Weed Science

قلدری کردن برای قلدرها! این دقیقا شروع عنوان مقاله‌ای است که قصد داریم نتایج فوق العاده جالبش را براتون ارایه کنیم.

منظور از قلدر کی بوده حالا؟ علف هرز شلمی با نام علمی (Rapistrum rugosum) که به عنوان گیاه مهاجم در منطقه‌ای در آمریکا (تگزاس-آستین) ظاهر شده و گونه‌های بومی را با خطر انقراض مواجه کرده است (عکس اول-کاور).

راهکار محققان این بوده که به جای استفاده از علف‌کش و این نوع راهکارها، بذر گیاهان بومی منطقه را بکارند تا به این واسطه جمعیت گیاه مهاجم کم بشه.

اما روش اجرا و نتایج را ببینیم:

۱. محققان از گیاه بومی رعنا زیبا (Gaillardia pulchella) به عنوان یک گونه رقابت‌کننده طبیعی استفاده کردند (عکس دوم). این گیاه به دلیل سازگاری با شرایط محیطی مشابه با شلمی انتخاب شد.

۲. در آزمایش میدانی (Field experiment) که در حاشیه یک جاده روستایی با تراکم وحشتناک گونه مهاجم انجام شد، از سه تراکم کاشت مختلف بذر گیاه بومی استفاده شد:

- شاهد: ۰ گرم بذر در متر مربع
- تیمار با تراکم متوسط: ۲ گرم بذر در متر مربع
- تیمار با تراکم بالا: ۱۰ گرم بذر در متر مربع

۳. نتایج کلیدی نشان داد:

- کاهش ۷۲ درصدی در شاخ و برگ (Biomass) اندام‌های هوایی شلمی (گیاه مهاجم)
- کاهش ۸۳ درصدی در تولید بذر گیاه مهاجم

- گونه‌های بومی دیگر مانند Lupinus texensis (عکس سوم) و Monarda citriodora (عکس چهارم) تحت تأثیر منفی این روش کنترلی قرار نگرفتند. یعنی روش کنترل خیلی انتخابی فقط روی گونه مهاجم جواب داده و این عالیه.

۴. این روش در مقایسه با علف‌کش‌ها مزایای زیادی دارد:
- پایداری بیشتر در اکوسیستم
- عدم آسیب به گونه‌های بومی (Native species)
- حفظ تنوع زیستی (Biodiversity)

۵. روش کاشت متراکم (Oversowing) با استفاده از گونه‌های بومی می‌تواند جایگزین مناسبی برای روش‌های شیمیایی کنترل علف‌های هرز باشد.

۶. مکانیسم‌های رقابتی (Competition mechanisms) شامل:
- رقابت برای منابع غذایی (Nutrient resources)
- رقابت برای فضا (Space competition)
- رقابت برای نور (Light competition)
بوده است.

علف‌های هرز میزبان نماتد

قبلا گفته بودیم میان مدیریت نماتد و کنترل علف‌های هرز رابطه‌ای وجود داره. اینجا به علف‌های هرزی که می‌توانند میزبان یکی از مهم‌ترین نوع نماتد باشند، اشاره می‌کنیم.

۱. این مطالعه مروری نشان می‌دهد که در مجموع ۲۲۶ گونه علف هرز متعلق به ۴۳ خانواده گیاهی به عنوان میزبان مناسب برای گونه‌های مختلف نماتد ریشه‌گرهی (Meloidogyne) در سراسر جهان شناسایی شده‌اند.

۲. در میان گونه‌های نماتد ریشه‌گرهی، Meloidogyne incognita بیشترین تعداد میزبان را با بیش از ۱۳۸ گونه علف هرز به خود اختصاص داده است.

۳. سایر گونه‌های نماتد ریشه‌گرهی نیز دامنه میزبانی متفاوتی دارند:
‏- M. javanica روی ۴۹ گونه علف هرز
‏- M. arenaria روی ۴۸ گونه علف هرز
‏- M. hapla روی ۲۷ گونه علف هرز
‏- M. graminicola روی ۲۴ گونه علف هرز
‏- M. mayaguensis روی ۲۴ گونه علف هرز
‏- M. chitwoodi روی ۱۳ گونه علف هرز
‏- M. floridensis روی ۱۲ گونه علف هرز

۴. برخی از مهمترین علف‌های هرز میزبان نماتد ریشه‌گرهی عبارتند از:
‏- Ageratum conyzoides (گل ابری)
‏- Amaranthus spinosus (تاج خروس خاردار)
‏- Eleusine indica (الوزین)
‏- Portulaca oleracea (خرفه)

۵. علف‌های هرز مهم دیگر که میزبان گونه‌های مختلف Meloidogyne هستند:
‏- Chenopodium album (سلمه تره): میزبان مناسب برای M. arenaria و M. incognita
- گونه‌های مختلف Amaranthus (تاج خروس)
‏- Cyperus rotundus (اویارسلام ارغوانی): میزبان M. incognita

۶. حضور علف‌های هرز میزبان نماتد در دوره‌های آیش یا بین دوره‌های کشت می‌تواند چالش‌های جدی در مدیریت محصول ایجاد کند.

۷. برای مدیریت موثر جمعیت نماتدها، برنامه مدیریت تلفیقی نماتد باید نقش علف‌های هرز را به عنوان میزبان در نظر بگیرد.

۸. استفاده از علف‌کش‌ها برای کنترل علف‌های هرز می‌تواند به عنوان یک استراتژی برای مدیریت سطح جمعیت نماتدها مورد استفاده قرار گیرد.

عجایب کیسه کشیش

این علف‌هرز را حتما تا حالا در زمین گندم، جو و کلزا بارها از نزدیک دیدید. امسال هم به زودی میهمان مزارع شما خواهد بود. بریم بیشتر آشنا بشیم باهاش:

۱. این گیاه با نام علمی Capsella bursa-pastoris (L.) Medik و نام انگلیسی shepherd’s purse، یکی از ۲۰ علف هرز غالب یک‌ساله در محصولات زراعی از دهه ۱۹۷۰ بوده است.

۲. از نظر زیست‌شناسی (biology)، این گیاه یک علف هرز یکساله اختیاری زمستانه (facultative winter annual) است که ارتفاع آن بین ۱۰ تا ۹۰ سانتی‌متر متغیر است.

۳. در زمینه تولید بذر (seed production)، هر گیاه قادر به تولید ۵۰۰۰ تا ۹۰,۰۰۰ بذر است.

۴. هر میوه (همان غلاف با شکل خاص که در تصاویر می‌بینید) می‌تواند تا ۳۲ بذر تولید کند.

۵. بانک بذر (seed bank) این گیاه می‌تواند بین ۵۰۰ تا ۳۰۰,۰۰۰ بذر در هر متر مربع داشته باشد.

۶. در مورد وزن بذر (seed weight)، هر ۱۰۰۰ دانه بذر این گیاه وزنی بین ۰.۰۹۳ تا ۰.۱۵۶ گرم دارد. پس بذرهای خیلی ریزی داره.

۷. در مورد خواب بذر (seed dormancy)، بذرها در زمان پراکنش دارای خواب اولیه هستند. مطالعات نشان داده که بذرها می‌توانند تا ۳۵ سال در شرایط خاص زنده بمانند.

۸. این گیاه میزبان آفات مختلف کشاورزی از جمله حشرات، نماتدها و بیماری‌ها است و می‌تواند باعث کاهش عملکرد محصول به خصوص در محصولات خانواده کلم شود.

۹. در رابطه با مقاومت به علف‌کش‌ها، این گیاه به طیف وسیعی از علف‌کش‌های پهن‌برگ‌کش حساس است، اما در برخی جمعیت‌ها به ALS inhibitors مقاومت نشان داده است.

۱۰. از نظر کاربردهای دارویی (medicinal uses)، این گیاه حاوی ترکیباتی است که به طور سنتی برای جلوگیری از خونریزی و درمان بیماری‌های مختلف در دام و انسان استفاده می‌شده است. همچنین توانایی تجمع فلزات سنگین (heavy metals) در بافت‌های خود را دارد که در مناطق آلوده مشاهده شده است.

علف جارو یا جارو قزوینی!
از جارو پاکبانان شهرداری تا علف‌هرز مهم مزرعه! همراه من باشید یک سری اطلاعات جذاب در مورد این گیاه براتون دارم.

۱. علف جارو با نام علمی Kochia scoparia (L.) یک علف هرز یکساله است که از اوراسیا منشأ گرفته و در اواخر قرن ۱۹ به عنوان گیاه زینتی به آمریکای شمالی معرفی شد.

۲. این گیاه دارای مسیر فتوسنتزی C4 است که به آن امکان می‌دهد در شرایط محدودیت رطوبت به خوبی رشد کند. همچنین مقاومت بالایی به تنش‌های محیطی از جمله شوری و خشکی دارد.

۳. قدرت تولید بذر در این گیاه بسیار بالاست، به طوری که هر بوته می‌تواند بین ۲,۰۰۰ تا ۳۰,۰۰۰ عدد بذر تولید کند. بذرها قوه نامیه خود را به مدت ۲-۱ سال در خاک حفظ می‌کنند.

۴. در مطالعات رقابت، این علف هرز با تراکم ۲۴۰ تا ۵۲۰ بوته در متر مربع، باعث کاهش ۴۰ تا ۶۰ درصدی عملکرد گندم شده است.

۵. این گیاه ممکن است برای دام سمی باشد، اما در عین حال به عنوان علوفه نیز استفاده می‌شود و ارزش غذایی آن قابل مقایسه با یونجه است. چطور؟ به این صورت:

*این گیاه نباید بیش از ۲۵ تا ۵۰ درصد جیره غذایی دام را تشکیل دهد.
*مسمومیت در گاو، گوسفند و اسب گزارش شده است.
*میزان پروتئین خام آن بین ۱۰ تا ۲۵ درصد متغیر است.
*حاوی ترکیبات سمی مختلف است از جمله:
- ساپونین‌ها (saponins)
- آلکالوئیدها (alkaloids)
- اگزالات‌ها (oxalates)
- نیترات‌ها (nitrates)
*علائم مسمومیت در دام شامل:
- کاهش وزن
- تب
- زردی (jaundice)

۶. به دلیل تحمل به شوری می‌تواند در برنامه‌های اصلاح خاک‌های شور (saline soil remediation) مورد استفاده قرار گیرد.

۷. مقاومت به علفکش (herbicide resistance) در جمعیت‌های این علف هرز در حال افزایش است که این موضوع چالش‌های مدیریتی (management challenges) جدی ایجاد کرده است. چه علف‌کش‌هایی؟ اینها:

۱. علفکش‌های بازدارنده ALS مانند:
‏- chlorsulfuron
‏- imazethapyr

۲. علفکش‌های بازدارنده فتوسیستم II از جمله:
- تریازین‌ها (triazines)
‏- atrazine

۳. علفکش‌های اکسینی شامل:
‏- 2,4-D
‏- dicamba

این موضوع مدیریت این علف هرز را پیچیده‌تر کرده و نیاز به استفاده از روش‌های تلفیقی کنترل را افزایش داده است.

کیفیت آب و کارایی علف‌کش‌ها

در این مطلب با تکیه بر داده‌های دو مقاله خیلی خوب که در کشور آمریکا انجام شده می‌خوام‌ اثر تمام مؤلفه‌های مربوط به آب در کارایی علف‌کش را براتون خلاصه کنم:

۱. تأثیر pH آب:
- علف‌کش‌های سولفونیل‌اوره (sulfonylureas) مثل پروسولفورون و نیکوسولفورون در آب اسیدی سریعاً تجزیه می‌شوند. یا کارایی علف‌کش تری‌فلوکسی سولفورون (سافاری) در پی اچ ۹، ۱۵ درصد بیشتر از پی اچ ۵ بود. پس در مورد این نوع علف‌کش‌ها ترجیحا از پایین آورنده پی اچ آب استفاده نکنید.

- علف‌کش‌های با خاصیت اسیدی ضعیف مانند گلایفوسیت و گلوفوسینیت آمونیوم در pH پایین (آب اسیدی) کارایی بهتری دارند.

۲. اثر سختی آب و کاتیون‌ها:
- افزایش سختی آب از ۰ به ۱۰۰۰ میلی‌گرم در لیتر، کارایی گلایفوسیت را ۲۸٪ کاهش داد.
- کاتیون‌های دو ظرفیتی (Ca²⁺، Mg²⁺) و سه ظرفیتی (Fe³⁺، Al³⁺) با تشکیل کمپلکس‌های نامحلول، کارایی را آن کاهش دادند.
- کلسیم باعث کاهش ۲۷٪، منگنز ۱۱٪ و روی ۱۸٪ در کنترل علف‌هرز الوسین (Eleusine indica) شدند.

۳. تأثیر دما و زمان نگهداری:
- دمای بهینه محلول سمپاشی (آب): ۱۸ تا ۴۴ درجه سانتی‌گراد بود.
- کارایی علف‌کش در دماهای ۵ و ۵۶ درجه سانتی‌گراد کاهش یافت.
- نگهداری محلول علفکش ایزوکسافلوتل به مدت ۷ روز در آب، کارایی آن را در کنترل گاو‌پنبه (Abutilon theophrasti) تا ۳۷٪ کاهش داد.

۴. اثر گل ولای و ناخالصی‌ها:
- گل و لای بالا بر کارایی علف‌کش‌های گلایفوسیت پاراکوات و دایکوات تأثیر منفی داشت.

۵. نقش مواد افزودنی:
- سولفات آمونیوم با:
* بهبود جذب علف‌کش
* جلوگیری از تشکیل کمپلکس کاتیون-علف‌کش
* خنثی‌سازی اثرات منفی آب سخت
کارایی علف‌کش‌ها را بهبود بخشید.

۶. توصیه‌های کاربردی:
- بررسی کیفیت آب قبل از سمپاشی
- استفاده از مواد افزودنی مناسب
- رعایت دمای بهینه محلول‌پاشی
- اجتناب از نگهداری طولانی‌مدت محلول سم

عجایب تاتوره (داتوره)

۱. تاتوره (Datura stramonium L.) یک علف هرز یک‌ساله است که در مناطق معتدل و نیمه‌گرمسیری رشد می‌کند و قادر است حتی در ارتفاع ۲۷۵۰ متری از سطح دریا نیز زندگی کند.

۲. گیاه قابلیت خودباروری (self-fertile) دارد، اما گرده‌افشانی توسط حشرات نیز انجام می‌شود.
گل‌های این گیاه در طول روز بسته و در عصر باز می‌شوند و عمدتاً توسط پروانه‌های شب‌پرواز (hawk moths) گرده‌افشانی می‌شوند.

۳. هر گیاه منفرد می‌تواند بیش از ۳۰,۰۰۰ عدد بذر تولید کند.

۴. بذرهای تاتوره بقای طولانی دارند در خاک دارند، به طوری که ۹۱٪ بذرها پس از ۳۹ سال دفن در عمق ۳۴ سانتی‌متری خاک زنده مانده بودند.

۵. به کودهای فسفر (P) و پتاسیم (K) واکنش مثبت نشان می‌دهد و در مناطقی که غنی از نیتروژن (N) هستند، به خوبی رشد می‌کند.

۶. در تراکم ۳ تا ۱۱ بوته در متر مربع عملکرد محصول گوجه‌فرنگی را ۲۶ تا ۷۱ درصد و محصول سویا را ۱۵ تا ۴۵ درصد کاهش می‌دهد.

۷. حاوی مواد سمی آلکالوئیدی (alkaloids) شامل اسکوپولامین (scopolamine)، هایوسین (hyoscine) و آتروپین (atropine) است که برای انسان و دام خطرناک هستند.

۸. علائم مسمومیت با این گیاه شامل گشاد شدن مردمک (mydriasis)، افزایش فشار خون (hypertension)، توهم (hallucination) و در موارد شدید، کما (coma) و مرگ است.

۹. به عنوان میزبان جایگزین (alternative host) برای آفات و بیماری‌های گیاهان خانواده سولاناسه (Solanaceae) مانند گوجه‌فرنگی، توتون و سیب‌زمینی عمل می‌کند.

بذرهای باستانی نیلوفر مقدس!

به نظرتون یک بذر تا چند سال می‌تونه زنده بمونه و جوانه بزنه؟ اول حدس بزنید بعد برید سراغ توضیحات.

در ‌پاسخ به این سوال رفتیم سراغ یکی از مقالات مربوط به باستان شناسی. یعنی دانشمندانی که مشغول کنکاش ‌و جستجوی تمدن‌های باستانی انسانی بودن، یک سری بذر پیدا و بررسی می‌کردند که آیا هنوز این بذرها زنده هستند یا نه. تا اینکه در جایی رسیدند به بذرهای نیلوفر آبی یا نیلوفر مقدس.

حالا چرا بهش میگن نیلوفر مقدس؟ به دلیل جایگاه مقدس و نمادینی که این گل در آیین‌های بودیسم و هندوئیسم دارد. اسم علمی این گیاه هم Nelumbo nucifera می‌باشد.

بر اساس اطلاعات استخراج شده از مقاله، قدیمی‌ترین بذر زنده کشف شده مربوط به نیلوفر آبی که در شمال شرقی چین کشف شده، حدود’ ۴۰۰ سال’ قابلیت حیات داشته است.

در مقاله به چند نمونه دیگر از بذرهای با طول عمر قابل توجه نیز اشاره شده است:
* گونه‌ای از اقاقیا (Albizzia julibrissin) که ۱۴۷ سال زنده مانده است.
* گونه‌هایی از سنا (Cassia species) که بین ۱۱۵ تا ۱۵۸ سال قابلیت حیات داشته‌اند.

لازم به ذکر است که بسیاری از داستان‌های مربوط به جوانه زدن بذرهای بسیار قدیمی (مانند گندم مومیایی شده در مصر با قدمت ۶۰۰۰ سال) از نظر علمی تأیید نشده‌اند و اکثر بذرهای باستانی به دلیل تخریب ساختارهای مولکولی و DNA قابلیت جوانه‌زنی ندارند.

دوام بذر علف‌هرز در خاک
براتون سوال پیش اومده که بذر علف‌هرز چند سال در‌ خاک زنده باقی می‌مونه؟ برای جواب به این سوال نتایج یک مقاله خیلی جامع که در نبراسکا انجام شده را تقدیم‌تون می‌کنم. این مطالعه به بررسی طول عمر بذر ۴۱ گونه علف هرز که به مدت ۱۷ سال در عمق ۲۰ سانتی‌متری خاک در شرق و غرب نبراسکا دفن شده بودند، پرداخته است. اما گونه‌های علف‌هرز مطالعه شده چی بودن:

یک ساله‌های باریک برگ: مثل سوروف، چند گونه دم‌روباهی، چند گونه علف پشمکی، پنجه انگشتی، آژیلوپس یا مادر نیای گندم، ارزن وحشی و الوسین.

یک‌ساله‌های پهن‌برگ؛ مثل انواع گونه‌های تاج‌خروس، سلمه‌تره، توق، آفتاب‌گردان وحشی، قدومه، تاج‌ریزی، تاتوره، علف جارو، هفت‌بند، خارخسک، علف‌شور، کنف وحشی، گونه‌ای سیب‌زمینی شیرین و خرفه.

علف‌های هرز دو ساله: گل ماهور، تاتاری، خار زن بابا و نوعی کنگر وحشی.

پهن‌برگ‌های چند ساله: مثل خارلته، استبرق، ترشک، گل قاصد، ازمک، نوعی تاج‌ریزی، گونه‌ای سیب‌زمینی شیرین، گونه‌ای هفت‌بند، آمبروزیا، قیاق و دو گونه شمعدانی وحشی.

روند درصد جوانه‌زنی بذرها در طول سال‌های مطالعه (۱۷ سال) به شرح زیر گزارش شد:

- باریک برگ‌های یکساله: ۵۷٪ (۱-۰ سال)، ۲۸٪ (۵-۱ سال)، ۹٪ (۹-۵ سال)، ۴٪ (۱۷-۹ سال)

- پهن‌برگ‌های یکساله: ۴۷٪ (۱-۰ سال)، ۲۶٪ (۵-۱ سال)، ۱۶٪ (۹-۵ سال)، ۱۱٪ (۱۷-۹ سال)

- علف‌های هرز دوساله: ۵۲٪ (۱-۰ سال)، ۴۹٪ (۵-۱ سال)، ۴۴٪ (۹-۵ سال)، ۳۰٪ (۱۷-۹ سال)

- پهن‌برگ‌های چندساله: ۳۶٪ (۱-۰ سال)، ۱۸٪ (۵-۱ سال)، ۱۳٪ (۹-۵ سال)، ۸٪ (۱۷-۹ سال)

علف‌های هرز دوساله در طول مدت مطالعه نرخ جوانه‌زنی بالاتری نسبت به سایر گروه‌ها نشان دادند.

جوانه‌زنی بذرها در غرب نبراسکا بیشتر بود که به بارندگی کمتر و دمای ملایم‌تر خاک نسبت داده شد. میانگین بارندگی سالانه در شرق نبراسکا (۷۳ سانتی‌متر) بیش از دو برابر غرب نبراسکا (۳۴ سانتی‌متر) بود.

میانگین درصد جوانه‌زنی در شرایط خشک و دمای ملایم غرب نبراسکا بهتر از شرق نبراسکا با بارندگی بیشتر و نوسانات دمایی بالاتر بود.

بالاترین نرخ بقا در میان تمام گونه‌ها مربوط به گل ماهور معمولی (Verbascum thapsus) بود که ۹۵٪ جوانه‌زنی پس از ۱۷ سال دفن در غرب نبراسکا را نشان داد.

این مطالعه اطلاعات ارزشمندی در مورد طول عمر بذر علف‌های هرز در شرایط مختلف محیطی ارائه می‌دهد و می‌تواند به کشاورزان و محققان در توسعه استراتژی‌های مؤثرتر برای مدیریت علف‌های هرز کمک کند.

خوب به این گیاه نگاه کنید ☝️
شناختید؟ تا حالا جایی دیدید؟
اگر نظاره‌گری خوبی در طبیعت 🌎باشید به احتمال زیاد این گیاه را قبلا بارها دیدید. ولی مطمئنم از نکات جالبی در مورد این گیاه اطلاع ندارید.

اسم این گیاه شوکران کبیر است؛ نام علمی Conium maculatum. هم خانواده هویج 🥕است و گل‌هایی شبیه هم دارند؛ ولی این یکی به شددددت سمیه 😰

در یونان باستان🇬🇷 از شوکران برای مسموم کردن ☠️ و اعدام زندانیان محکوم استفاده می‌شد. این گیاه باعث مرگ افراد مشهوری چون ترامنس، سقراط، پولمارخوس و فوسیون شد.

معروف‌ترین قربانی مسمومیت با شوکران، سقراط 👨‍🔬بود که در سال ۳۹۹ قبل از میلاد 🎄به جرم بی‌دینی و فاسد کردن ذهن جوانان آتن (پایتخت یونان) محاکمه و به مرگ ⚰️محکوم شد. او تصمیم گرفت با نوشیدن عصاره غلیظ شوکران، حکم اعدام خود را اجرا کند.

جالبه بدونید تمام قسمت‌های گیاه 🌱سمی هستند، به خصوص بذر‌ها و ریشه‌ها. ساقه‌های توخالی آن معمولاً با لکه‌های ارغوانی تیره مشخص می‌شود. گفته شده حتی تا ۳ سال پس از مرگ گیاه، ساقه‌های توخالی آن همچنان سمی و کشنده باقی می‌مانند!

پیشنهاد می‌کنم این بار اگر جایی با شوکران کبیر برخورد کردید از همون چند متریش فرار کنید! 🏃‍♂️🏃‍♀️😂

کیفیت آب و کارایی علف‌کش

تقریبا تمام علف‌کش‌ها همراه آب باید استفاده بشن؛ اما کمترین توجه به کیفیت همین آب مورد استفاده میشه. سوال اینه کیفیت آب تا چه اندازه روی اثربخشی علف‌کش تاثیر داره؟ بذارید جواب این سوال را با یک مقاله درجه یک که در آمریکا انجام شده بدیم. نتایج نشون داد که:

۱. کیفیت آب تأثیر معناداری بر کارایی علف‌کش گلایفوسیت (glyphosate) داشت. آب‌های حاوی غلظت بالای کلسیم، منگنز و روی باعث کاهش اثربخشی این علفکش شدند. غلظت کلسیم در آب داخل آب بین ۴۲ تا ۱۶۸ میلی‌گرم در لیتر متفاوت بود.

۲. در یک حالت از آبی حاوی املاح بیان شده که به اصطلاح آب سخت بود استفاده شد و در حالت مقابل از آب دیونیزه بدون املاح استفاده شد. تاثیر روی کنترل علف‌هرز به این صورت بود:

- علف‌هرز الوسین یا Eleusine indica: کاهش ۲۷ درصدی
- علف‌هرز پنجه انگشتی یا Digitaria sanguinalis: کاهش ۳۵ درصدی
- گونه‌ای تاج‌خروس یا Amaranthus palmeri: کاهش ۱۴ درصدی

‏۳. pH محلول پس از افزودن گلایفوسیت بین ۴/۱ تا ۵/۶ متغیر بود. در آب‌های با pH بالاتر از ۸، کارایی گلایفوسیت به طور قابل توجهی کاهش یافت.

۴. نتایج نشان داد که کیفیت آب مورد استفاده برای سم‌پاشی نقش مهمی در کارایی این علف‌کش دارد و باید در برنامه‌های مدیریت علف‌های هرز مورد توجه قرار گیرد.

۵. استفاده از مواد افزودنی (adjuvants) مناسب می‌تواند تا حدی اثرات منفی کیفیت نامطلوب آب را کاهش دهد.