«دانشگاه یا آموزشگاه؟ مسئله این است»#برگی_از_تاریخ
«برخی از دانشگاهها فقط نام دانشگاه را یدک میکشند و فقط آموزشگاه برازنده نام آنهاست. ضمن اینکه دانشگاههای کشور به سمت کسب درآمد از راه آموزش حرکت میکنند و این یعنی دوری از پژوهش و تحقیق.»
❇️ این جمله، بخشی از مصاحبه دکتر #عباس_اکبرزاده، عضو هیئتعلمی دانشکده #مواد بود که در
شماره ۲۱۱ سال ۸۳ مطرح شده و #محمدحسین_هدایتی نگاهی به آن انداخته است:
▫️آن ایام در بسیاری از دانشگاههای کشور آموزش و پژوهش متوازن نبود. بسیاری از دانشگاهها قصد داشتند نشان دهند به پژوهش هم مثل آموزش بها میدهند، تظاهری که بر خلاف عمل آنها بود. از نظر دکتر اکبرزاده، این مراکز، نه دانشگاه، بلکه آموزشکدهاند؛ استاد درس میدهد، دانشجو در کلاس درس شرکت میکند و امتحانی برگزار میشود و تمام، دقیقاً مثل دبیرستان.
▫️ شریف اما بیست سال پیش خوب عمل میکرد؛ از نظر اکبرزاده توازن تعداد مقالات و پژوهشهای انجام شده، وضعیت بهتر آموزش و پژوهش نسبت به بسیاری از دانشگاههای دیگر را نشان میداده است. همچنین محدودیتهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را مسبب حرکت دانشگاهها به سمت آموزش پولی و پژوهش کمتر معرفی میکند. «آموزشهای درآمدزای تکدرس و نوبت دوم، راه کسب درآمد بودند؛ سیاستی که دانشگاه را به سمت آموزش خالی سوق میداده و معضل بزرگی بودع است.»
▫️پیدا شدن این سوژه در روزنامه بیست سال پیش حداقل نشان میدهد از آن زمان هم کالایی شدن آموزش دانشگاه مثل امروز بر سر زبانها بوده است. دکتر در آن مصاحبه میگوید: «در دو سال اخیر» چنین نوع نگاهی در آموزش عالی قوت گرفته؛ همین یعنی پولی شدن آموزشها و کمکاری دانشگاه در پژوهش و صنعت کشور از آن زمان در حال شکلگیری بوده است.
▫️ این روزها هم کموبیش با مدل تکثیر شده نگاهی مواجهیم که دانشگاه را به چشم یک بنگاه اقتصادی میدیده و شریفی که آن روزها به گفته اکبرزاده، به سمت کالا کردن آموزش حرکت نمیکرده و رسالت خود را در برابر پژوهش و پیشبرد کشور حفظ کرده بوده با کسب درآمد از مسیر پردیس، پا به راهی گذاشته که او دربارهاش گفته: «
دانشگاه را از مسیر اصلی و واقعی خود دور میکند و نمیتواند رسالت واقعی خود را به نحو احسن به انجام برساند.»
🆔
@sharifdaily