هنر و دیوانگی •

بچه ها دو ظرفیت باز شده کسی خواس

تسلی بخشی هایی از جنس موزیک ، شعر و هنر در

@maaniiaaa

#وَرَثرَغنه یا #بهرام وجودی انتزاعی یا تجسمی است از یک اندیشه و تعبیری است از نیروی پیشتاز و غیرقابل مقاومت پیروزی. در یشت ١۴ آمده است که بهرام ده تجسم یا صورت دارد که هر کدام از آن‌ها مبین نیروی پویایی این خداست. (مانند ویشنو، بهرام هم، ده اواتار (avatar) به معنای نزول و هبوط و تجلی و تجسم خداوند بر روی زمین برای هدایت و رستگاری نوع بشر داشت). تجسمات ده‌گانه‌ی بهرام عبارتند از : بادِ تند؛ گاوِ نرِ زردگوشِ زرین شاخ؛ اسب سفید با ساز و برگ زرین؛ شتر بارکش تیزدندان؛ گراز؛ جوانی با سن آرمانی پانزده سالگی؛ پرنده‌ی تیزپردازی که شاید کلاغ یا باز باشد؛ قوچ وحشی؛ بز نر جنگی و مردی که شمشیر زرین در دست دارد. بهرام ایرانی برخلاف همتای هندی خود ایندره (Indra) یا همتای ارمنی‌اش وهگن (Vahgn) اسطوره‌ای ندارد که در آن سخن از غلبه‌ی او بر غول یا اژدهایی در میان باشد. در عوض او بر شرارت آدمیان و دیوان غالب می‌آید و نادرستان و بدکاران را به عقوبت گرفتار می‌کند. بهرام نماینده غیرقابل مقاومت و اساسا خدایی جنگجوست. بهرام در یکی از اشکال خود که گزار باشد مهر را همراهی می‌کند. این شکل به ویژه نمادی مناسب برای نیروی پیشتاز پیروزی است. در یشت دهم که سرود باستانی مختص مهر می‌باشد آمده است که بهرام پیشاپیش مهر در حرکت است.


@vincent_vangogh

▪️عمل هنر، رهایی دانش از قید هوا و اراده و ترک نفس و منافع مادی آن و ارتقا به مرتبه شهود حقیقت است. هنر غم و اندوه زندگی را تسکین می‌دهد؛ زیرا ما را از امور جزئی و زودگذر به جهان کلی و ابدی می‌کشاند. از نظر #شوپنهاور هنر نه خواست است و نه بیانگری و از جهان دور است. فقط در قلمرو هنر و زیبایی است که انسان از شر خواست رها می‌شود و لحظه‌ی زیبایی‌شناسانه لحظه‌ی خلاصی از خواست و لحظه آزادی است. لذتی که نابغه از زیبایی می‌برد و تسلی‌ خاطری که از هنر می‌یابد و هیجانی که از دیدن هنر و هنرمند در او پیدا می‌شود، همه‌ی غم و اندوه زندگی را از یاد او می‌برد. این همه جبران رنجی است که از روش‌بینی و تنهایی خود می‌برد.

▪️ ریشه‌ی تمام شرها نزد شوپنهاور بندگی خواست و فرمانبری از آن. شوپنهاور برای فرار از بندگی خواست، دو راه پیشنهاد می‌کند که یکی موقت و جزئی است و دیگری دائمی و کلی. راه نخستین ژرف‌اندیشی هنری (مستغرق شدن در هنر و مظاهر زیبایی) و راه هنر است و دومین، نخواستن دنیا، طریق پارسامنشی و راه رستگاری و در نهایت یکی شدن با وجود کل و رسیدن به آرامش مطلق می‌باشد و در این قسمت و مواردی دیگر تحت تاثیر بودا بود. او هنر را نتیجه‌ی نبوغ می‌داند. هدف اصلی هنرمند جدا کردن ایده از واقعیت و طبیعت است. ایده، معنای نهایی و هستی باطنی شی و ابژه است. شوپنهاور هنرمند را تنها شناسنده‌‌ی ایده می‌داند.


@vincent_vangogh

#منریسم به هنر ایتالیا در فاصله زمانی میان اوج دوره رنسانس و #باروک اطلاق می‌شود. اصطلاح منریسم که معنی تحت‌اللفظی آن سبک‌پردازی، شیوه‌گزینی یا شيوه‌گرایی است. برای نخستین بار با مفهومی تمسخرآمیز برای توصیف آن گروه نقاشان همچون کاراتچی و لانفرانکو به کار گرفته شد و گفته می‌شود واکنشی علیه اوج رنسانس بود. منریسم به آثار هنرمندانی اطلاق شد که قالب‌های کلاسیک را در هم ریخته و با اغراق در تناسبات و ترکیب‌بندی سعی به آشکار ساختن احساس درونی خویش داشتند. منریست‌ها به جای رجوع به طبیعت و ادامه‌ی جستجو در پدیده‌های طبیعی به خود آثار هنری روی آوردند و استادان اوج رنسانس (به خصوص میکل آنژ) و پیکرتراشان رومی را سرمشق خود قرار دادند. آنان اعلام کردند که هنرمند حق دارد قواعد را مطابق میل خود تفسیر کند و به شکل‌ها جنبه آرمانی‌تر بدهد. در اغاز ظهور این جنبش هنرمند منریسم مبالغه‌ی زیادی در بیان عواطف خود داشت و آن را از طریق نمایش تحول شدید رنگ‌ها و ایجاد تضادهای تند و تاریک و نیز کشیدگی و اعوجاج پیکرهای انسانی تجسم می‌بخشید. از آنجا که منریسم تقریبا به فیگور انسانی می‌پرداخت، متداول‌ترین بیان آن به صورت نقاشی‌هایی است که در آنها فیگور، حالتی از رقص یا پانتومیم پیچیده و بغرنج را به بیننده القا می‌کند. ترکیب‌بندی‌ها و همچنین حالت‌ها و ژست‌ها غیرواقعی و عمدتا پیچیده و درهم هستند. در ترکیب‌بندی این آثار موضوع اصلی در یک جهت تابلو و یا در زمینه قرار می‌گیرد و از این رو توازن ترکیب‌بندی را از حالت تعادل خارج می‌کند. رنگ آمیزی معمولا روشن و زنده است که این خود گاه در تضادی شدید با تاریکی‌ها و سایه‌ها قرار می‌گیرد و از این رو به توصیف شکل‌ها بر بیان حسی تاکید دارد. منریست‌ها به جای تعادلِ صرف به دنبال نوعی ناپایداری بودند. از نقاشان مهم این شیوه، #پارمیجانینو، #تینتورتو و #ال‌گرکو را می‌توان نام برد. ال گرکو را برجسته‌ترین هنرمند شیوه‌گری می‌نامند، آثار او بیانگر اندیشه و عواطف شدیدِ مذهبی وی بوده و ترکیبی از تصویرگریِ #بیزانس و انسان‌گریِ رنسانس می‌باشد.


@vincent_vangogh

سلاام
کسی کد تخفیف ماک نداره
@pishi_sag

▪️#هایدگر سعی دارد قدرت نجات‌دهنده‌ی هنر را در برابر جهان تکنولوژیک و سوبژکتیوسیتی کنونی، نشان دهد. در این تفکر هنر تا سرحد یک منجی ارزش می‌یابد. وی اذعان دارد که مرادش از هنر، هنر بزرگ است، نه هنر جدید. هنر جدید تنها نوعی سرگشتگی انسان را روایت می‌کند و خود در ذیل تفکر تکنیکی مدرن نفس می‌کشد. چنین هنری نمی‌تواند وجود را به ظهور برساند. هایدگر از مرگِ هنر بزرگ سخن می‌گوید. اما بر خلاف #هگل معتقد است که امکان بازگشت چنین هنری وجود دارد. بازگشتی که نجات غرب را شکلی می‌بخشد.

▪️ هنر بزرگ از آن حیث بزرگ است که حقیقت موجودات به مثابه یک کل را آشکار می‌سازد. هنر بزرگ انکشاف حقیقت است. هنر، تنها ابزاری نیست که در پرتو به خدمت گرفته‌شدن، تعریف می‌شود. هویت یک ابزار براساس ارتباط با غیر تعریف می‌شود. همانگونه که حروف از خود معنای مستقلی ندارند و در ارتباط با غیر است که در جمله معنا می‌یابند. هنر در تعریف ابزاری بیشتر از جنبه‌ی زیبایی‌شناسی مورد توجه قرار می‌گیرد و به اثر هنری از جهت زیبایی‌شناسی نگاه می‌شود و از آن لذت برده می‌شود. هنر به منزله‌ی ابزار، نوعی فعالیت فرهنگی است که تنها در موزه‌ها و نمایشگاه‌های هنری باید آن را یافت.

▪️ در این تلقی به هنر، ناظر اثر هنری، مانند نظافت‌چیان موزه‌ها که از یک مجسمه گردگیری می‌کنند یا کسانی که در کار جابجا کردن آثار هنری از یک نمایشگاه به نمایشگاه دیگر هستند و اثر هنری را چون تنه‌ی درختی یا تکه زغال سنگی منتقل می‌کنند، به هنر می‌نگرد. هایدگر با مردود دانستن چنین برداشتی از هنر، هنر را به عنوان انکشاف حقیقت و برگشودن عالم معرفی می‌کند. هنر چیزی است که عالمی را می‌گشاید. هنر بزرگ نزد وی هنری است که در آن حقیقت موجودات به مثابه یک کل خرد را بر وجود تاریخی انسان می‌گشاید.

▪️ در واقع، بزرگی هنر به این است که در وجود تاریخی انسان رسالتی تعیین کننده به عهده دارد. کارهای هنری بزرگ به شیوه‌ی خاص خود موجودات را آشکار می‌سازند و این آشکارگی را گشوده نگه می‌دارند و لذا بزرگی هنر بزرگ، صرفا و در وهله‌ی نخست، به کیفیت والای آنچه آفریده نیست، بلکه به این است که نیازی مطلق است. از نظر وی اوج هنر بزرگ، در هنر یونان(تراژدی، شعر و معماری) و نیز هنر روم و قرون وسطی قابل مشاهده است.


@vincent_vangogh