زنها معمولا نمی توانند عاشق خودِ خودِ مرد شوند، بلکه عاشق اختیارات، اسباب و امکاناتی می شوند که مرد در اختیارش قرار می دهد.
زن اول عاشق وجود خودش است و سپس هر آن کس که از وجودش است. ( فرزند )
فقط مردان هستند که از ژرفای وجود عاشق زن و بچه می شوند و تمام دارایی، املاک و عشق و جانشان را در این راه می بخشند.
طبیعت مرد را حمایتگر، ایثارگر و بخشنده تر فرگشت داده.
اما زنها را به علت پتانسیل مادر شدن شان، خودخواه تر و منفعت طلبانه تر ساخته است.
به همین دلیل است که بعد از جدایی بچه و تمام دارایی های مرد را حق خودشان می دانند.
اماچرا این حرف را که اظهر من الشمس است را کسی نمی گوید؟
زیرا که رسانه ها در دست چپولان و زن پرستان است و هرگونه حقیقتی را که در راستای انتقاد زن ببینند، به زن ستیزی تعبیر می کنند.
البته در پاراگراف اول استثنا وجود دارد!
✍
Night lantern (Ida)
@Twite_hub