یاسر عرب

#زیست_هشتگی!

✍یاسرعرب


حکومتی بی ابزار و بی‌نقشه و ملتی بی اقتدار به انتظار قدم می‌زنند پشت در سیاست خارجه که رئیس جمهور نامعلوم الحال، کاسب و دمدمی‌مزاج آمريکا می‌خواهد بزند؟‌ نزند؟ ببندد؟ نبندد؟ منو باز می‌خواهد، نیمه باز یا بسته؟ نکند بزند زیر میز؟ شاید روی میز؟ اسمش را می‌گذارد خلیج عربی؟ نمی‌گذارد؟

♨️چه کسی گفته مذاکره یا نام گذاری بی اهمیت است؟

اما این کشور غیر از هشتگ زدن برای خلیج همیشگی فارس (که کاری پسندیده است) برنامه چه دارد برای اداره خود و خلیج‌اش؟

در خود‌ش؛
داخل وزارت‌خانه‌ها وزیر می‌داند دقیقا چند نفر پرسنل و کارمند دارد؟ فصل‌بندی بودجه‌ها و رفت آمد بودجه‌ها درون فصل‌های مختلف را اصلا می‌فهمد؟ بین مدیران یک توافق اجمالی روی ساعات رسمی اداره کشور که عاقلانه و بر محور راندمان باشد دارد؟ یک سامانه شفاف مالی داخل کشور از چگونگی دخل و خرج هست که معلوم شود این چندرغاز تهاتر نفت از کجا میاید و به کجا می‌رود؟ و هزار سوال دیگر....

♨️در خلیج همیشه فارس‌!

تئوری توسعه دریایی‌اش چیست؟
نسبت این توسعه با جزایر خلیج فارس کدام است؟
تناسب این توسعه با فرهنگ و بوم متکثر خلیج فارس چیست؟
تفاوت نقشه توسعه دريايی در ساحل و جزایر چه تفاوت‌هایی با هم دارد؟
کدام نیرو یا جمعیت/جماعت محلی از نقشه توسعه خلیج فارس آگاه و با آن همراه است؟
از حفاظت محیط زیست تا استفاده از منابع طبیعی در کدام سند چشم انداز به توافق بین این دو پارادوکس رسیده؟
گردشگری خلیج فارس چه نسبتی با پتانسیل سفر درون کشور دارد؟ مزایا و معایب آن چیست؟
ظرفیت بانکرینگ در خلیج فارس چرا احیا نمی‌شود؟
پل اتصال بین قشم و بندرعباس به چه دلیل حدود بیست و پنج سال معطل مانده؟
شیوه مدیریت مناطق آزاد خلیج فارس با کدام تئوری حکمرانی داخلی قابل جمع است؟
تضاد بین استانداران و مدیران مناطق آزاد در خلیج فارس چگونه قابل حل است؟
مردم ساکن در ساحل و جزایر خلیج فارس چه رویایی دارند و یک خلیج فارس توسعه یافته را چگونه خلیج فارسی می‌دانند؟
تفاوت رویای این مردم با رویای مدیران محلی یا مسئولین بالا دست کشوری چیست؟
تعریف و جایگاه کسب و کار خرد در خلیج فارس چیست؟
پتانسیل ایرانیان ساکن کشورهای حاشیه خلیج فارس کدام است و چگونه می‌توان از آنها برای توسعه خلیج فارس استفاده کرد؟

و هزار سوال بی پاسخ مانده دیگر که ...
هیچ وقت، زمان خوبی برای مطرح کردنش نیست!


@yaser_arab57

می‌خواهم این واقعیت تلخ را بنویسم!

✍یاسرعرب

واقعیت این است که انفجار بندر رجايی شهر، اخبار مذاکرات ج.ا و آمریکا، سوتی‌های بی‌پایان مدیران حکومتی، بالا و پائين رفتن قیمت دلار و ده‌ها مسئله اورژانسی و مهم دیگر مدار مسائل ایران را کاملا پر کرده و انفجار اطلاعات اولویت دار امکان طرح مسئله‌مندانه بسیاری از مسائل را سلب نموده.

خواسته که شبکه‌های اجتماعی پر است از مزخرفات شبه علم و ساخت وقایع ابلهانه و تيزهای بی پایان از دزدی و خفت‌گیری و قمه کشی و سپس تعقیب و گریزی و دستگیری و دور دادن این شرور ها توسط پلیس و هزار جور متریال سرسام آور دیگر...

حالا شما تصور بفرمایید بیماری که در اتاق عمل تحت عمل جراحی است و البته کبد و قلبش هم از قبل دچار مشکل بوده و علت این جراحی نیز تصادفی شدیدی است که بخاطر مستی در حین رانندگی رخ داده و البته بيمار در این تصادف به افراد دیگری هم آسیب زده و هم اکنون در مقابل داروی بیهوشی هم مقاومت دارد و در حین بیهوشی هزیان گفته و انواع فحش ناموسی را نیز نثار این و آن می‌کند!

به نظر شما اگر کسی در این میان بیاید و بگوید این فحش و ناسزا دادن زشت و قبیح است و اینجا کودک رد می‌شود!، اصلا محلی از اعراب دارد؟‌ شنیده می‌شود؟ عاقلی در آن میان باشد به طعنه نمی‌گوید در این هیر و ویر بیا زیر ابروی مرا بگیر؟

واقعیت این است که حال من که این‌روزها بسیار کمتر می‌نویسم حال همان بوالفضولی است که قرار نیست شنیده شده و تاملی روی حرف‌های او شود!

مدتی است به زبان مردم که دقت می‌کنم، متوجه می‌شوم چقدر فحش ناموسی به راحتی به زبان میاید. برای یک بوق یا پیچیدن بد، یا ترمز ناگهانی نوعا به ثانیه نمی‌کشد که زشت ترین فحش‌های ناموسی به مادر و خواهر و حتی همسر به میان میاید.

وضعیت پارک‌ها را که دیده‌اید. هر وقت با حسنا به پارک می‌روم سعی می‌کنم مسیر را جوری جلو ببريم که از کنار نوجوان‌ها عبور نکنیم. چرا که به شوخی، به جدی، به طعنه، به جک، وسط هر بحثی آنقدر فحش‌های رکیک جنسی میان حرف‌های این بچه‌ها هست که حتی در حال رد شدن از کنارشان هم چندتایی به گوش من یا فرزندم می‌رسد!

چه کنیم؟ این را می‌شود با ایجاد کمپین حل کرد؟ نمی‌دانم... بعید می‌بینم. به هر حال آن آقای آیسان که فحش خواهر از دهانش نمی‌افتد وقتی در چنین جامعه‌ای با ١٤ میلیون فالور احساس قبح نمی‌کند و از طرف مخاطبش هم تحت فشار نیست و آن ساس به تمبان فرهنگ افتاده وقتی توسط خود جامعه تحت فشار نباشد و اگر خود جامعه دست به تنظیم گری خود نزند، مگر امید دیگری می‌توان داشت؟

من نمی‌دانم چرا بندر رجایی شهر دستگاه ایکس‌ری کافی نداشته و چه مافیایی پشت آن است و شاید ربطی هم به من نداشته باشد اما این را می‌دانم و می‌توانم بنویسم کاش در یک حرکت اجتماعی در یک حرکت تسهیلگرانه جمعی اولین جرقه‌های جدی مقابله با فرهنگ رکیک‌گویی (حداقل در سطح عناصر جنسی و خواهر و مادر و دختر و‌ همسر/ فحش ناموسی) رقم بخورد!

من به سهم خود سعی کردم از انواع حال بد و البته واقعی این بيمار که کشور و جامعه ماست نترسم و واقعیتی که فکر می‌کنم باید عنوان می‌شد را با شما در میان بگذارم.

شاید دیگرانِی هم همدل شدند و بدون مرعوب شدن از مدار شلوغ مسائل ایران، دست به قلم برده و چراغی در این زمینه روشن کردند!
همین ...


@yaser_arab57

نه؟
✍یاسرعرب

چند روز پیش یادم افتاد که سال‌های دور در زمان انتخابات ریاست جمهوری که رقابت بین سید محمد خاتمی و ناطق نوری جریان داشت بزرگان مسجد ما نشستی برگزار کردند که نتیجه‌اش اعلام موضع 《مسجد》 در آن زمان بود. خدا خیر بدهد به حاج رضا ... ما البته نوجوان بودیم و وقتی او پشت بلندگو در سیل جمعیت نمازگزار و عزادار اعلام کرد 《مسجد در این انتخابات به نفع کسی موضع ندارد!》ما که طرفدار دو آتشه‌ی ایده‌ی نافهمیده‌ی《ديانت ما عین سیاست ماست!》 بودیم، خیلی این سخن حاج رضا برایمان سنگین آمد.

البته بعد آن سر همین انتخابات دو دستگی شدیدی شد و مسجد ما که پاتوق برو بچه‌های جبهه و جنگ بود، دچار انشقاق شدید و دو پاره شد. به نحوی که نصف جمعیت مسجد دیگر مجبور شدند بروند محل دیگری و عملا قهر و بدگویی و جبهه سازی داخلی آن حال و هوا و اتمسفر مسجد ما را شکست و دیگر هم بعد آن ترمیم نشد و کار آن مسجد به سوی انزوا و انسداد بیش‌تر پیش رفت تا جایی که حالا شاید عزیزانی باشند که به اقلیت محض بودن گفتمان آن مسجد اعتراف و حتی افتخار! کنند...

به هر حال قبل این شکاف نامبارک جلسه‌ای برای گفتگوی طرفین در مسجد برگزار شد.
از آنجا که هر دو طرف از بچه‌های جبهه و جنگ و جانباز و خانواده شهید بودند هر کدام در دفاع از نامزد خود (یا حتی موضع بی طرفی) از خاطرات جبهه و سفارش هم رزمان خود می‌گفتند و آن نکته یا سفارش یا بخشی از وصیت نامه شهید خود را منبع و فکت موید سخن خود میاوردند!

این یکی قسم می‌خورد از نظر شهدا اصل شرکت در انتخابات است و آن جناح ده دلیل می‌آورد که اگر امروز شهدا بودند به ناطق نوری رای می‌دادند! آن دیگران هم به سیره‌ی فلان شهید اشاره کرده و خاتمی را ادامه دهنده راه شهدا می‌دانستند!

این به آن می‌گفت؛ تو برادر شهید هستی ولی جبهه که نبودی! چمیدانی نگاه برادرت در جبهه چه بوده؟ آن به این می‌گفت من خودم پسره را درس دین و انقلاب دادم تا به جبهه رفت و شهید شد! شما می‌خواهید به من یاد بدهید اگر فرزند شهیدم بود الان چکار می کرد؟

در این میان پدر یکی از شهدا بلند شد و گفت
-بابا هر کدام شما می‌خواهد به هر کي رای بدهید خوب بدهد! این وسط شما با شهدا چکار دارید؟ چرا از شهدا مایه می‌گذارید؟
شما به فکر و عقل و مشورت خودتان کار کنید و رای بدهید و تو را به خدا دست از سر شهدا بردارید!



#قیام_حسینی
#صلح_حسنی