهرمار ایستاده بود و منو تماشا میکرد.

نه آماده بودن خودش واسه بیرون رفتن از خونه رو درک میکردم نه بیدار کردن خودم رو.

چشمهامو مالیدم و با صدای دورگه ای پرسیدم:



-ساعت چند !؟


خشک و جدی جواب داد:


-هفت!


دستم رو تکون دادم و گفتم:


-اووووو پس من حالا حالا وقت دارم بخوابم.
من باس تا ده یازده بخوابم وگرنه ویندوزم بالا نمیاد ای باس ری استار بشم...


دراز کشیدم و پتورو دوباره روی تنم انداختم اما اون باعصبانیت پتو رو کنار زد و بعد هم با تشر گفت:



-اینجا نه خونه ی خالته نه خونه بابات که بخوای تا لنگ ظهر بخوابی.
اینجا قانون داده‌ اولین قانونش هم سحرخیزیه‌...قبلا هم بهت گفتم  قرار نیست بهت خوش بگذره.
پاشو...وظایف این خونه از این به بعد گردن توئه...پاشو صبحونه آماده کن...پاشو...


نیم خیز شدم  و متعجب تماشاش کردم.
باورم نمیشد کله صبح بیدار بشه که خودش بره سر کار و منو هم‌مجبور کنه کارای خونه انجام بدم!!!

گله مند گفتم:



-چرا یزدید بازی درمیاری پدرام...باو من  خستمه....چهار پنج صبح  خوابیدم
چشمهام باز نمیشه!



بی رحم و  سختگیرانه گفت:



-بلند شو گفتم!
بلندشک صبحونه آماده کن...بجنب!



مظلومانه و به عنوان تلاش آخر برای به رحم آوردن دلش به حال خود خوابالودم گفتم:



-جون مادرت بزار بخوابم...پنج دقیقه...فقط پنج دقیقه...ناموسا بذار بخوابم.



شمرده شمرده و جدی تکرار کرد:



-از این به یعد هفت صبح بیدار باشی! اینجا خان خوابی نداریم!
دیگه تکرار نمیکنم...بلندشو...



چرخیدم تا پاهامو از تخت زمین بزارم و همزمان اِهن اِهن کنان و ناله کنان گفتم:


-ولی من خوابم میاد...من خستمه
..آخه پادگان مگه...



چپ‌چپ که نگاهم کرد گرخیدم و دیگه نق نزدم.
اون از اتاق بیرون رفت و من درحالی که با دل پر  زیر لب به زمین و زمان فحش میدادم باخودم زمزمه کردم:



"من نمیفهمم کو دامادی صبح عروسی میره سر کار یا کدوم عروسی هفت صبح پا میشه صبحونه آماده کنه!؟"






نویسنده:نابی